Messier 79 – gromada kulista w gwiazdozbiorze Zająca

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali gromadę kulistą oznaczoną jako Messier 79, znajdującą się w gwiazdozbiorze Zająca.

Jak opisują badacze z NASA, na zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a znajduje się gromada kulista znana jako Messier 79. Znajduje się ona w odległości około 41 tysięcy lat świetlnych od Układu Słonecznego, w gwiazdozbiorze Zająca. Gromada została odkryta przez astronoma Pierre’a Méchaina w 1780 roku.

Gromady kuliste to, jak wskazują astronomowie, powiązane grawitacyjnie grupy do 1 miliona gwiazd. Messier 79 zawiera ich około 150 tysięcy, znajdujących się w obszarze przestrzeni kosmicznej o średnicy około 118 lat świetlnych. Te zbiory gwiazd zawierają jedne z najstarszych obiektów w Drodze Mlecznej, których wiek naukowcy szacują na około 11,7 miliarda lat.

Większość gromad kulistych skupia się wokół centralnego punktu w Drodze Mlecznej. Jednak gromada Messier 79 znajduje się niemal po przeciwnej stronie nieba niż jądro galaktyki. Nietypowa lokalizacja struktury może wynikać z tego, że jej sąsiedztwo zawierało ponadprzeciętną gęstość gwiazd, która przyczyniła się do jej powstania. Inną możliwością jest to, że mogła powstać w galaktyce karłowatej, która zbliżyła się do Drogi Mlecznej.

Na obrazie z Teleskopu Hubble’a gwiazdy podobne do Słońca charakteryzują się kolorem żółtym. Czerwonawe gwiazdy to jasne olbrzymy, które reprezentują końcowe etapy życia gwiazdy. Większość niebieskich gwiazd rozrzuconych po całej gromadzie to starzejące się obiekty „spalające hel” – te jasne błękitne gwiazdy wyczerpały swoje paliwo wodorowe i teraz spalają hel w swoich rdzeniach.

Zając (łac. Lepus) jest niewielkim, 51. co do wielkości gwiazdozbiorem na nocnym niebie, który jest położony na południe od Oriona i na wschód od Wielkiego Psa. Jest to konstelacja nieba południowego i była znana już w starożytności. W Polsce jest widoczny Zimą. Liczba gwiazd widocznym w nim gołym okiem wynosi około 40. Gwiazdozbiór znajduje się poniżej konstelacji Oriona, przez co jest on łatwy do odnalezienia na niebie.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś