Jaki będzie ulubiony zabytek Francuzów w 2024 r.?
W ramach popularnego plebiscytu każdy region Francji reprezentowany jest przez jeden zabytek, który ma szansę na zdobycie tytułu “Ulubionego zabytku Francuzów”. Tytuł wiąże się z nawet kilkukrotnym wzrostem liczby odwiedzających.
Opublikowano już listę zabytków, które będą reprezentować regiony Francji w ramach popularnego plebiscytu “Ulubiony zabytek Francuzów”. Każdy region prezentuje jeden zabytek, który ma szansę na uzyskanie tytułu po głosowaniu Francuzów przez internet lub telefon. Wyniki plebiscytu prezentowane są podczas programu telewizyjnego “Ulubiony zabytek Francuzów”, a zwycięzca może liczyć na wzrost liczby zwiedzających nawet kilkakrotnie.
W poprzednich edycjach konkursu, organizowanego od 2014 r., tytuł “Ulubionego zabytku Francuzów” otrzymały m.in. cytadela i kamienny lew w Belforcie, muzeum morskie i łódź podwodna Le Redoutable w Cherbourgu czy wieża ratusza w Arras. W 2023 r. Francuzi wybrali na ulubiony zabytek zamek obronny w Sedanie.
W tegorocznej edycji “Ulubionego zabytku Francuzów” regiony Francji reprezentowane są przez 14 zabytków:
Ulubiony zabytek Francuzów: Site Le Corbusier Firminy-Vert (Owernia-Rodan-Alpy)
Region Owernia-Rodan-Alpy reprezentowany jest przez zespół architektoniczny, zaprojektowany przez Le Corbusiera. Jest to największy powierzchniowo projekt słynnego architekta, znajdujący się w Europie. Najważniejszy przedstawiciel modernizmu w architekturze stworzył w miejscowości Firminy w latach 50. XX wieku zespół architektoniczny, w którego skład wchodzą dom kultury, osiedle mieszkaniowe, kościół, stadion i basen. Site Le Corbusier Firminy-Vert jest przykładem wprowadzenia zasad modernizmu w architekturze, a także ambicji Le Corbusiera, aby mieszkańcy osiedli mieli dostęp do kultury i sportu.
Saline royale d’Arc-et-Senans (Burgundia – Franche-Comté)
Kompleks architektoniczny Saline royale w Arc-et-Senans powstał w latach 1775-1779 i jest dziełem jednego z najważniejszych ówczesnych francuskich architektów, Claude-Nicolas Ledoux. Budowę kompleksu zlecił król Ludwik XV na potrzeby produkcji soli. W skład Saline royale wchodzi 11 budynków, rozmieszczonych na planie koła, służących jako miejsce produkcji i budynki mieszkalne dla pracowników i dyrektora fabryki oraz ich rodzin. Saline royale w Arc-et-Senans jest rzadkim przykładem XVIII-wiecznego dziedzictwa industrialnego. Od 1982 r. kompleks znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Domaine de Trévarez (Bretania)
Domaine de Trévarez w Saint-Goazec w Bretanii to zamek, który powstał na przełomie XIX i XX wieku dla zamożnego polityka, Jamesa de Kerjégu. Rezydencja była przykładem luksusu i nowoczesności w czasach Belle Époque – budynek posiadał windy, elektryczność i centralne ogrzewanie. Zamek, z zewnątrz nawiązujący do dawnych rezydencji magnackich, otoczony jest 85-hektarowym parkiem.
Prieuré Saint-Cosme – Demeure de Ronsard (Region Centralny – Dolina Loary)
Prieuré Saint-Cosme, dawny XI-wieczny klasztor, znajdujący się na przedmieściach Tours, znany jest dzięki XVI-wiecznemu poecie Pierre’owi de Ronsard, który mieszkał tam w ostatnich latach życia i został tam pochowany. W pomieszczeniu, w którym mieszkał poeta, umieszczona została wystawa stała, poświęcona jego życiu i twórczości, a także jego zainteresowaniu botaniką. Wokół częściowo zachowanych budynków klasztornych znajduje się 12 ogrodów tematycznych.
Parc de Saleccia (Korsyka)
Znajdujący się na Korsyce, położony między górami a morzem, Parc de Saleccia jest przykładem francuskiej sztuki ogrodowej, a tworzące go części pomyślane są jako obrazy, tworzone przez znajdującą się tam roślinność. Na 7 hektarach obecna jest roślinność śródziemnomorska, podzielona tematycznie (m.in. Przestrzeń Śródziemnomorska, Ogród Czterech Kolorów, Dolina Oleandrów czy Gaj Oliwny). Przez cały rok w Parc de Saleccia organizowane są wydarzenia kulturalne – koncerty, wystawy czy warsztaty.
Sanctuaire du Mont Sainte-Odile (Alzacja)
Sanktuarium Mont Sainte-Odile, poświęcone św. Otylii z Hohenburga, patronce Alzacji, jest najważniejszym miejscem pielgrzymek Alzatczyków. Sanktuarium, wybudowane z różowego piaskowca, położone jest wśród lasów Wogezów, na wysokości 753 metrów. Powstało w miejscu, w którym znajdował się klasztor, założony przez św.Otylię. W kaplicy, przylegającej do klasztoru, znajduje się grobowiec świętej patronki Alzacji. Z Mont Saint-Odile rozpościera się panorama Wogezów, a odwiedzający sanktuarium mogą skorzystać z wyznaczonych szlaków turystycznych, mających tam swój początek.
