Hubble uchwycił gromadę kulistą NGC 2031

Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zaobserwowali gromadę kulistą NGC 2031. Badania pozwoliły lepiej poznać właściwości obiektu.

Jak tłumaczą naukowcy z NASA, w lewym górnym rogu fotografii uzyskanej za pomocą Hubble’a znajduje się gromada kulista NGC 2031. Ta gęsta grupa tysięcy gwiazd jest utrzymywana razem w kulistym kształcie przez wzajemne przyciąganie grawitacyjne obiektów wewnątrz niej. Gromada znajduje się w gwiazdozbiorze Góry Stołowej w Wielkim Obłoku Magellana (LMC), galaktyce satelitarnej Drogi Mlecznej z wieloma regionami gwiazdotwórczymi. Jest ona widoczna z południowej półkuli Ziemi.

NGC 2031 zawiera sporą populację gwiazd zmiennych typu Cefeid (co najmniej 14), które okresowo jaśnieją i ciemnieją. Okres pomiędzy szczytami jasności tych obiektów, w połączeniu z pomiarami jasności i niektórymi obserwacjami wykonanymi z Ziemi, może pomóc astronomom określić odległość gwiazdy od Ziemi. Korzystając z tych pomiarów, naukowcy oszacowali odległość NGC 2031 na około 150 tysięcy lat świetlnych od Ziemi.

Gromada NGC 2031 znajduje się w niezwykle gęstym i rozgwieżdżonym regionie LMC. Jej położenie w tym zatłoczonym obszarze powoduje „zanieczyszczenie gwiazdowe”, zjawisko, w którym atmosfery i cechy powierzchni pobliskich obiektów wpływają na pomiary badanych struktur.

Zanieczyszczenie gwiazdowe jest jedną z teorii, która zdaniem badaczy, mogłaby wyjaśnić obserwacje jasnych niebieskich gwiazd w centrum gromady. Zwykle obiekty tego typu spalają się bardzo gorąco i mają krótki czas życia, a wiadomo, że gromady kuliste zawierają tylko stare gwiazdy. Inna teoria zakłada, że te jasne niebieskie struktury są w rzeczywistości niebieskimi maruderami, typem gwiazd, które formują się później niż ich sąsiedzi, co pozwala astronomom obserwować je w starszych gromadach kulistych, takich jak NGC 2031. Uważa się, że niebiescy maruderzy powstają, gdy dwie stare, czerwone gwiazdy łączą się, w wyniku czego powstaje gwiazda o większej masie, a zatem bardziej niebieska – hipoteza ta została opracowana przez naukowców, z pomocą Hubble’a podczas obrazowania innej gromady kulistej, 47 Tucanae.

Wiek NGC 2031 szacowany jest na 140 milionów lat, a jak twierdzą astronomowie, jej masa jest ponad 3 tysiące razy większa od masy naszego Słońca. Struktura ta została zbadana za pomocą ultrafioletu Hubble’a.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś