Próbki z misji księżycowej Apollo pozwoliły poznać pochodzenie wody na Księżycu
Naukowcy przeanalizowali próbki pochodzące jeszcze z misji księżycowej Apollo, co pozwoliło im poznać pochodzenie wody znajdującej się na Srebrnym Globie. Może to zmienić rozumienie przez naukowców początków powstania naszej planety, jej naturalnego satelity i całego Układu Słonecznego.
W ramach badania opublikowanego w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences, naukowcy z Free University of Brussels, przeanalizowali sygnatury izotopowe wody księżycowej, ujawniając mieszankę źródeł lokalnych i kometarnych.
Naukowcy wzięli pod lupę wodę w dziewięciu próbkach z misji księżycowej Apollo przy użyciu wysoce precyzyjnej techniki potrójnego izotopu tlenu. Metoda ta, opracowana przez dr Morgana Nunna Martineza z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego, rozdziela wodę na różne fazy wiązania – luźno związaną, ściśle związaną i uwięzioną w minerałach – poprzez stopniowe ogrzewanie w temperaturze 50°C, 150°C i 1000°C. Nowe okrycie dostarcza dowodów na to, że woda księżycowa ma podwójne pochodzenie – część wzięła się z wczesnego materiału protoplanetarnego, podobnego do tego, z którego została zbudowana Ziemia – a cześć pochodzi z uderzeń komet.
„To duży krok w odkrywaniu, skąd pochodzi księżycowa woda.Nasze dane sugerują, że Księżyc odziedziczył wodę pochodzącą z czasów formowania się Ziemi, a następnie późniejszy wkład komet, zapewniając zbiorniki wody, które widzimy dzisiaj” – mówi Maxwell Thiemens Free University of Brussels.
Astronomowie odkryli również, że próbki zawierają sygnaturę wczesnej Ziemi – skład izotopowy tlenu ściśle odpowiada chondrytom enstatytowym, rodzajowi meteorytu uważanego za budulec naszej planety. Istnieją również wyraźne oznaki wkładu kometarnego – duża część księżycowej wody wykazuje izotopowe podobieństwo do komet. W analizie podkreślono również zmniejszone znaczenie wiatru słonecznego – wyniki podważają powszechną teorię, że większość wody tam obecnej powstała w wyniku interakcji słonecznych z krzemianami księżycowymi, wskazując zamiast tego na złożone mieszanie źródeł.
Zrozumienie pochodzenia i rozlokowania wody może mieć znaczący wpływ na utrzymanie obecności człowieka na Księżycu. Zwłaszcza teraz, gdy planowana jest budowa stałych baz na Srebrnym Globie.
„Dane te nie tylko poprawiają nasze zrozumienie przeszłości Księżyca, ale także torują drogę do przyszłej eksploracji kosmosu i wykorzystania zasobów. Odkrycia te powinny na nowo zdefiniować sposób, w jaki myślimy o wodzie jako zasobie umożliwiającym długoterminowe zamieszkiwanie na Księżycu” – podsumowuje Thiemens.
Emil Gołoś
