
Gdzie znajduje się Arka Noego?
Arka Noego to legendarny biblijny statek, który zgodnie z Księgą Rodzaju umożliwiła Noemu wraz z rodziną przetrwanie potopu – wielkiej katastrofy, jaka wedle Starego Testamentu miała zostać zesłana przez Boga na ludzi za to, iż przepełnili świat przemocą i grzechem. Przed kataklizmem za sprawą boskiego ostrzeżenia miał się ocalić Noe wraz z siedmioosobową rodziną oraz wybranymi gatunkami zwierząt. Ta zawarta w Biblii symboliczna opowieść od lat rozpalała wyobraźnię rzesz poszukiwaczy. Chociaż do tej pory zabytku tego nie udało się odnaleźć, to najnowsze odkrycia dokonane w Turcji mogą przybliżyć nas do odpowiedzi na pytanie: gdzie znajduje się Arka Noego?
Gdzie znajduje się Arka Noego?
Bez wątpienia jedną z najbardziej znanych biblijnych opowieści jest historii o Arce Noego i Potopie. Ta zawarta w Księdze Rodzaju opowieść przedstawia dramatyczną historię, w której Bóg, widząc ogrom zła i zepsucia panujących na ziemi postanawia zesłać na świat wielki potop, który miał na celu oczyszczenie i odnowienie świata. Ten plan zagłady ludzkości nie miał jednak absolutnego wymiaru, co wynikało z tego, iż nie chodziło wyłącznie o ukaranie grzesznego i zdeprawowanego rodzaju ludzkiego, ale także o przemyślaną i efektywną próbę jego ratowania. Właśnie dlatego Bóg zawczasu przed zbliżającym się kataklizmem miał ostrzec Noego, który miał być jednym z ostatnich sprawiedliwych i prawych ludzi.

Chociaż historia opisana w Księdze Rodzaju ma charakter symboliczny i większość badaczy wyklucza istnienie Arki Noego, traktując ją jako mit, to odkrycia dokonane w ostatnich dekadach m.in. na Bliskim Wschodzie, czy basenie Morza Czarnego, wskazują, że w rzeczy samej 7,5 tys. lat mogła mieć miejsce wielka powódź. Ustalenia lwiej części historyków i archeologów nie odstraszają także śmiałków i poszukiwaczy biblijnych artefaktów przed podejmowaniem prób odnalezienia statku, który miał przynieść Noemu wraz z rodziną i całą menażerią zwierząt ratunek.
Formacja Durupinar – skamieniała Arka Noego?
Takie szczegółowe poszukiwania mające na celu odnalezienie lokacji Arki Przymierza były prowadzone w ostatnim czasie we wschodniej Turcji. Te badania i eksploracje realizowane w tym regionie skupiają się na unikatowej formacji Durupinar, która jest mierzącą 163 strukturą z rudy żelaza. Co znamienne struktura ma kształt statku – nie jest to jednak jedyna poszlaka wskazująca na to, iż to właśnie ta formacja może stanowić pozostałości dawnej Arki Noego, gdyż przemawia za tym również fakt tego, iż miejsce to znajduje się zaledwie 30 km od wspominanej w Biblii w kontekście Potopu góry Ararat. Stanowisko Durupınar znajduje się w tureckiej prowincji Ağrı w odległości 3 km na północ od irańskiej granicy.

Chociaż formacja Durupinar od dawna znana jest naukowcom, jako potencjalne miejsce spoczynku Arki Noego, to właśnie niedawno na terenie tym rozpoczęły się pierwsze kontrolowane wykopaliska. Amerykańscy poszukiwacze z kalifornijskiej grupy badawczej specjalizującej się w poszukiwaniach Arki Noego, „Noah’s Ark Scan”, ogłosili, że po przeprowadzeniu szeroko zakrojonych badań i pomiarów radarowych obecnie przygotowywane są podwaliny pod właściwe wykopaliska archeologiczne, które mają na celu dokładne i bezpośrednie zbadanie mającej kształt łodzi formacji Durupinar. W przekonaniu zespołu badaczy obecnie możemy być bliżej rozwiązania zagadki tego, gdzie znajduje się Arka Noego, niż kiedykolwiek wcześniej.
Formacja ta została po raz pierwszy odkryta w 1959 r., kiedy turecki kartograf İlhan Durupınar podczas analizy kartograficznej zdjęć lotniczych zidentyfikował na nich niezwykły kształt przypominający statek. Od tego czasu miejsce to zostało poddane różnym badaniom, w tym skanowaniu radarowemu, które ujawniło obecność prostokątnych struktur pod powierzchnią. Wyniki tych badań w połączeniu z analizą próbek gleby z Durupinar wykazały obecność w tym miejscu substancji ilastych, osadów morskich, a nawet pozostałości organizmów morskich datowanych na 3,5 do 5 tys. lat. To wszystko wskazuje, że obszar ten najpewniej był zanurzony pod wodą właśnie w tym okresie, który jest wskazywany przez badaczy jako czas, kiedy miał mieć miejsce historyczny wielki potop.
Pierwsze kompleksowe wykopaliska w potencjalnej lokalizacji Arki Noego
Obecnie zespół Noah’s Ark Scan jest gotowy, by przejść do kolejnego etapu badań. W rozmowie z koreańskim portalem informacyjnym FN News grupa ogłosiła zamiar nawiązania współpracy z lokalnymi tureckimi uniwersytetami w celu zebrania dodatkowych danych, zanim wdrożony zostanie kompleksowy plan ochrony stanowiska. To kluczowe działanie ma poprzedzić właściwe wykopaliska, co zapewni, że badacze będą mogli maksymalnie ostrożnie i odpowiedzialnie obchodzić się z ewentualnymi odkryciami.

