Jak Paryż przygotował się na przyjęcie osób z niepełnosprawnościami podczas igrzysk?
Przed igrzyskami paraolimpijskimi w Paryżu prowadzono prace nad przystosowaniem transportu miejskiego i infrastruktury sportowej dla sportowców i kibiców z niepełnosprawnościami.
W niedzielę zakończą się Letnie Igrzyska Paraolimpijskie w Paryżu. Wydarzenie, w którym udział wzięło ponad 40 000 paraolimpijczyków oraz 280 000 kibiców z niepełnosprawnościami, stanowiło wyzwanie dla miasta.
Pomimo że od 2017 r. (wówczas została ogłoszona decyzja o wyborze Paryża na miejsce igrzysk paraolimpijskich) liczba stacji paryskiego metra, przystosowanych dla osób na wózku inwalidzkim, wzrosła z 8 do 32, większość stacji wciąż jednak nie jest dostosowana do przyjęcia pasażerów z niepełnosprawnościami. Na czas igrzysk paraolimpijskich uruchomione zostały linie autobusowe przystosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, pokonujące taką samą trasę jak metro, a także autobusy łączące miejsca rozgrywek.
Między obiektami sportowymi a najbliższym przystankiem autobusowym zostały rozmieszczone płyty ostrzegawcze dla osób niewidomych, zmobilizowani zostali również wolontariusze wskazujący drogę na trybuny i pomagający kibicom w przemieszczaniu się. W całym mieście natomiast przed igrzyskami prowadzono prace nad zwiększeniem liczby przejść dla pieszych z sygnalizacją akustyczną i obniżonymi chodnikami.
W wiosce olimpijskiej i miejscach rozgrywek, a także w strefach kibica w centrum Paryża zamontowano rampy i windy dla sportowców i kibiców na wózkach inwalidzkich. W halach sportowych przewidziano również wydzielone strefy ciszy, z których mogły skorzystać osoby ze spektrum autyzmu.
Infrastruktura sportowa była natomiast jedynie częściowo przygotowana na przyjęcie kibiców z niepełnosprawnościami. Jedynie niewielka część miejsc w obiektach sportowych była przystosowana dla osób z niepełnosprawnościami, które mogły zatem skorzystać tylko z niewielkiej puli biletów.
Podczas zawodów w niektórych obiektach sportowych osoby słabowidzące miały do dyspozycji jedynie 2 proc. spośród wszystkich dostępnych biletów. W przypadku niektórych rozgrywek, dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, niepełnosprawnością wzroku lub niepełnosprawnością fizyczną, z wyłączeniem osób na wózku inwalidzkim, udostępnione zostały jedynie bilety w najdroższej kategorii. W związku z tym wielu kibiców z niepełnosprawnościami zrezygnowało z udziału w wydarzeniu.
Osoby słabowidzące, będące na trybunach, mogły skorzystać z audiodeskrypcji niektórych rozgrywek, a podczas turnieju goalballu specjalne konsole z wypukłym kursorem pozwalały im na śledzenie biegu piłki z dokładnością do 0,2 sekundy. Przy większości dyscyplin nie przewidziano jednak audiodeskrypcji – kibice z niepełnosprawnością wzroku mogli skorzystać z niej przy 9 spośród 21 dyscyplin paraolimpijskich.
Oprac. Julia Mistewicz – Delanne
