MEM – model NASA ostrzega przed meteoroidami
Projektanci statków kosmicznych muszą brać pod uwagę wiele zagrożeń, jednym z nich jest. uderzenie skały w czasie lotu. NASA opracowała Meteoroid Engineering Model (MEM), aby temu przeciwdziałać.
Jak podkreślają astronomowie z NASA, mikrometeoroid uderzając w nieodpowiednią część statku kosmicznego może zagrozić całej misji i zaprzepaścić lata pracy, które doprowadziły do dotarcia do punktu, w którym misja znalazła się w kosmosie.
Inżynierowie projektujący statki, są świadomi tego zagrożenia i potrzeby jego unikania. NASA skupiła się na opracowaniu bazy danych pozwalającej zniwelować niebezpieczeństwo.
Naukowcy w tym celu posługują się opracowanym przez NASA Meteoroid Engineering Model (MEM), który umożliwia wprowadzenie planowanej trajektorii dla statku kosmicznego i otrzymanie danych wyjściowych, które określą, gdzie i z jakiego kierunku może on napotkać mikrometeoroidy.
Jak podkreślają astronomowie, Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba jest doskonałym przykładem tego, dlaczego taki system jest niezbędny. W drodze do właściwego punktu na orbicie, doznał co najmniej 20 uderzeń mikrometeoroidów, z których co najmniej jeden uderzył w główne lustro teleskopu, pozostawiając wgniecenie, które do dziś wpływa na jakość jego obrazów.
Ze względu na to jak groźne są tego typu wydarzenia, projektanci statków kosmicznych są już świadomi ryzyka i wiedzą, że bez zaplanowanej trajektorii MEM, misja może zakończyć się porażką.
Badacze Althea Moorhead, Katie Milbrandt i Aaron Kingery z należącego do NASA Meteoroid Environment Office at Marshall Space Flight Center, udoskonalili funkcjonalność MEM poprzez wprowadzenie biblioteki znanych trajektorii statków kosmicznych i wyników dla każdego z nich. Praca została opublikowana w czasopiśmie Advances in Space Research.
Jak tłumaczą naukowcy, zamiast znać końcową trajektorię, projektanci statków kosmicznych mogliby po prostu spojrzeć na bibliotekę i określić, czy istnieją jakiekolwiek znaczące zagrożenia ze strony meteoroidów na dowolnej liczbie potencjalnych trajektorii.
Biblioteka, zdaniem badaczy, zawiera dane dotyczące ścieżek orbitalnych wokół każdej znaczącej planety, niektórych orbit transferowych i co najmniej dwóch orbit „halo”, na których statek kosmiczny wykorzystałby względną stabilność punktów libracyjnych (miejsc w przestrzeni, w układzie dwóch ciał powiązanych grawitacją, w których ciało o pomijalnej masie może pozostawać w spoczynku względem ciał układu) planety.
Ulepszona wersja MEM pozwoli, jak sugerują astronomowie, na wizualizację zagrożeń, jakie napotka statek kosmiczny, co jest znacznie łatwiejsze do zrozumienia niż skomplikowane równania i prawdopodobieństwa dla projektantów, którzy nie specjalizują się w torach lotów mikrometeoroidów.
Emil Gołoś