Beffroi de Douai (Hauts-de-France)
Beffroi w Douai jest przykładem typowych dla północnej Francji i Flandrii miejskich dzwonnic. Wybudowana w XIV wieku, wysoka na 61 metrów, wieża jest jednym z emblematycznych przykładów gotyku w architekturze świeckiej. Dzwonnica zwieńczona jest iglicą z wizerunkiem lwa flandryjskiego i 54 złoconymi motywami słońca. Wewnątrz znajdują się 62 dzwony, mechanizm wprawiający je w ruch, a także zabytkowe pomieszczenia. Ze szczytu beffroi rozpościera się widok na Douai i okolice.
Od 2005 r. beffroi w Douai wpisany jest na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Château de Fontainebleau (Île-de-France)
Zamek w Fontainebleau powstał w XII wieku. W rezydencji przebywali wszyscy władcy Francji od XII do XIX wieku, a każdy z nich zostawił po sobie ślad w obecnym wyglądzie pałacu.
Zamek posiada 1 500 pomieszczeń ze wspaniałym wystrojem. We wnętrzach pałacu można zobaczyć dzieła sztuki renesansowej, komnaty z wystrojem urządzonym przez Marię Antoninę, czy bogato zdobioną salę teatralną z epoki Napoleona III. Wokół zamku wytyczony został park, zajmujący powierzchnię 130 hektarów. 14-hektarowy parter ogrodowy , wytyczony przez André Le Nôtre’a, jest największym w Europie.
Zamek w Fontainebleau wpisany jest na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO od 1981 r.
Lazaret de la Grande Chaloupe (La Réunion – Terytoria zamorskie Francji)
Lazaret de la Grande Chaloupe w latach 1860-1936 był miejscem kwarantanny podróżnych, przybywających na wyspę Réunion, a także imigrantów, przybyłych na wyspę do pracy przy uprawie trzciny cukrowej. Kilkaset tysięcy osób przebywało kwarantannę, aby uniknąć potencjalnego wywołania epidemii dżumy, cholery lub ospy. Dwa budynki, które zachowały się po Lazaret de la Grande Chaloupe, a które otwarte są dla zwiedzających od 2008 r., świadczą o historii imigracji na wyspie Réunion.
Château d’Eu – Musée Louis-Philippe (Normandia)
Zamek w Eu w Normandii powstał w XVI wieku. W XIX wieku został powiększony na zlecenie króla Ludwika Filipa, a następnie odrestaurowany i umeblowany przez Viollet-le-Duca (architekta znanego jako autor renowacji paryskiej katedry Notre-Dame w XIX wieku). Obecnie w zamku znajduje się muzeum Ludwika Filipa, prezentujące kolekcję mebli, porcelany, obrazów i pamiątek, związanych z Ludwikiem Filipem i jego rodziną. Zamek otoczony jest 116-hektarowym parkiem, na terenie którego znajduje się również ogród w stylu francuskim.
Fort Louvois (Nowa Akwitania)
Fort Louvois, położony 400 metrów od wybrzeża, na Oceanie Atlantyckim, jest przykładem architektury militarnej XVII wieku. Zaprojektowany przez Vaubana i wybudowany przez ministra wojny u Ludwika XIV, fort służył do obrony arsenału floty wojennej w Rochefort. Fort nawiązuje do średniowiecznych zamków obronnych – w jego centrum znajduje się donżon, chroniony przez most zwodzony i fosę. Do Fort Louvois można dostać się, w zależności od pływów morskich, pieszo lub statkiem. Zwiedzający mogą zobaczyć pomieszczenia w budynkach, należących do Fort Louvois – m.in. dom wartowniczy czy prochownię – a także panoramę ze szczytu donżonu.
Château Laurens (Oksytania)
Château Laurens powstał na przełomie XIX i XX wieku. Pałac łączy nowoczesność Belle Époque i nawiązania do antyku. Wystrój wnętrz Château Laurens inspirowany jest natomiast Bliskim Wschodem i secesją. Pałac, otoczony parkiem o powierzchni 12 hektarów, znajduje się na Belle-Isle w Agde, na brzegu rzeki Hérault i Canal du Midi.
Circuit des 24 Heures du Mans (Kraj Loary)
Kraj Loary reprezentowany jest przez tor słynnego wyścigu samochodowego 24h Le Mans. Obiekt powstał w 1923 r. a w kolejnych latach był odnawiany, powiększany i przystosowywany do norm bezpieczeństwa. Od 2018 r. tor mierzy 13,6 km. Każdego roku wyścig w Le Mans przyciąga ponad 300 000 osób, jednak tor można zwiedzać przez cały rok. Podczas zwiedzania z przewodnikiem można zobaczyć kulisy słynnego wyścigu – podium czy pomieszczenie dla komentatorów. Znajdująca się tam wystawa stała, poprzez kolekcję samochodów i archiwa, przedstawia ponad 100-letnią historię wyścigu 24h Le Mans.
Villa et jardins Ephrussi de Rotschild (Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże)
Położona na Lazurowym Wybrzeżu willa Ephrussi de Rotschild powstała w 1905 r. dla zamożnego małżeństwa Béatrice Ephrussi de Rothschild i Maurice’a Ephrussi. Właścicielka rezydencji utworzyła tam kolekcję przedmiotów, które przywiozła z podróży: porcelany z Sèvres i z Vincennes, obrazów (w tym Fragonarda czy Carpaccia) czy mebli z epoki Ludwika XVI. Oprócz tej kolekcji, można zobaczyć wystrój wnętrz luksusowej willi, będącej jednym z najpiękniejszych przykładów architektury Belle Époque na francuskim wybrzeżu.
Ogrody, otaczające willę, zajmują powierzchnię 7 hektarów i podzielone są na części tematyczne: ogród francuski, hiszpański, florencki, japoński, egzotyczny czy prowansalski. Z okien willi oraz z ogrodów rozpościera się piękny widok na Lazurowe Wybrzeże.
Julia Mistewicz-Delanne
