Gromada Choinki
Fot. NASA

NGC 2264 – Gromada Choinki – najnowsze zdjęcia

Nowe zdjęcie NGC 2264, znanej również jako „Gromada Choinki”, ukazuje kształt „kosmicznego drzewka” z towarzyszącym mu blaskiem gwiezdnych świateł.

Twór nazywany przez astronomów jako NGC 2264 – jest w rzeczywistości gromadą młodych gwiazd, o wieku od około jednego do pięciu milionów lat. Znajduje się ona w naszej Drodze Mlecznej, około 2500 lat świetlnych od Ziemi. Gwiazdy w NGC 2264 są zarówno mniejsze, jak i większe od Słońca, niektóre z nich mają masę mniejszej niż jedna dziesiąta masy Słońca, a inne są siedem razy cięższe od naszej gwiazdy. Gromada Choinki została odkryta 18 stycznia 1784 roku przez Williama Herschela.

Nowy złożony obraz zwiększa podobieństwo do choinki poprzez wybór kolorów i rotacji. Niebieskie i białe światła to młode gwiazdy, które emitują promieniowanie rentgenowskie wykryte przez Obserwatorium Rentgenowskie Chandra NASA.

Dane optyczne z 0,9-metrowego teleskopu WIYN National Science Foundation na Kitt Peak pokazują gaz w mgławicy w kolorze zielonym, odpowiadającym „igłom sosny” świątecznego drzewka, a dane w podczerwieni z Two Micron All Sky Survey pokazują gwiazdy pierwszego planu i tła w kolorze białym. Ten obraz został obrócony zgodnie z ruchem wskazówek zegara o około 160 stopni od astronomicznego standardu północy, skierowanego w górę, tak aby wyglądało na to, że wierzchołek drzewa znajduje się w górnej części obrazu.

Fot. NASA

Młode gwiazdy, takie jak te znajdujące się w NGC 2264, są niestabilne i ulegają silnym rozbłyskom w promieniowaniu rentgenowskim i innym rodzajom zmian widocznych w różnych rodzajach światła. Położenie gwiazd widocznych w promieniowaniu rentgenowskim jest niezwykle złożone i zostało podkreślone w najnowszym obrazowaniu, by również podkreślić podobieństwo tego obiektu do choinki. W rzeczywistości wariacje gwiazd nie są zsynchronizowane.

Wahania obserwowane przez Chandrę i inne teleskopy są spowodowane kilkoma różnymi procesami. Niektóre z nich są związane z aktywnością pól magnetycznych, w tym rozbłyskami podobnymi do tych, które przechodzą przez Słońce – ale znacznie silniejszymi – oraz gorącymi plamami i ciemnymi obszarami na powierzchniach gwiazd, które pojawiają się i znikają z pola widzenia, gdy gwiazdy się obracają. Mogą również występować zmiany w grubości gazu przesłaniającego gwiazdy oraz zmiany w ilości materiału nadal opadającego na gwiazdy z dysków otaczającego gazu.

Emil Gołoś

SUBSKRYBUJ „GAZETĘ NA NIEDZIELĘ” Oferta ograniczona: subskrypcja bezpłatna do 31.08.2024.

Strona wykorzystuje pliki cookie w celach użytkowych oraz do monitorowania ruchu. Przeczytaj regulamin serwisu.

Zgadzam się