
Astronomowie uchwycili na nowych zdjęciach NGC 2070 – Mgławicę Tarantula
Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu uchwycili na nowych obrazach mgławicę NGC 2070, znaną również jako Mgławica Tarantula.
Jak opisują badacze z NASA, zdjęcie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a przedstawia „zakurzoną”, ale pełną blasku scenę z jednej z galaktyk satelitarnych Drogi Mlecznej – Wielkiego Obłoku Magellana. Jest to galaktyka karłowata znajdująca się w odległości około 160 tysięcy lat świetlnych od Układu Słonecznego, w gwiazdozbiorach Złota Ryba i Góry Stołowej.

Pomimo tego, że jest tylko w 10-20 proc. tak masywny jak galaktyka Drogi Mlecznej, Wielki Obłok Magellana zawiera jedne z najbardziej imponujących pobliskich regionów gwiazdotwórczych. Naukowcy dzięki Teleskopowi Hubble’a zobrazowali obszar znajdujący się na skraju NGC 2070, który znany jest również jako Mgławica Tarantula – jest to największy i najbardziej produktywny regionu gwiazdotwórczy w lokalnym Wszechświecie. W centrum tego obiektu znajdują się najmasywniejsze znane gwiazdy – około 200 razy większej niż Słońce.
Przedstawiona na zdjęciu z Hubble’a część mgławicy zawiera spokojny niebieski gaz, brązowo-pomarańczowe plamy pyłu i grupę wielokolorowych gwiazd. Gwiazdy te, znajdujące się wewnątrz i za obłokami pyłu wydają się bardziej czerwone niż te, które nie są przez niego przesłonięte. Pył pochłania i rozprasza niebieskie światło bardziej niż czerwone, dzięki czemu, jak wskazują astronomowie, większa część tego spektrum dociera do teleskopów, sprawiając, że gwiazdy wydają się bardziej czerwone niż są w rzeczywistości.
Naukowcy tłumaczą, że obraz obejmuje światło ultrafioletowe i podczerwone, a także światło widzialne. Korzystając z obserwacji Hubble’a mgławic pyłowych, takich jak NGC 2070 w Wielkim Obłoku Magellana i innych galaktykach, astronomowie mogą badać te odległe ziarna, co pomaga im lepiej zrozumieć rolę, jaką kosmiczny pył odgrywa w tworzeniu się nowych gwiazd i planet.
Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.
Emil Gołoś