podatki

Reflexions na Niedzielę. Przestańcie nas wkurzać!

Swoimi refleksjami z Czytelnikami Gazety na Niedzielę dzieli się mieszkający wśród nas dziennikarz Nathaniel Garstecka. Refleksje o Polsce i Polakach, zdziwienia i fascynacje. Tekst publikujemy w językach francuskim i (poniżej) polskim.

francja

Réflexions d’un dimanche

Arrêtez de nous emmerder !

En me rendant le matin au bureau, il y a quelques jours, j’ai écouté à la radio publique polonaise un vice-ministre progressiste, aidé en cela par une journaliste complaisante, égrener les mesures qu’il comptait faire voter afin de « renforcer la lutte pour notre sécurité et pour le climat ». A chaque nouvelle idée qui était lancée je ne pouvais m’empêcher de commenter à voix haute ce que j’en pensais. Heureusement que j’étais seul dans ma voiture (ce qui est peu écologique, n’est-ce pas ?) …

Si les politiciens et les gouvernements savent innover dans un domaine, c’est clairement celui des taxes et des réglementations. Qu’ils soient français, polonais ou n’importe où ailleurs sur le globe. C’est sans doute la discipline qui peut mettre tout le monde d’accord. Si on faisait s’asseoir à une table tous les dirigeants du monde et qu’on les obligeait à ne parler que d’impôts et de normes, on aurait très vite la paix sur Terre et la fraternité universelle.

Si la France (malgré son nom), fait figure de leader européen en la matière, avec les pays scandinaves, la Pologne est depuis quelques années sur la bonne voie pour se joindre au peloton de tête. Bien entendu, les normes et directives européennes n’aident pas, mais il faut bien admettre que les gouvernements successifs y mettent du sien, et parfois avec le zèle d’un bureaucrate français. Est-ce cela, le fameux « rattrapage de l’Occident » qu’on a promis aux Polonais il y a 20 ans ?

Il est impossible, en quelques paragraphes, de détailler toutes les lois, mesures, idées ou simples déclarations de ces dernières années dont l’objectif est de réguler, contrôler, normer, restreindre, obliger, taxer, imposer, enquiquiner pour le dire gentiment (et puis non, emmerder !), une partie ou la totalité de la population. Je prendrai juste quelques exemples de taxes et impôts récents ou dont il a été question ces derniers temps : La taxe sur les balcons, la taxe sur les chiens ou la taxe sur le sucre. On pourrait aussi parler de la taxe sur les petites bouteilles d’alcool, soit carrément une « taxe sur la taxe », car les alcools sont déjà surtaxés de différentes manières, chaque nouveau impôt augmentant donc ceux déjà existants sur le produit !

La taxe sur les balcons est d’une absurdité sans nom. Sous prétexte qu’ils « dépassent » de la surface habitable de l’immeuble, ils sont considérés comme « occupant la voie publique », donc peuvent être taxés ! Et cela même si le balcon en question est au 8ème étage et ne gêne strictement rien ni personne ! Et même s’il y a un balcon à chaque étage de manière superposée, il y aura donc autant de taxes à payer que de balcons !

Nos amis à quatre pattes sont aussi imposés. Le montant varie en fonction des communes, mais il faut compter en moyenne 160 zlotys (40 euro à peu près) par an. Il est prouvé que posséder un animal de compagnie est excellent pour notre santé, mais qu’importe, il faut bien prendre l’argent là où il se trouve. D’autant plus qu’un projet de loi prévoit d’obliger les propriétaires de chiens et de chats à les enregistrer en mairie, sous peine d’amende. Ceci combiné à l’impôt susmentionné, on aura affaire à un véritable édifice administratif et fiscal qui n’a aucune justification rationnelle.

Nous ne sommes pourtant pas au bout de nos peines. Le vice-ministre que j’écoutais à la radio était très fier d’annoncer l’accélération de la mise en place d’un système de cautions sur les bouteilles en plastique achetées en magasin. Alors que nous payons déjà pour le ramassage d’ordures et le tri, nous allons en plus devoir payer davantage en caisse pour nos courses. La caution nous sera rendue si nous rapportons les bouteilles vides dans le magasin et que nous les insérons dans des machines dédiées. A condition que ces machines fonctionnent, ce qui n’est pas toujours le cas. Encore une remarquable idée qui est censée contribuer à « sauver la planète ». Malgré un système similaire déjà existant pour le verre, les rues sont toujours jonchées de bouteilles vides. L’argent de la caution, lui, est bien engrangé par l’Etat. L’honnête citoyen, de son côté, devra continuer à payer toujours plus cher pour son ramassage d’ordures…

