Oręż samurajów odnaleziony w Berlinie

Archeolodzy z berlińskiego Urzędu ds. Ochrony Zabytków odkryli podczas wykopalisk w Berlinie miecz samurajski z XVII wieku, który zwał się wakizashi.

Wakizashi to krótki oręż z XVII wieku, który był noszony przez samurajów w feudalnej Japonii. Wakizashi były zazwyczaj używane jako zapasowy lub pomocniczy miecz do walki w zwarciu, a gdy były noszone razem z kataną, para mieczy była nazywana daishō, co dosłownie tłumaczy się jako „duży i mały”.

Wakizashi były również używane do popełniania seppuku, rytualnego samobójstwa przez wyprucie wnętrzności, wykonywanego w celu uniknięcia pojmania, jako forma kary śmierci za poważne przestępstwa lub jako zadośćuczynienie za osobistą hańbę, informuje portal „Ancient Origins„.

Miecz został odkryty podczas wykopalisk piwnic z XX wieku w okolicy Molkenmarkt, w szczególności na Stralauer Strasse. Ta wąska ulica, niegdyś otoczona domami i budynkami handlowymi, została poważnie uszkodzona przez bombardowania podczas II wojny światowej. Archeolodzy znaleźli kilka piwnic wypełnionych pamiątkami wojennymi, które zostały wyrzucone tam w końcowych etapach bitwy o Berlin. Znaleziska te to m.in. uzdy, strzemiona, uprzęże i różne militaria związane z artylerią, a także mocno skorodowany Wakizashi.

Po dokładniejszym zbadaniu przedmiotu przez Muzeum Prehistorii i Wczesnej Historii konserwatorzy odkryli, że na rękojeści zachowały się ślady drewna i owinięcie tkaniną.  

Naukowcy zidentyfikowali również na okuciu motyw Daikokuten. Było to snkretyczne, japońskie bóstwo fortuny, bogactwa, gospodarstwa domowego, rolnictwa, płodności, seksualności i wojny. W mitologii japońskiej Daikokuten był również jednym z Siedmiu Bogów Szczęścia lub Siedmiu Bogów Fortuny.

Według komunikatu prasowego Państwowych Muzeów Berlina: „Na osłonie znaleziono również stopione dekoracje z motywami chryzantem i linii wodnej. Na podstawie motywów i stylu uchwyt można datować na okres Edo (XVII–XIX wiek n.e.)”. Nie jest pewne, w jaki sposób Wakizashi trafiło do berlińskiej piwnicy, jednak naukowcy sugerują, że mógł to być dar od zagranicznych misji Takenouchi w 1862 r. lub Iwakura w latach 1871–1873.

Wbrew powszechnej opinii, Wakizashi nie była orężem przeznaczonym wyłącznie dla samurajów. Ten miecz był bronią popularną także wśród zamożniejszych chłopów, gdyż w przeciwieństwie do katany była dla nich dozwolona. Należy jednak pamiętać, że tylko samuraj miał prawo do noszenia dwóch broni (katany i wakizashi) jednocześnie, niemniej w 1876 roku władze japońskie zakazały noszenia mieczy katana jak i wakizashi. Miało to związek z postępującą modernizacją kraju, który chciał odciąć się od feudalnej, samurajskiej przeszłości. Zwyczaj noszenia samurajskiego oręża miał jednak powrócić wraz z wzrostem nacjonalistycznych nastrojów w Japonii, która od początku XX wieku zaczęła ponownie nawiązywać do dziedzictwa samurajów.

Maciej Bzura