NGC 6325 – gromada kulista w gwiazdozbiorze Wężownika

Naukowcy za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a zobrazowali gromadę kulistą oznaczoną jako NGC 6325, znajdującą się w gwiazdozbiorze Wężownika.

Jak tłumaczą badacze z NASA, na zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a znajduje się gromada kulista znana jako NGC 6325. Ta grupa gwiazd znajduje się około 26 tysięcy lat świetlnych od Układu Słonecznego w gwiazdozbiorze Wężownika.

Gromady kuliste, takie jak NGC 6325, to, jak wskazują astronomowie, ściśle powiązane ze sobą zbiory gwiazd liczące od dziesiątek tysięcy do milionów członków. Znajdują się one we wszystkich typach galaktyk i pomagają one naukowcom lepiej zrozumieć formowanie się gwiazd. Wynika to z faktu, że obiekty tworzące gromady kuliste mają tendencję do formowania się mniej więcej w tym samym czasie i z podobnym składem początkowym, co oznacza, że badacze mogą wykorzystać je do udoskonalenia swoich teorii ewolucji gwiazd.

Astronomowie zbadali NGC 6325 nie po to, by zrozumieć proces formowania się gwiazd, ale w poszukiwaniu czarnej dziury, która może czaić się w jej wnętrzu. Choć cała struktura wygląda na spokojną, naukowcy podejrzewają, że może ona zawierać średniej masy czarną dziurę, która subtelnie wpływa na ruch otaczających ją obiektów. Poprzednie badania wykazały, że rozkład gwiazd w niektórych wysoce skoncentrowanych gromadach kulistych – tych, w których obiekty składowe są stosunkowo ciasno upakowane – różni się nieco od tego, czego oczekiwali astronomowie. Co może sugerować, że w ich centrum znajduje się niezwykle gęsty obiekt. W tym celu badacze przyglądali się gromadom kulistym.

Wężownik (łac. Ophiuchus) jest wyraźnym gwiazdozbiorem znajdującym się w rejonie równika niebieskiego. Jest jedenastym w kolejności pod względem powierzchni, a jego obszar dzieli na dwie części konstelację Węża. W Polsce jest on widoczny latem. Liczba gwiazd dostrzegalnych w nim gołym okiem wynosi około 100. Konstelacja była jedną z 48 gwiazdozbiorów wymienionych w pismach egipskiego astronoma Ptolemeusza z II wieku, z których wszystkie znajdują się wśród 88 gwiazdozbiorów oficjalnie uznanych przez Międzynarodową Unię Astronomiczną.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, został wystrzelony na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku i od tej pory pomaga naukowcom lepiej poznawać Wszechświat. Nie był on pierwszym teleskopem kosmicznym, ale jest jednym z największych i najbardziej wszechstronnych, przez co jest jednym najważniejszych narzędzi badawczych w historii ludzkości. Teleskop Hubble’a został nazwany na cześć astronoma Edwina Hubble’a. Space Telescope Science Institute (STScI) wybiera cele Hubble’a i przetwarza uzyskane dane, podczas gdy Goddard Space Flight Center (GSFC) kontroluje sam statek kosmiczny.

Emil Gołoś