Comment parler de ce sujet sans aborder la guerre menée à la voiture individuelle par les grands centres urbains européens ? Varsovie ne déroge pas à la règle, son maire étant un proche ami d’Anne Hidalgo. Les places de stationnement disparaissent (et leur prix ne fait qu’augmenter), des voies de circulation aussi, des rues entières sont fermées aux voitures, des « zones à faible émission » sont instaurées, dans le but d’interdire aux gens possédant des voitures moins récentes d’entrer dans les centres-villes (c’est « pour le climat »). Le citoyen devrait idéalement être totalement dépendant de l’Etat pour ses déplacements. Si en plus il existe des syndicats puissants dans les transports publics, c’est jackpot ! La voiture individuelle, ce symbole de la réussite économique de notre civilisation, de la liberté de se déplacer et du confort de vie… il s’agit d’un ennemi mortel pour l’idéologie socialiste.

La journaliste qui interrogeait le politicien était en extase et acquiesçait à tout ce qu’il disait. La seule contradiction qu’elle apportait était en l’incitant à aller plus vite et à en faire davantage. « Et quand allez-vous interdire ceci ? », « Et quand allez-vous taxer cela ? ». Puis est venu le sujet des chasseurs. Ah, les chasseurs, l’incarnation du mal absolu. Je ne compte pas défendre les chasseurs par amour de la chasse. Bien au contraire, je suis très sensible aux souffrances animales, j’ai dans ma famille des personnes qui militent auprès d’associations et j’ai été élevé dans le refus de faire du mal aux animaux. Je ne sais d’ailleurs pas pourquoi je suis en train de me justifier. Là n’est pas la question. La plupart de ceux qui critiquent la chasse ne voient aucun inconvénient à acheter leur poulet aux hormones élevé dans des conditions bien pires que ce qu’ils dénoncent chez les chasseurs. La journaliste souhaitait qu’on impose des examens médiaux réguliers aux chasseurs, sous prétexte qu’il y a une poignée d’accidents chaque année. Le ministre a déclaré avoir déjà un projet de loi allant dans ce sens. Voilà donc une nouvelle obligation. Bien évidemment, ce n’est pas celui qui l’impose qui va payer, mais bien celui qui se le verra imposer.

Alors qu’on se plaint au même moment qu’il n’y a pas assez de médecins ! Cette manie de forcer les citoyens à passer sans cesse des examens médicaux est tout à fait absurde. Pour travailler, pour conduire, pour pratiquer un sport, pour chasser… en dehors de la médecine du travail, tout est payé directement par le citoyen (je suis conscient que l’argent de l’Etat est en réalité notre argent), cela multiplie les frais alors qu’il suffirait de faire passer un examen unique une fois tous les cinq ou dix ans pour tous les besoins particuliers simultanément. Et si quelqu’un veut connaitre son état de santé, libre à lui de consulter quand bon lui chante. On pourrait aussi parler du système de santé polonais, ce dernier étant dans une situation dramatique, alors que nous avons à payer deux fois : une fois pour le public et une fois pour le privé car le public est souvent inaccessible. Pire qu’en France ? Certains répondront par l’affirmative, d’autres par la négative.

Notre civilisation ne sait plus où elle va, donc elle cherche à déconstruire les fondements sur lesquelles elle a été construite. Frappée de schizophrénie et sujette à des crises d’angoisse, elle s’automutile sans cesse, en rendant la vie de plus en plus compliquée à sa population. Elle bride l’entreprenariat, nous impose des normes paralysantes, nous écrase d’impôts (en additionnant tous les impôts, toutes les taxes et tous les prélèvements, on doit bien arriver à une fiscalité à 75% ou 80%). Tout cela suscite l’agacement et justifie la défiance à l’égard du politique. La solution passe incontestablement par le renforcement du privé et par la lutte contre le socialisme et l’étatisme. Arrêtez de nous emmerder, et vous verrez que nous sommes capables de grandes choses !




polska

Réflexions na niedzielę

Przestańcie nas wkurzać!

W drodze do biura kilka dni temu słuchałem w polskim publicznym radiu, jak postępowy wiceminister, wspomagany przez bardzo pobłażliwą dziennikarkę, opisywał środki, które zamierza przeforsować, aby „zintensyfikować walkę o nasze bezpieczeństwo i klimat”. Za każdym razem, gdy pojawiał się nowy pomysł, nie mogłem powstrzymać się od głośnego komentowania tego, co o nim myślę. Na szczęście byłem sam w samochodzie (co nie jest zbyt przyjazne dla środowiska, prawda?).

