Naukowcy sugerują, że koniec Wszechświata może mieć miejsce szybciej niż sądzono
Astronomowie w swoim najnowszym badaniu wskazują, że koniec Wszechświata może nastąpić znacznie szybciej niż oczekiwano. Może się on rozpaść w ciągu najbliższych 10⁷⁸ lat.
Obliczenia naukowców z Radboud University, pod kierownictwem Heino Falcke, Michaela Wondraka i Waltera van Suijlecoma, dotyczące tzw. promieniowania Hawkinga (hipotetyczne promieniowanie cieplne emitowane przez czarne dziury), wskazują, że Wszechświat rozpadnie się znacznie szybciej niż wcześniej sądzono. Badacze obliczyli, że ostatnie pozostałości gwiezdne potrzebują około 1078 lat, aby zniknąć. To znacznie krócej niż wcześniej postulowane 101100 lat. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Journal of Cosmology and Astroparticle Physics.
Astronomowie wykazali, że nie tylko czarne dziury, ale także inne obiekty, takie jak gwiazdy neutronowe, mogą „wyparować” w procesie podobnym do promieniowania Hawkinga. Obliczyli, że koniec Wszechświata nastąpi za około 1078 lat, jeśli uwzględni się to zjawisko. Jest to czas potrzebny białym karłom, najbardziej trwałym ciałom niebieskim, na rozpad w wyniku właśnie tego promieniowania podobnego do Hawkinga. Poprzednie badania, które nie uwzględniały tego efektu, określały czas życia białych karłów na 101100 lat.
„Ostateczny koniec Wszechświata następuje znacznie wcześniej niż oczekiwano, ale na szczęście nadal trwa bardzo długo” – mówi Heino Falcke z Radboud University.
Naukowcy wzięli za podstawę reinterpretację promieniowania Hawkinga. W 1975 roku fizyk Stephen Hawking postulował, że w przeciwieństwie do teorii względności, cząstki i promieniowanie mogą uciec z czarnej dziury. Dwie tymczasowe cząstki mogą uformować się na krawędzi tych obiektów i zanim zdążą się połączyć, jedna zostaje wessana do czarnej dziury, a druga ucieka.
Jedną z konsekwencji tak zwanego promieniowania Hawkinga jest to, że czarna dziura bardzo powoli rozpada się na cząstki i promieniowanie. Jest to sprzeczne z teorią względności Alberta Einsteina, która mówi, że obiekty te mogą tylko rosnąć.
Astronomowie obliczyli, że proces promieniowania Hawkinga teoretycznie dotyczy również innych obiektów z polem grawitacyjnym. Analizy wykazały również, że czas „parowania” obiektu zależy tylko od jego gęstości.
Zdaniem badaczy, gwiazdy neutronowe i gwiazdowe czarne dziury potrzebują tyle samo czasu na rozpad – około 1067 lat. Było to nieoczekiwane, ponieważ obiekty te mają silniejsze pole grawitacyjne, które powinno powodować ich szybsze parowanie.
„Ale czarne dziury nie mają powierzchni. Pochłaniają część własnego promieniowania, co hamuje proces” – twierdzi Michael Wondrak z Radboud University.
Naukowcy obliczyli również, ile czasu zajęłoby Księżycowi i człowiekowi wyparowanie przez promieniowanie podobne do promieniowania Hawkinga – około 1090 lat, oczywiście, gdyby inne procesy wcześniej nie kończyły ich życia.
Emil Gołoś