Andrew Jones, członek zespołu badawczego „Noah’s Ark Scan” w rozmowie z brytyjską gazetą „The Sun” podkreślił delikatny charakter formacji Durupinar. Ekspert stwierdził również, że przed rozpoczęciem gruntownych wykopalisk badacze muszą wziąć pod uwagę surowe warunki zimowe oraz aktywność geologiczną panujące w regionie wschodniej Turcji. „Ochrona tego stanowiska jest naszym najwyższym priorytetem” — stwierdził, dodając, że początkowe fazy prac będą obejmowały pobieranie próbek gleby oraz dalsze skanowanie radarowe, realizowane we współpracy z badaczami z tureckich uczelni. Działania te będą miały na celu ustalenie, czy wykryte podpowierzchniowe struktury mają naturalne pochodzenie, czy może są dziełem człowieka.
Archeolog Nezih Başgelen, z uwagi na wielkie doświadczenie jeden z najważniejszych autorytetów w badaniach dotyczących formacji Durupinar, a oprócz tego dyrektor tureckiej Platformy Monitorowania Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego, podkreślił wielkie znaczenie historyczne stanowiska Durupınar. Ekspert zauważył, że początkowa identyfikacja stanowiska przez kartografa İlhana Durupınara w 1959 r. doprowadziła do wzbudziła międzynarodowe zainteresowanie tym terenem, co doprowadziło do pierwszych badań terenowych i ogólnego szerokiego rozgłosu medialnego na temat tego miejsca.
Badanie na których wyniki czekają miliony
„Pod wpływem tych doniesień Ron Wyatt ze Stanów Zjednoczonych rozpoczął badania nad tym tematem i w latach 80. przeprowadził szczegółowe skanowania tej struktury przy użyciu radaru penetrującego grunt oraz innego sprzętu. Wyniki i interpretacje swoich badań opublikował w książce «Discovered Noah’s Ark» w 1989 roku. Stwierdził on w niej, że znajdujące się na tym obszarze skamieniałe pozostałości to szczątki statku odpowiadającego wymiarom Arki Noego opisanym w Biblii” – powiedział Nezih Başgelen.
Chociaż archeolog przyznaje, że temat ten wciąż pozostaje w sferze spekulacji, to jednocześnie uważa, że zdobycze postępu technologicznego, które rewolucjonizują archeologię, do których należy zaliczyć drony, skanowanie LiDAR, radary penetrujące grunt, stwarzają szansę na uzyskanie bezsprzecznych dowodów, iż formacja Durupinar to zaginiona Arka Noego. Zdaniem Neziha Başgelena na badaniach tych może zyskać cały region, który już teraz cieszy się zainteresowaniem z uwagi na spekulacje związane z Arką Noego. Jeśli jej lokalizacja zostanie potwierdzona w tym miejscu, to można spodziewać się istnego wystrzału turystyki religijnej do tego miejsca.
Zbliżające się wykopaliska na formacji Durupinar stanowią istny kamień milowy w poszukiwaniach zaginionej Arki Noego. W miarę jak naukowcy przygotowują się do podpowierzchniowego badania formacji Durupınar, świat z niecierpliwością oczekuje, czy pierwsze kontrolowane prace wykopaliskowe w tym miejscu przyniosą nowe informacje na temat jednej z najbardziej fascynujących legend w historii ludzkości.
Marcin Jarzębski