Jeśli jest jakiś obszar, w którym politycy i rządy wiedzą, jak wprowadzać innowacje, to są to podatki i regulacje. Niezależnie od tego, czy są Francuzami, Polakami, czy kimś innym. Jest to bez wątpienia dyscyplina, która może skłonić wszystkich do zgody. Gdybyśmy mogli zebrać wszystkich światowych przywódców przy stole i zmusić ich do rozmowy wyłącznie o podatkach i regulacjach, wkrótce zapanowałyby na Ziemi pokój i powszechne braterstwo.

Chociaż Francja (pomimo znaczenia swojej nazwy) jest europejskim liderem w tej dziedzinie, wraz z krajami skandynawskimi, Polska od kilku lat jest na dobrej drodze, aby dołączyć do czołówki. Oczywiście nie pomagają w tym europejskie standardy i dyrektywy, ale trzeba przyznać, że kolejne rządy robią swoje, czasem z gorliwością francuskiego biurokraty. Czy to jest to słynne „doganianie Zachodu”, które obiecywano Polakom 20 lat temu?

Nie sposób w kilku akapitach wyszczególnić wszystkich ustaw, działań, pomysłów czy prostych deklaracji z ostatnich lat, których celem jest regulowanie, kontrolowanie, standaryzowanie, ograniczanie, zmuszanie, opodatkowywanie, ładnie mówiąc, przeszkadzanie (a jednak nie powiem ładnie – wkurzanie!) części lub całości społeczeństwa. Podam tylko kilka przykładów podatków, o których ostatnio wspominano: podatek od balkonów, podatek od psów czy podatek od cukru. Moglibyśmy również porozmawiać o podatku od małych butelek alkoholu (tzw. „małpek”), który jest tak naprawdę „podatkiem od podatku”, ponieważ alkohol jest już nadmiernie opodatkowany na różne sposoby, więc każdy nowy podatek zwiększa istniejące podatki od tego produktu!

Podatek od balkonów jest całkowicie absurdalny. Pod pretekstem, że „wystają” one poza powierzchnię mieszkalną budynku, są uważane za „zajmujące drogę publiczną”, a zatem mogą być opodatkowane! I to nawet jeśli balkon, o którym mowa, znajduje się na 8. piętrze i nikomu ani niczemu nie przeszkadza! I nawet jeśli na każdym piętrze jest balkon, będzie tyle podatków do zapłacenia, ile jest balkonów!

Nasi czworonożni przyjaciele również podlegają opodatkowaniu. Kwota różni się w zależności od gminy, ale należy spodziewać się średnio 160 złotych (ok. 40 euro) rocznie. To udowodniony fakt, że posiadanie zwierzaka jest dobre dla zdrowia, ale kogo to obchodzi, należy brać pieniądze tam, gdzie są. Tym bardziej teraz, gdy złożono projekt ustawy wymagającej od właścicieli psów i kotów zarejestrowania swoich zwierząt pod groźbą grzywny. W połączeniu z wyżej wspomnianym podatkiem będzie to potężna administracyjna i fiskalna budowa, która nie ma żadnego racjonalnego uzasadnienia.

To jeszcze nie koniec. Wiceminister, którego słuchałem w radiu, z dumą ogłosił przyspieszenie wprowadzenia systemu kaucji na plastikowe butelki kupowane w sklepach. Już teraz płacimy za wywóz i segregację śmieci, ale teraz będziemy musieli zapłacić więcej przy kasie za zakupy. Kaucja zostanie nam zwrócona, jeśli zabierzemy puste butelki z powrotem do sklepu i wrzucimy je do specjalnych automatów. Pod warunkiem, że urządzenia te będą działały, co nie zawsze jest pewne. Kolejny niezwykły pomysł, który ma pomóc „uratować planetę”. Pomimo istnienia podobnego systemu dla szkła ulice wciąż są zaśmiecone pustymi butelkami po piwie czy wódce. Pieniądze z kaucji trafiają oczywiście do państwa. A uczciwi obywatele i tak będą musieli płacić coraz więcej za wywóz śmieci…

