„Becoming Led Zeppelin” – film o legendarnym zespole w kinach od 7 lutego
Dokument „Becoming Led Zeppelin”, poświęcony powstaniu i drodze na szczyt, jaką przeszła legendarna angielska grupa rockowa Led Zeppelin, po kilku latach w końcu trafi do polskich kin. Premiera filmu w reżyserii Bernarda MacMahona odbędzie się 7 lutego 2025 r.
Dokument Becoming Led Zeppelin po raz pierwszy zaprezentowano podczas festiwalu w Wenecji w 2021 roku. Mimo, że dzieło było wówczas jeszcze niegotowe, to po projekcji otrzymało 10-minutową owację.
– Przez pięć lat podróżowaliśmy między Europą a Ameryką, przeszukując strychy i piwnice w poszukiwaniu rzadkich i niepublikowanych nagrań filmowych, fotografii i zapisów dźwiękowych – tłumaczyła cytowana w materiałach prasowych Allison McGourty, scenarzystka i producentka filmu.
– Chciałem stworzyć film dokumentalny, który przypominałby musical – mówił reżyser Becoming Led Zeppelin, który swą filmową opowieść o legendarnym zespole poświęca – zgodnie z tytułem obrazu – jego początkom: drodze każdego z członków grupy do Led Zeppelin i rockowej sławy.
Becoming Led Zeppelin to historia powstania i drogi na szczyty popularności, jaką przeszli muzycy zespołu, uznawanego dziś za jeden z najwybitniejszych w historii muzyki rockowej. Jimmy Page, Robert Plant, John Paul Jones i John Bonham założyli Led Zeppelin w 1968 r. w Londynie – po raz pierwszy kwartet zagrał razem w sierpniu tego roku, w sali prób ulokowanej nad sklepem płytowym przy Gerrard Street. Grali Train Kept A-Rollin Johnny’ego Burnette’a, utwór, który Page grał wielokrotnie jako członek grupy The Yardbirds. Gdy zespół ruszył w pierwszą trasę koncertową do Skandynawii, występował pod szyldem The New Yardbirds. Pierwszy raz przed publicznością grupa zagrała we wrześniu 1968 r. w duńskim Gladsaxe.
W ciągu ledwie dziewięciu dni nagrali swoją pierwszą płytę, którą wydać musieli jednak pod nową nazwą. 13 stycznia 1969 r. Atlantic Records wydało ich debiutancki album, zatytułowany po prostu Led Zeppelin. Zebrał umiarkowane recenzje, mimo obecności takich utworów jak Dazed and Confused, Babe I’m Gonna Leave You, Communication Breakdown czy Your Time is Gonna Come, wokalnej ekwilibrystyki Roberta Planta i psychodeliczno-bluesowej natury muzyki, odpowiadającej epoce „dzieci-kwiatów”. Wkrótce zespół występy w małych klubach zamienił na koncerty przed wielotysięcznymi tłumami na wielkich stadionach. Z początkiem lat 70. Led Zeppelin był najpopularniejszym zespołem na świecie, a ich piosenki stały się rockowymi hymnami.
Końcowym akordem filmu jest wykonanie What Is and What Should Never Be z koncertu Zeppelinów w Royal Albert Hall z 1970 r. Przed sobą muzycy zespołu wciąż mieli nagranie takich dzieł jak Led Zeppelin IV (z którego pochodzi jeden z ich najsłynniejszych przebojów Stairway to Heaven), Houses of the Holy czy Physical Graffiti. Tłumacząc wybór narracyjny reżyser Bernard MacMahon (autor dokumentu American Epic) podkreślał, że to moment triumfu zespołu: w styczniu 1970 r. są najpopularniejszym zespołem w Ameryce, wracają do Anglii jako bohaterowie, kochani przez publiczność.
PAP/rb
