Tego dzisiaj Polska bardzo potrzebuje – rozwoju w każdym calu, kontynuacji tego rozwoju, jego rozpędzania, odwagi inwestycyjnej. Niech jej nie brakuje. I nie słuchajcie tych, którzy wyśmiewają inwestycje – czasem takie, które są miliardowe, ale które służą także i strategicznym interesom.

Mam wrażenie, że narastająca niechęć do PiS-u, która eksplodowała 15 października ubiegłego roku, dotyczyła PiS-u personalnie, a nie politycznie. Mam wrażenie, że ludzie chcieli, by polityka Prawa i Sprawiedliwości była kontynuowana.

Polacy jako naród przeszli w historii bardzo wiele, co przełożyło się na to, jak teraz traktują sami siebie, do czego dążą i co stanowi dla nich wartość...

„Kto ty jesteś” – takie pytanie zdał kiedyś Władysław Bełza w swoim „katechizmie młodego Polaka”. Fraza ta, uczona w szkołach, powtarzana i zapamiętywana przez kolejne pokolenia Polek i Polaków, miała bardzo wcześnie uczyć o narodowej tożsamości i zestawie bliskich nam symboli oraz idei.

Patrząc bez marketingowego zacięcia, stwierdzimy, że prawda jest taka, iż w dłuższym okresie wszystkie państwa naszego regionu, które przystąpiły do UE i wprowadziły niezbędne reformy, gonią Zachód w podobnym tempie jak Polska.

Proponowane przez Parlament Europejski zmiany traktatowe zredukowałyby kraje członkowskie do roli landów europejskiego superpaństwa. Słowa „land” używam nieprzypadkowo, ponieważ dominującą rolę w rządzeniu tym tworem odgrywałyby Niemcy, być może przy mniejszościowym udziale Francji.

Jeśli wszyscy lekarze w szpitalu odmawiają wykonania aborcji, która jest zgodna z prawem, co wtedy?

Mamy obecnie za mało dumy narodowej. Ciągle jesteśmy niestety narodem zakompleksionym. Dlaczego?

Intelektualna pokora oznacza trzymanie pod ścisłą kontrolą własnego ego, gotowość do przyznawania się do popełnionych błędów i powstrzymywania się od demonstrowania swej intelektualnej wyższości.