Jak możemy rozmawiać na ten temat, nie wspominając o wojnie toczonej z prywatnymi samochodami przez największe europejskie ośrodki miejskie? Warszawa nie jest wyjątkiem od reguły, a Rafał Trzaskowski jest bliskim przyjacielem prezydent Paryża Anne Hidalgo. Miejsca parkingowe znikają (a ich cena rośnie), pasy ruchu znikają, całe ulice są zamykane dla samochodów, a „strefy czystego transportu” czy tam „niskiej emisji” są wprowadzane w celu zakazania osobom ze starszymi samochodami wjazdu do centrów miast (to „dla klimatu”). W idealnych wyobrażeniach progresywistów obywatele powinni być całkowicie zależni od państwa w zakresie swoich potrzeb związanych z przemieszczaniem się. Jeśli do tego dochodzą potężne związki zawodowe w transporcie publicznym, tak jak w Paryżu, to trafiliśmy w dziesiątkę! Prywatny samochód, ten symbol ekonomicznego sukcesu naszej cywilizacji, wolności podróżowania i komfortu życia… jest zatem śmiertelnym wrogiem ideologii socjalistycznej.

Dziennikarka przeprowadzająca wywiad z politykiem była w ekstazie i zgadzała się ze wszystkim, co powiedział. Jedyną sprzecznością było to, że namawiała go, by szedł szybciej i robił więcej. „Kiedy rząd zakaże tego?”. „A kiedy zamierza Pan to opodatkować?”… Następnie pojawił się temat myśliwych. Ach, łowcy, wcielenie absolutnego zła. Nie mam zamiaru bronić myśliwych z miłości do łowiectwa. Wręcz przeciwnie, jestem bardzo wrażliwy na cierpienie zwierząt; w mojej rodzinie są ludzie, którzy działają na rzecz stowarzyszeń i zostałem wychowany tak, by nie krzywdzić zwierząt. Nie wiem zresztą, dlaczego się usprawiedliwiam. Nie o to chodzi. Większość ludzi, krytykując łowiectwo, nie widzi problemu z korzystania z przemysłu żywieniowego, w którym zwierzęta są o wiele gorzej traktowane. Dziennikarka domagała się nałożenia na myśliwych obowiązku regularnych badań lekarskich, pod pretekstem że co roku dochodzi do kilku wypadków. Minister powiedział, że ma już projekt ustawy w tej sprawie. Będzie to więc nowy obowiązek. Oczywiście zapłaci nie ten, kto go nałoży, ale ten, na kogo zostanie on nałożony. Klasyka.

Jednocześnie narzekania, że jest za mało lekarzy w kraju! Ta mania zmuszania obywateli do poddawania się niekończącym się badaniom lekarskim jest całkowicie absurdalna. Aby pracować, prowadzić samochód, uprawiać sport, polować… poza medycyną pracy za wszystko płaci bezpośrednio obywatel (jestem świadom, że pieniądze państwa to pieniądze obywateli), co mnoży koszty, podczas gdy wystarczyłoby jedno badanie raz na pięć lub dziesięć lat dla wszystkich specjalnych potrzeb jednocześnie. A jeśli ktoś chce lepiej śledzić swój stan zdrowia, to proszę bardzo, może to robić, kiedy tylko zechce. Można by też wspomnieć o polskim systemie zdrowia, który jest w dramatycznej sytuacji, gdzie musimy płacić dwa razy: raz za publiczną i raz za prywatną opiekę, bo publiczna jest często niedostępna lub fatalnej jakości. Gorzej niż we Francji? Jedni powiedzą, że tak, inni, że nie.

Nasza cywilizacja nie wie już, dokąd zmierza, więc próbuje zdekonstruować fundamenty, na których została zbudowana. Dotknięta schizofrenią i podatna na ataki lęku, nieustannie się samookalecza, coraz bardziej komplikując życie swojej populacji. Tłumi przedsiębiorczość, narzuca paraliżujące standardy i przygniata nas podatkami (jeśli zsumować wszystkie podatki i opłaty, obciążenie podatkowe pewnie wynosi 75 proc. lub 80 proc.). Wszystko to jest źródłem irytacji i uzasadnia naszą nieufność wobec polityków. Rozwiązaniem bez wątpienia jest wzmocnienie sektora prywatnego i walka z socjalizmem i etatyzmem. Przestańcie nas wkurzać, a zobaczycie, że jesteśmy zdolni do wielkich rzeczy!

Nathaniel Garstecka

SUBSKRYBUJ „GAZETĘ NA NIEDZIELĘ” Oferta ograniczona: subskrypcja bezpłatna do 31.10.2024.

Strona wykorzystuje pliki cookie w celach użytkowych oraz do monitorowania ruchu. Przeczytaj regulamin serwisu.

Zgadzam się