NGC 2392
Fot. NASA, ESA, and H. Bond and R. Ciardullo (Pennsylvania State University), et. al.

NGC 2392 – mgławica „Oko Kleopatry”

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a uchwycili mgławicę planetarną oznaczoną jako NGC 2392, w gwiazdozbiorze Erydanu. Nazywana jest ona również „Okiem Kleopatry”.

Jak tłumaczą astronomowie z NASA, „Oko Kleopatry” lub NGC 1535 to mgławica planetarna znajdująca się około 5500-7500 lat świetlnych od Układu Słonecznego, w gwiazdozbiorze Erydanu. Ma ona niezwykłą strukturę, podobną do lepiej znanej NGC 2392, z zewnętrznym regionem i jaśniejszym centrum.

Fot. NASA, ESA, and H. Bond and R. Ciardullo (Pennsylvania State University), et. al.

Mgławica planetarna powstaje, jak twierdzą badacze, gdy gwiazda wielkości naszego Słońca umiera, uwalniając swoje zewnętrzne warstwy w przestrzeń kosmiczną, podczas gdy jej rdzeń zamienia się w białego karła. Przez wczesne teleskopy obiekty te przypominały planety – stąd wzięły one swoją szczególną nazwę – ale mgławice planetarne nie są związane z rzeczywistymi planetami, tylko z gwiazdami.

Hubble zaobserwował tę mgławicę w ramach badania ponad 100 mgławic planetarnych z pobliskimi gwiazdami. Bliskość gwiazd, jak sugerują naukowcy, wskazywała na możliwe połączenie grawitacyjne między pobliskimi gwiazdami a gwiazdami centralnymi w mgławicach. Obserwacje odległości między gwiazdą centralną NGC 1535 i jej możliwym towarzyszem sugerują, że „Oko Kleopatry” jest rzeczywiście częścią grawitacyjnie połączonego układu podwójnego gwiazd.

Erydan (łac. Eridanus) jest rozległym gwiazdozbiorem nieba równikowego i szóstym co do wielkości. Był znany już starożytnym, którym kojarzył się z Nilem, Eufratem, Gangesem lub inną większą rzeką. W Polsce jest on widoczny częściowo zimą. Liczba gwiazd widocznych w nim gołym okiem wynosi około 100. Najjaśniejszą gwiazdą konstelacji jest Achernar – dziewiąta gwiazda pod względem jasności na niebie. Jest to gorący niebieski olbrzym typu B, prawie sześć razy cięższy i pięć tysięcy razy jaśniejszy od Słońca.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś

SUBSKRYBUJ „GAZETĘ NA NIEDZIELĘ” Oferta ograniczona: subskrypcja bezpłatna do 31.10.2024.

Strona wykorzystuje pliki cookie w celach użytkowych oraz do monitorowania ruchu. Przeczytaj regulamin serwisu.

Zgadzam się