LCROSS
Fot. NASA

Po piętnastu latach zlokalizowano krater na Księżycu po celowym uderzeniu misji LCROSS

W 2009 roku NASA, w ramach misji – LCROSS (Lunar Crater Observation and Sensing Satellite), celowo rozbiła statek kosmiczny na Księżycu i wykorzystała inny mniejszy do poszukiwania zamarzniętej wody i innych substancji lotnych w regolicie księżycowym, które zostałyby wyrzucone przy uderzeniu w Srebrny Glob.

Substancje lotne to materiały, które łatwo parują lub przechodzą ze stanu ciekłego w gazowy. Uderzenie sondy LCROSS wyrzuciło chmurę regolitu zawierającą dużo wody (5,6 proc. masy), wraz z niewielkimi ilościami dwutlenku węgla, dwutlenku siarki, metanu i amoniaku. Stało się to jednak w stale zacienionym obszarze Księżyca, co uniemożliwiło naukowcom bezpośrednią obserwację krateru po jego utworzeniu.

Nowe badanie zlokalizowało krater pozostawiony przez misję LCROSS, umożliwiając astronomom lepszą analizę wyników misji, co pomoże w przyszłych wysiłkach na rzecz zlokalizowania i wykorzystania zasobów na Księżycu. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Geophysical Research Letters.

W tym celu naukowcy z American Geophysical Union wykorzystali dwa źródła danych – instrument Miniature Radio Frequency na Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO), kótry obserwuje Księżyc na długościach fal radarowych w celu poszukiwania podpowierzchniowego lodu wodnego i ShadowCam na orbiterze Korea Pathfinder Lunar Orbiter – niezwykle czułą kamerę, która została uruchomiona w 2022 roku, zbudowaną specjalnie do oglądania wiecznie zaciemnionych obszarów Księżyca. Połączenie tych urządzeń pozwoliło naukowcom bezpośrednio zobaczyć krater LCROSS i potwierdzić, że zmiany w odbiciu radarowym zaobserwowane przez LRO po uderzeniu odpowiadają założeniom.

Astronomowie twierdzą, że krater uderzeniowy LCROSS ma około 22 metrów średnicy, czyli jest nieco mniejszy niż pierwotnie szacował zespół misji. Aby określić wiek substancji lotnych wyrzuconych przez celowe uderzenie, badacze włączyli do modelu wiedzę o nachyleniu Księżyca na przestrzeni dziejów oraz informacje o tym, w jaki sposób meteoryty niszczą skorupę księżycową.

Odkryto, że regolit wyrzucony z krateru został prawdopodobnie zaburzony między 100 a 500 milionów lat temu, a miejsce uderzenia LCROSS znalazło się w rejonie stale zaciemnionym dopiero około 900 milionów lat temu, co czyni go stosunkowo młodym. Wynik ten, zdaniem badaczy, potwierdza wcześniejsze dowody, które sugerują, że same substancje lotne są młode i pochodzą spoza Księżyca – być może z komet, asteroid lub wiatru słonecznego, a nie z erupcji wulkanicznych na początku historii Srebrnego Globu.

Wyniki te dały naukowcom dodatkowy kontekst na temat pochodzenia i rozłożenia wody na Księżycu. Dane te mogą zostać uzupełnione przez przyszłe misje, takie jak Volatiles Investigating Polar Exploration Rover (VIPER).

Emil Gołoś

SUBSKRYBUJ „GAZETĘ NA NIEDZIELĘ” Oferta ograniczona: subskrypcja bezpłatna do 31.10.2024.

Strona wykorzystuje pliki cookie w celach użytkowych oraz do monitorowania ruchu. Przeczytaj regulamin serwisu.

Zgadzam się