UGC 4879
Fot. NASA/ESA

UGC 4879 – galaktyka karłowata w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy

Astronomowie za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali galaktykę karłowatą oznaczoną jako UGC 4879, znajdującą się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy.

Jak tłumaczą naukowcy z NASA, na zdjęciu z Teleskopu Hubble’a znajduje się galaktyka znana jako UGC 4879. Jest to nieregularna galaktyka karłowata – jak sama nazwa wskazuje, obiekty tego typu są nieco mniejsze i bardziej chaotyczne niż ich kosmiczni kuzyni i są pozbawione majestatycznego kształtu spirali lub spójności elipsy.

Fot. NASA/ESA

Galaktyka ta jest również bardzo odizolowana. Odległość między UGC 4879 a jej najbliższą sąsiadką, Leo A, wynosi około 2,3 miliona lat świetlnych, czyli mniej więcej tyle samo, co między Galaktyką Andromedy a Drogą Mleczną.

Izolacja tego obiektu oznacza, że nie wchodziła ona w interakcje z żadnymi otaczającymi ją galaktykami, dzięki czemu astronomowie mogą lepiej zrozumieć, jak zachodzi formowanie się gwiazd bez komplikacji związanych z interakcjami z innymi strukturami kosmicznymi. Badania UGC 4879 ujawniły znaczną ilość formacji gwiazd powstałych w ciągu pierwszych 4 miliardów lat po Wielkim Wybuchu, po czym nastąpiła dziwna przerwa w formowaniu się tych obiektów trwająca 9 miliardów lat, która zakończyła się 1 miliard lat temu wraz z początkiem ponownego ich tworzenia się.

Wielka Niedźwiedzica (łac. Ursa Major) jest gwiazdozbiorem okołobiegunowym nieba północnego, a zarazem trzecią co do wielkości konstelacją na niebie. W Polsce jest widoczna przez cały rok. Liczba gwiazd widoczna w niej gołym okiem wynosi około 125. Siedem najjaśniejszych gwiazd, często niesłusznie utożsamianych z Wielką Niedźwiedzicą, ponieważ stanowią tylko część gwiazdozbioru, tworzy charakterystyczny i łatwy do odszukania na niebie układ Wielkiego Wozu. Oś tylnych kół, Wielkiego Wozu, wskazuje na położoną tuż obok bieguna niebieskiego Gwiazdę Polarną, pełniącą w przeszłości ważną rolę w orientacji na niebie.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś

SUBSKRYBUJ „GAZETĘ NA NIEDZIELĘ” Oferta ograniczona: subskrypcja bezpłatna do 30.04.2025.

Strona wykorzystuje pliki cookie w celach użytkowych oraz do monitorowania ruchu. Przeczytaj regulamin serwisu.

Zgadzam się