Copernicus Sentinel-2 uchwycił Wyspę Północną Nowej Zelandii
Wykonane 7 maja 2024 r. zdjęcie z satelity Copernicus Sentinel-2 przedstawia część Wyspy Północnej, jednej z dwóch głównych wysp Nowej Zelandii.
Nowa Zelandia leży na południowym Pacyfiku i składa się z dwóch głównych wysp – Północnej i Południowej oraz szeregu mniejszych skrawków lądu. Jak wskazują naukowcy z ESA, znaczna część terenu Wyspy Północnej na tym zdjęciu jest zdominowana przez bujną roślinność, z ciemnymi, zielonymi obszarami oznaczającymi gęsto zalesione strefy.
Jak tłumaczą astronomowie, ośrodki miejskie uchwycone przez Copernicus Sentinel-2 są zaznaczone na szaro. W górnej części zdjęcia miasto Auckland przypomina duży, szary obszar przylegający do Zatoki Hauraki na wschodzie i portu Manukau na zachodzie. Auckland jest najbardziej zaludnionym miastem i największym portem w kraju. Miasto jest centralnym punktem transportu i jest obsługiwane przez międzynarodowe lotnisko w Nowej Zelandii, które można dostrzec w centrum portu Manukau.
Przesuwając się na południe, największym szarym obszarem na środku obrazu jest, jak podkreślają badacze, Hamilton, jeden z najważniejszych ośrodków śródlądowych w kraju. Leży on nad Waikato, najdłuższą rzeką w Nowej Zelandii, którą można zobaczyć jako ciemną, krętą linię w prawym dolnym rogu obrazu, dzielącą Hamilton na dwie niemal symetryczne części.
Wzdłuż swojego biegu, Waikato meandruje przez mozaikę pól uprawnych, które pokrywają równinę między Auckland i Hamilton. Zielone i brązowe odcienie pól zmieniają się w zależności od rodzaju upraw i ich różnych etapów wzrostu. Przed ujściem do Morza Tasmana, na południe od Auckland, rzeka Waikato tworzy ujście, które zasila sieć bagien i tworzy liczne małe wyspy.
Na wybrzeżu, jak wskazują naukowcy, jasne, turkusowe kolory Morza Tasmana sugerują obecność osadu przenoszonego do oceanu przez rzeki. Zawirowania przedstawiają to, jak prądy transportują spływający materiał.
W pobliżu środka zdjęcia, zdaniem astronomów, można dostrzec wiele jezior i terenów podmokłych, w tym Whangamarino Wetland, rozległą mozaikę bagien i torfowisk, widoczną jako ciemnobrązowy obszar na wschód od rzeki Waikato. Kopuła torfowa Kopuatai, największe, niezmienione torfowisko w Nowej Zelandii, jest wyraźnie widoczna jako brązowy, wydłużony element na południe od Zatoki Hauraki.
Za pomocą misji Copernicus Sentinel-2 obraz są tworzone w false-color, która jest grupą metod oddawania barw stosowanych do wyświetlania obrazów w kolorach, które zostały zarejestrowane w widzialnych i niewidzialnych częściach widma elektromagnetycznego.
Emil Gołoś
