H72.97-69.39

Astronomowie badają potencjalną gromadę supergwiazd H72.97-69.39

Wykorzystując należącą do NASA sondę kosmiczną Chandra, astronomowie zbadali potencjalną gromadę supergwiazd, oznaczoną jako HSO BMHERICC J72.971176-69.391112 (w skrócie H72.97-69.39). Nowe obserwacje doprowadziły do wykrycia rozproszonego gorącego gazu wokół tej gromady.

Jak tłumaczą naukowcy, supergromady gwiazd (SSC) to bardzo masywne młode gromady otwarte (OC), które ostatecznie ewoluują w gromady kuliste (GC). Zwykle zawierają one bardzo dużą liczbę młodych, masywnych gwiazd, które jonizują otaczający je obszar międzygwiazdowego wodoru atomowego (tzw. obszar HII). Obserwacje gromad SSC są ważne dla astronomów, ponieważ pomagają lepiej zrozumieć proces formowania się i ewolucji gromad GC oraz ich galaktyk macierzystych.

Znajdująca się w odległości około 160 tysięcy lat świetlnych H72.97-69.39 jest silnie osadzoną, potencjalną SSC w regionie gwiazdotwórczym N79 w Wielkim Obłoku Magellana (LMC). H72.97-69.39, której wiek szacuje się na około 500 tysięcy lat, zdaniem astronomów, znajduje się w najwcześniejszym stadium formowania, wykazuje przyspieszone tempo formowania gwiazd i ma jasność na poziomie dwóch milionów luminacji słonecznych (wielkość fotometryczna będąca miarą natężenia oświetlenia padającego w danym kierunku). Badanie zostało opisane w serwisie arXiv.

Astronomowie zaznaczają, że chociaż gromada H72.97-69.39 była badana w zakresie optycznym, podczerwonym i submilimetrowym, nie została ona kompleksowo zbadana w zakresie promieniowania rentgenowskiego. Dlatego też badacze z Ohio State University (OSU) w Columbus, pod kierownictwem Trinity Webb postanowili wykorzystać Chandrę do bliższego przyjrzenia się emisji rentgenowskiej z tej gromady.

„Zbadaliśmy emisję rentgenowską H72.97-69.39 za pomocą Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra oraz sprzężenie zwrotne wiatru gwiazdowego na wczesnym etapie formowania się gwiazd” – tłumaczą naukowcy.

Obserwacje za pomocą Chandra, jak twierdzą badacze, wykryły rozproszoną emisję rentgenowską wokół H72.97-69.39. Zidentyfikowana emisja rentgenowska sugeruje, że gorący gaz jest wytwarzany przez sprzężenie zwrotne wiatru gwiazdowego na najwcześniejszych etapach formowania.

Astronomowie odkryli, że emisja rentgenowska jest szczególnie silna, zdominowana przez fotony powyżej 1,2 keV (kiloelektronowolt). Wskazuje to na wysoką temperaturę gorącego gazu, dużą kolumnę absorpcyjną w tym regionie lub wkład składnika nietermicznego.

Emil Gołoś

SUBSKRYBUJ „GAZETĘ NA NIEDZIELĘ” Oferta ograniczona: subskrypcja bezpłatna do 31.08.2024.

Strona wykorzystuje pliki cookie w celach użytkowych oraz do monitorowania ruchu. Przeczytaj regulamin serwisu.

Zgadzam się