W Hradca Králové odkryto najdłuższy prehistoryczny kopiec Europy
Na terenie miasta Hradca Králové w północnych Czechach archeolodzy odkryli niezwykłą strukturę, która najprawdopodobniej jest najdłuższym prehistorycznym kopcem Europy.
Wykopaliska prowadzone przez specjalistów w mieście Hradca Králové zidentyfikowali mierzący 190 metrów długi kurhan. Jego charakterystyczną cechą jest to, iż przypomina on „podłużną trapezoidalną rynnę”. Według ekspertów, znalezisko to jest najdłuższym tego typu zabytkiem znanym w Europie. Zgodnie z szacunkami archeologów, zabytek ten pochodzi z chalkolitu, znanego także pod nazwą epoki miedzi lub eneolitu – była to przejściowy okres pomiędzy epoką kamienia, a epoką brązu. To właśnie wtedy zaczęto powszechniej wykorzystywać wytapianą miedź.
Naukowcy twierdzą, że zabytek ten jest prawdopodobnie związany z kulturą lejkowatych zlewek, w skrócie TRB lub TBK (3800-3350 p.n.e.), nazwaną tak ze względu na ceramikę, zlewki i amfory z lejkowatymi wierzchołkami. Groby, podobnie jak otaczający je kopiec, mają prawdopodobnie co najmniej 5300 lat. Dokładniejszy wiek zostanie jednak ustalony poprzez szczegółową analizę laboratoryjną próbek z grobowców, informuje portal „Akreonews„.
W świetle teorii kurhanowej, kultura pucharów lejkowatych jest postrzegana jako nieindoeuropejska – najprawdopodobniej składały się na nią plemiona, które żyły na terenach dzisiejszej Europy Środkowo-Wschodniej od neolitu. Pod koniec jej istnienia od wschodu ze stepów na kontynent europejski wkroczyły indoeuropejskie ludy, które w archeologii są określane pod nazwą kultury grobów jamowych. W ciągu kilkuset lat ci jeźdźcy opanowali tereny współczesnej Ukrainy i części Rosji.
Badacze w mieście Hradca Králové odkryli również 29 pochówków związanych z kopcem. Dwa z tych grobowców znajdowały się w centralnej części stanowiska archeologicznego. Pochowane w nich szkielety były umieszczone po lewej stronie, a także były zwrócone w kierunku północnym. Podczas badań monumentu w pobliżu głównych pochówków odkryto kilka przedmiotów złożonych w ramach ofiary pogrzebowej. Obejmują one fragmenty ceramiki, cztery krzemienne groty strzał i krzemienne ostrze.
W oświadczeniu archeolodzy stwierdzili: „Odkryte kopce grobowe zostały zbudowane jako monumentalne obiekty pogrzebowe i z tego powodu zawierają groby, które określamy mianem „pochówków centralnych”. Przypuszczamy, że są to pochówki osób, dla których kopiec został zbudowany. W sumie odnotowaliśmy dwa centralne pochówki”. Podkreślili również, iż znalezione w ich wnętrzu przedmioty pokrywają się z inwentarzem analogicznych grobowców kultury pucharów lejkowatych, jakie zostały odkryte na terenie Czech i Polski.
Marcin Jarzębski
