Astronomowie próbują dowiedzieć się ile wody znajduje się na Marsie
Jak podkreślają astronomowie, poznanie tego, ile wody znajduje się na Marsie, pomoże w planowanych przyszłych misjach na powierzchnię tego globu. Nowe badanie skupiało się na zawartości tego surowca w glebie Czerwonej Planety.
Mars, jest kolejnym po Księżycu celem w eksploracji kosmosu przez człowieka, lecz wciąż naukowcy nie wiedza o nim wszystkiego. Planeta była niegdyś bardziej gościnna, charakteryzując się ciepłym i wilgotnym klimatem z płynnymi oceanami. Obecnie jednak Czerwona Planeta jest zimna i sucha, a większość wody znajduje się pod jej powierzchnią. Zrozumienie tego, ile wody znajduje się na Marsie pomoże w przeprowadzeniu przyszłych misji jego podboju.
Astronomowie z Tohoku Universit, pod kierownictwem Mirai Kobayashiego, rzucili więcej światła na tę kwestię, ulepszając istniejący model klimatu Marsa. Poprawione założenia uwzględniają różne właściwości marsjańskiego regolitu, czyli luźnych złóż litej skały, które tworzą marsjańską glebę. Badanie zostało opublikowane w Journal of Geophysical Research: Planets.
Badacze podkreślili, że pierwotne modele nie uwzględniały faktu, że eksperymenty laboratoryjne wykazały, że zdolność regolitu do zatrzymywania wody jest silnie uzależniona od jego współczynnika adsorpcji (wiązanie cząsteczek cieczy lub gazu na powierzchni ciała stałego).
„Poprzednie modele szacujące rozmieszczenie wody powierzchniowej i podpowierzchniowej na Marsie zakładały, że właściwości regolitu są jednolite. Kontrastuje to z obserwacjami dokonanymi przez orbitery i lądowniki, które sugerują, że regolit marsjański ma globalnie niejednolite właściwości fizyczne” – mówi Mirai Kobayashi z Tohoku Universit.
Nowy model oszacował dystrybucję wody podpowierzchniowej na Marsie do 2 metrów w głąb. Podobnie jak gąbka, wysoce chłonny regolit na średnich i niskich szerokościach geograficznych Marsa zatrzymuje znaczne ilości wody. Wyniki badania wykazały, że część z niej pozostaje stabilnie zaadsorbowana blisko powierzchni.
Badanie wykazało również, że gleba na Marsie może utrzymywać lód blisko powierzchni w środkowych i dolnych obszarach, ponieważ para wodna porusza się tam wolniej. Oznacza to, że gleba pomaga utrzymać wodę przez dłuższy czas, spowalniając rozprzestrzenianie się pary wodnej, co jest ważne dla zrozumienia zmian w jej cyrkulacji.
„Nasze badanie podkreśla znaczenie uwzględnienia absorpcji i niejednorodności regolitu w przewidywaniu tego, ile wody znajduje się na Marsie. Model może być również wykorzystany do zbadania, jak się ona zmieniała i jak mogła przenieść się głębiej pod powierzchnię w pobliżu płaszcza planety” – podsumowuje Takeshi Kuroda z Tohoku Universit.
Emil Gołoś
