Naukowcy zaobserwowali HE 2315-4240 – gwiazdę ubogą w metale

Wykorzystując dane z teleskopu Magellan-Clay w Chile, astronomowie przeprowadzili badania chemiczno-dynamiczne bardzo ubogiej w metale gwiazdy znanej jako HE 2315-4240. Obserwacje pozwoliły lepiej poznać właściwości obiektu.

Jak tłumaczą badacze, gwiazdy ubogie w metal są rzadkimi obiektami, ponieważ do tej pory odkryto ich zaledwie kilka tysięcy o obfitości żelaza [Fe/H] poniżej -2,0. Powiększanie wciąż krótkiej listy gwiazd ubogich w metale ma ogromne znaczenie dla astronomów, ponieważ takie obiekty mogą dostarczyć więcej informacji na temat ewolucji chemicznej Wszechświata.

Z metalicznością około -2,89 dex, HE 2315-4240 jest bardzo ubogą w metale gwiazdą znajdującą się w szacunkowej odległości około 9 300 lat świetlnych od Ziemi. Ponieważ obiekt ten był słabo zbadany i niewiele było wiadomo o jego właściwościach, astronomowie z Cornell University w Ithaca w stanie Nowy Jork, pod kierownictwem Xinuo Wanga, postanowili przyjrzeć mu się bliżej, za pomocą spektrografu Magellan Inamori Kyocera Echelle Spectrograph (MIKE) zamontowanego na teleskopie Magellan-Clay.

„W tym badaniu przedstawiamy widmo bardzo ubogiej w metale gwiazdy HE 2315-4240 z [Fe/H] = -2,89 w oparciu o wizualne widmo światła o wysokiej rozdzielczości Magellan/MIKE” – twierdzą naukowcy.

Naukowcy byli w stanie określić obfitość 19 pierwiastków. Odkryli, że ilość żelaza jest podobna jak w przypadku innych znanych gwiazd ubogich w metale. Według astronomów potwierdza to, że co najmniej jedna supernowa wzmocniła te pierwiastki w obłoku gazowym, który uformował HE 2315-4240.

Obserwacje wykazały, że gwiazda ma niski stosunek strontu do baru i węgla do żelaza. Wyniki te wskazują, że gwiazda została akreowana i uformowana w galaktyce karłowatej. Jej temperatura została oszacowana na około 4900 stopni Celsjusza.

Zdaniem astronomów, metaliczność HE 2315-4240, wraz z obfitością magnezu i krzemu, sugerują, że gwiazda powstała z gazu wzbogaconego przez wybuch supernowej typu II. Badacze spekulują, że protogwiazda była najprawdopodobniej masywną (około 10 mas Słońca) gwiazdą populacji III. Hipotetyczne gwiazdy populacji III, składające się niemal w całości z pierwotnego gazu, są teoretycznie pierwszymi gwiazdami, które powstały po Wielkim Wybuchu.

Na podstawie analizy kinematycznej naukowcy zakładają, że HE 2315-4240 uformowała się poza dyskiem galaktycznym, prawdopodobnie w małej galaktyce karłowatej, a następnie została wchłonięta przez rosnącą Drogę Mleczną.

Emil Gołoś