NGC 1448 – galaktyka spiralna w gwiazdozbiorze Zegara

Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a uchwycili galaktykę spiralną oznaczoną jako NGC 1448, znajdującą się w gwiazdozbiorze Zegara.

Jak tłumaczą badacze z NASA, obraz z kamery Hubble’a Wide Field Camera 3 (WFC3) przedstawia fragment NGC 1448, galaktyki spiralnej znajdującej się około 50 milionów lat świetlnych od Układu Słonecznego w mało wyraźnym Zegara. Galaktyki spiralne to najczęściej masywne i prawie okrągłe ciała niebieskie, jednak NGC 1448 na pierwszy rzut oka nie wydaje jej przypominać.

„Wyobraźmy sobie galaktykę spiralną jako okrągłe frisbee obracające się delikatnie w przestrzeni kosmicznej. Kiedy widzimy ją twarzą w twarz, nasze obserwacje mogą ujawnić spektakularną ilość szczegółów i struktury – doskonałym przykładem uchwyconym za pomocą Teleskopu Hubble’a jest widok Messier 51, znanego również jako Galaktyka Wir. Jednak galaktyka NGC 1448 jest ustawiona niemal krawędzią do Ziemi, co nadaje jej raczej owalny niż okrągły wygląd. Spiralne ramiona, które wyłaniają się z gęstego jądra NGC 1448 są prawie widoczne” – tłumaczą astronomowie.

Chociaż galaktyki spiralne mogą wydawać się statyczne, a ich szczególne kształty zamrożone w przestrzeni, jednak jak podkreślają naukowcy, nie jest to prawdą. Gwiazdy znajdujące się w ich ramionach nieustannie poruszają się po orbicie wokół jądra całej struktury, przy czym te znajdujące się wewnątrz poruszają się szybciej niż te znajdujące się dalej.

To sprawia, że formowanie się i dalsze istnienie ramion galaktyk spiralnych jest czymś w rodzaju kosmicznej zagadki, ponieważ owinięte wokół wirującego jądra powinny z czasem zwijać się coraz ciaśniej, ale nie zostało to dotychczas zaobserwowane i zjawisko to jest znane jako „problem zawijania”.

Zegar (łac. Horologium) jest mało wyraźnym, 58. co do wielkości gwiazdozbiorem nieba południowego. Jest jednym z kilkunastu, które w latach 1752–1763 wprowadził francuski astronom Nicolas-Louis de Lacaille. W Polsce jest on praktycznie niewidoczny. Liczba gwiazd dostrzegalnych w nim gołym okiem wynosi około 20.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś