G035.20-0.74 – mgławica w gwiazdozbiorze Orła

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali mgławicę oznaczoną jako G035.20-0.74, znajdującą się w gwiazdozbiorze Orła.

Jak tłumaczą badacze z NASA, gwiazdy rodzą się z obłoków gazu i pyłu, które zapadają się pod wpływem własnego przyciągania grawitacyjnego. Z upływem czasu tworzy się gęsty, gorący rdzeń, który zaczyna gromadzić pył i gaz, tworząc protogwiazdę. Mgławica G035.20-0.74, znajdująca się w gwiazdozbiorze Orła, znana jest z tego, że powstaje w niej szczególny typ masywnych gwiazd znanych jako gwiazdy typu B. Są to gorące, młode, niebieskie gwiazdy do pięciu razy gorętsze od naszego Słońca.

Hubble zaobserwował ten region gwiazdotwórczy, ponieważ jest on domem dla masywnej protogwiazdy, która została wykryta w ramach programu badania dżetów świecącego gazu wyrzucanego w przestrzeń kosmiczną przez masywne obiekty tego typu. Te szybko poruszające się strumienie, które tworzą się, gdy gaz gromadzi się wokół nowo formujących się gwiazd, trwają tylko około 100 tysięcy lat i odgrywają rolę w ich formowaniu się. Astronomowie chcieli dowiedzieć się, takie dżety wpływają na formowanie się masywnych gwiazd w podobny sposób, jak pomagają tym o niższej masie. Większe obiekty są zwykle rzadsze, bardziej odległe i bardziej ukryte przez pył niż te o niższej masie, co utrudnia badanie ich strumieni.

Naukowcy połączyli obserwacje w podczerwieni z Hubble’a z obserwacjami z radioteleskopów, aby zajrzeć do wnętrza tych zapylonych regionów gwiazdotwórczych G035.20-0.74. Odkryli dżet materiału o właściwościach podobnych do tych związanych z młodymi gwiazdami o niskiej masie. Sugeruje to, że mechanizm tworzenia światła emitowanego przez te strumienie jest podobny w młodych gwiazdach o różnych masach, do 10 razy większych od Słońca.

Orzeł (łac. Aquila) jest gwiazdozbiorem nieba południowego, 22. co do wielkości, jest łatwo zauważalny z powodu swojej najjaśniejszej gwiazdy – Altair. Konstelacja ta była znana już w Mezopotamii, około trzech tysięcy lat temu. W Polsce Orzeł widoczny jest latem. Liczba gwiazd widoczna w nim gołym okiem wynosi około 70.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś