Żelazny śnieg pomoże w poszukiwaniach życia na Europie, księżycu Jowisza
Odkąd odkryto lodowate światy oceaniczne w Układzie Słonecznym, takie jak Europa i Enceladus, naukowcy próbują znaleźć dowody na możliwość istnienia życia czającego się pod ich zamarzniętymi powierzchniami. Żelazny śnieg na Europie może w tym pomóc.
Europa lub Jowisz II jest najmniejszym z czterech księżyców galileuszowych krążących wokół Jowisza i szóstym najbliżej planety ze wszystkich 95 znanych księżyców tego Gazowego olbrzyma. Jest również szóstym co do wielkości naturalnym satelitą w Układzie Słonecznym. Europa została odkryta niezależnie przez Simona Mariusa i Galileusza, została nazwana na cześć Europy, fenickiej matki króla Minosa z Krety i kochanki Zeusa (greckiego odpowiednika rzymskiego boga Jowisza).
Nieco mniejsza od ziemskiego księżyca, Europa zbudowana jest ze skał krzemianowych i posiada wodno-lodową skorupę oraz prawdopodobnie żelazno-niklowe jądro. Posiada bardzo cienką atmosferę, składającą się głównie z tlenu. Naukowcy szacują, że księżyc ma zewnętrzną warstwę wody o grubości około 100 km – część zamarzniętą jako skorupa, a część jako płynny ocean pod lodem.
Pytanie, czy te podpowierzchniowe oceany mogą skrywać warunki niezbędne do życia, intrygowało astrobiologów od dziesięcioleci, nowe badanie prowadzone przez naukowców z Ohio Research Scholar w School of Engineering and Polymer Science na The University of Akron, pod kierownictwem, Nity Sahai, próbuje odpowiedzieć na to pytanie, biorąc pod lupę żelazny śnieg występujący na księżycu.
W badaniu „Bioenergetics of Iron Snow Fueling Life on Europa”, opublikowanym w Proceedings of the National Academy of Sciences, naukowcy zagłębili się w bioenergetykę oceanu Europy.
Dzięki zaawansowanym symulacjom modelowym astrobiolodzy przetestowali potencjał różnych form metabolizmu bakteryjnego do rozwoju w oceanie Europy, w tym redukcji żelaza, redukcji siarczanów i metanogenezy.
Jak wskazują astrobiolodzy, tym co wyróżnia badania, jest innowacyjny model testujący „żelazny śnieg” zaproponowany przez naukowców. Opierając się na podobieństwach do systemów odwadniania kwaśnych kopalń na Ziemi, ten nowatorski mechanizm oferuje ich zdaniem, wiarygodne dowody na to, że niektóre bakterie mogłyby przetrwać dzięki temu w wodach Europy.
Jak tłumaczą badacze, eliminując potrzebę transportu wysoce reaktywnych form tlenu (ROS) z powierzchni na dno oceanu, model żelaznego śniegu nie tylko zwiększa prawdopodobieństwo wykrycia życia, ale także łagodzi szkodliwy wpływ ROS na cząsteczki biologiczne.
Zdaniem astrobiologów, badania te nie tylko rzucają światło na potencjalne możliwości istnienia życia na Europie, ale także poszerzają wiedzę na temat warunków niezbędnych do rozwoju organizmów w ekstremalnych środowiskach.
Większa różnorodność metabolizmów drobnoustrojów zidentyfikowanych przez astrobiologów sugeruje bogactwo potencjalnych cząsteczek biosygnaturowych, które mogą pomóc w poszukiwaniach życia poza Ziemią.
Emil Gołoś
