Radar planetarny Goldstone śledził asteroidy mijające Ziemię
Radar planetarny Goldstone należący do Deep Space Network przez kilka dni obserwował asteroidy 2024 MK i 2011 UL21, które bezpiecznie minęły Ziemię.
Naukowcy z Jet Propulsion Laboratory (JPL) NASA w Południowej Kalifornii śledzili ostatnio dwie asteroidy przelatujące obok Ziemi. Jedna z nich okazała się mieć mały księżyc na swojej orbicie, podczas gdy druga została odkryta zaledwie 13 dni przed jej zbliżeniem do naszej planety. Nie było ryzyka, że którykolwiek z obiektów bliskich Ziemi (NEO) uderzy w naszą planetę, ale obserwacje radarowe wykonane podczas tych dwóch zbliżeń, zdaniem naukowców będą cennym doświadczeniem dla obrony planetarnej, a także dostarczyły informacji o ich rozmiarach, orbitach, rotacji, szczegółach powierzchni oraz wskazówki dotyczące ich składu.
Mijająca Ziemię 27 czerwca w odległości 6,6 miliona kilometrów, czyli około 17 razy większej niż odległość między Księżycem a Ziemią, asteroida 2011 UL21 została odkryta w 2011 roku przez Catalina Sky Survey w Tucson w Arizonie. Jest to jednak pierwszy raz, gdy zbliżyła się ona do Ziemi na tyle blisko, by mogła zostać zobrazowana przez radar. Chociaż obiekt o szerokości prawie 1,5 kilometra jest sklasyfikowany jako potencjalnie niebezpieczny, obliczenia jego przyszłych orbit pokazują, że nie będzie stanowił zagrożenia dla naszej planety w dającej się przewidzieć przyszłości.
Deep Space Network (DSN) to międzynarodowa sieć gigantycznych anten radiowych NASA, która obsługuje międzyplanetarne misje statków kosmicznych, a także kilka orbitujących wokół Ziemi. DSN zapewnia również obserwacje radarowe i radioastronomiczne, które poprawiają zrozumienie Układu Słonecznego i całego Wszechświata. Goldstone Solar System Radar wchodzi w skład sieci.
Korzystając z radaru Goldstone o szerokości 70 metrów, zwanego Deep Space Station 14 (DSS-14), w Kalifornii, naukowcy z JPL wysłali fale radiowe do asteroidy i odebrali odbite sygnały za pomocą tej samej anteny. Oprócz ustalenia, że asteroida jest w przybliżeniu kulista, odkryli, że jest to układ podwójny: Mniejsza asteroida lub księżyc krąży wokół niej w odległości około 3 kilometrów.
„Uważamy, że około dwie trzecie asteroid tej wielkości to układy podwójne, a ich poszukiwania są szczególnie ważne, ponieważ możemy wykorzystać pomiary ich względnych pozycji do oszacowania ich wzajemnych orbit, mas i gęstości, które dostarczają kluczowych informacji o tym, jak mogły się uformować” – mówi Lance Benner z Jet Propulsion Laboratory.
Dwa dni później, 29 czerwca, badacze zaobserwowali asteroidę 2024 MK mijającą Ziemię w odległości zaledwie 295 000 kilometrów, czyli nieco ponad trzy czwarte odległości między Księżycem a Ziemią. Ta kosmiczna skała, o szerokości około 150 metrów, wydaje się być wydłużona i kanciasta, z wyraźnymi płaskimi i zaokrąglonymi obszarami.
Do tych obserwacji naukowcy wykorzystali również DSS-14 do przesyłania fal radiowych do obiektu, ale użyli anteny Goldstone DSS-13 o długości 34 metrów, aby odebrać sygnał, który odbił się od asteroidy i wrócił na Ziemię. Rezultatem tej obserwacji radarowej jest szczegółowy obraz powierzchni asteroidy, ujawniający wklęsłości i grzbiety.
Bliskie zbliżenia NEO wielkości 2024 MK są stosunkowo rzadkie i zdarzają się średnio co kilka dekad, więc zespół JPL starał się zebrać jak najwięcej danych o obiekcie.
Emil Gołoś
