Hubble chwycił galaktykę radiową NGC 612

Astronomowie za pomocą Teleskopu Kosmicznego Hubble’a zaobserwowali galaktykę soczewkowatą NGC 612, która znajduje się około 400 milionów lat świetlnych od Ziemi.

Jak tłumaczą naukowcy z NASA, galaktyki soczewkowate mają centralne wybrzuszenie i dysk, podobnie jak galaktyki spiralne, ale brakuje im charakterystycznych ramion. Zazwyczaj mają one starsze populacje gwiazd i niewiele trwających procesów gwiazdotwórczych. W NGC 612 pył i chłodny gaz wodorowy stanowią większość dysku galaktycznego – płaszczyzny materii, która na obrazie widoczna jest w kolorze pomarańczowym i ciemnoczerwonym. Galaktyka ta znajduje się w gwiazdozbiorze Rzeźbiarza i jest dobrze widoczna z południowej półkuli Ziemi.

Brytyjski astronom John Herschel odkrył NGC 612 w 1837 roku. Znajduje się ona około 400 milionów lat świetlnych od Ziemi i ma masę około 1,1 biliona razy większą od masy Słońca.

NGC 612 jest galaktyką aktywną, co oznacza zdaniem badaczy, że jej centrum jest ponad 100 razy jaśniejsze niż łączne światło jej gwiazd. Jest to również galaktyka Seyferta, najczęstszy typ galaktyki aktywnej. Obiekty tego typu emitują duże ilości promieniowania podczerwonego, mimo że w świetle widzialnym wyglądają normalnie. NGC 612 jest Seyfertem typu II, co oznacza, że materia w pobliżu centrum galaktyki porusza się spokojnie wokół jądra. Gwiazdy w tej galaktyce są niezwykle młode, a ich wiek wynosi od 40 do 100 milionów lat.

NGC 612 jest również niezwykle rzadkim przykładem nieeliptycznej galaktyki radiowej – typu, który wykazują znaczącą emisję radiową – w tym przypadku jest to asocjacja ze źródłem radiowym PKS 0131-36. Astronomowie odkryli tylko pięć takich emitujących promieniowanie radiowe galaktyk soczewkowatych we Wszechświecie. Jedna z teorii przypisuje niezwykłą emisję radiową NGC 612 wcześniejszej interakcji z towarzyszącą jej galaktyką spiralną. Inna teoria koncentruje się na jasnym i dominującym wybrzuszeniu galaktyki, które jest podobne do tych obserwowanych w eliptycznych galaktykach radiowych. Badając tego typu obiekty naukowcy mają nadzieję dowiedzieć się więcej o tym, co powoduje, że galaktyki emitują fale radiowe.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś