Hubble uchwycił mgławicę RCW 7
Zdjęcie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a przedstawia zbiór międzygwiezdnego gazu i pyłu. Nazwana RCW 7 mgławica znajduje się około 5300 lat świetlnych od Ziemi w gwiazdozbiorze Rufy.
Jak tłumaczą astronomowie, mgławice to obszary bogate w surowiec potrzebny do formowania nowych gwiazd. Pod wpływem grawitacji części tych obłoków molekularnych zapada się, aż połączą się w bardzo młode, rozwijające się gwiazdy, zwane protogwiazdami, które wciąż otoczone są wirującymi dyskami resztek gazu i pyłu. Takie obiekty formujące się w RCW 7 są szczególnie masywne, przez co wydzielają silnie jonizujące promieniowanie i gwałtowne wiatry gwiazdowe, które przekształciły mgławicę w region H II (obłoki zjonizowanego gazu, głównie wodoru i plazmy o rozmiarach nawet kilkuset lat świetlnych, w których powstają gwiazdy).
Regiony H II są wypełnione jonami wodoru – H I odnosi się do normalnego atomu wodoru, podczas gdy H II to wodór, który utracił elektron i stał się jonem. Promieniowanie ultrafioletowe z masywnych protogwiazd wzbudza wodór w mgławicy, powodując emisję światła, które nadaje mgławicy delikatną różowawą poświatę.
Jak zaznaczą naukowcy z NASA dane z Hubble’a przedstawione na obrazie pochodzą z badania szczególnie masywnej protogwiazdy podwójnej o nazwie IRAS 07299-1651, wciąż znajdującej się w świecącej otoczce gazu w zwijających się obłokach w górnej części zdjęcia mgławicy RCW 7. Aby uwidocznić tę gwiazdę i jej rodzeństwo, badacze wykorzystali kamerę Hubble’a Wide Field Camera 3 w świetle bliskiej podczerwieni. Masywne protogwiazdy na tym obrazie są najjaśniejsze w świetle ultrafioletowym, ale emitują również dużo światła podczerwonego. Dłuższa fala światła podczerwonego pozwala mu przejść przez większość gazu i pyłu w obłoku, umożliwiając teleskopowi jego uchwycenie. Wiele z większych gwiazd na tej fotografii to gwiazdy pierwszego planu, które nie są częścią mgławicy. Zamiast tego znajdują się one pomiędzy mgławicą a Układem Słonecznym.
Utworzenie regionu H II oznacza, zdaniem astronomów, początek końca obłoku molekularnego takiego jak RCW 7. W ciągu zaledwie kilku milionów lat promieniowanie i wiatry pochodzące od masywnych gwiazd będą stopniowo rozpraszać gaz mgławicy – tym bardziej, że najbardziej masywne gwiazdy dobiegają końca swojego życia w eksplozjach supernowych. Nowe gwiazdy w RCW 7 będą zawierać tylko ułamek jej gazu, reszta rozprzestrzeni się po całej galaktyce, tworząc ostatecznie nowe obłoki molekularne.
Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny. Większy i potężniejszy następca Hubble’a, Kosmiczny Teleskop Webba, został wystrzelony w 2021 roku.
Emil Gołoś
