Astronomowie zbadali gromadę kulistą NGC 1835
Za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a (HST) astronomowie zbadali populację gwiazd gromady kulistej NGC 1835. Wykryli oni niezwykle wydłużoną gałąź horyzontalną w tym układzie. Jest to pierwszy przypadek znalezienia takiej cechy w gromadzie kulistej poza naszą galaktyką.
Gromady kuliste (GC) to zbiory ciasno związanych gwiazd krążących wokół galaktyk. Astronomowie postrzegają je jako naturalne laboratoria umożliwiające badania nad ewolucją gwiazd i galaktyk. W szczególności, gromady kuliste mogą pomóc badaczom lepiej zrozumieć historię formowania się i ewolucję galaktyk wczesnego typu, ponieważ ich pochodzenie wydaje się być ściśle związane z okresami intensywnego formowania się gwiazd.
NGC 1835 to stara i masywna gromada kulista znajdująca się w pobliżu centralnego pasa Wielkiego Obłoku Magellana (LMC). Astronomowie szacują wiek gromady na około 13 miliardów lat, a jej masa najprawdopodobniej wynosi 600 tysięcy mas Słońca.
Astronomowie z Uniwersytetu Bolońskiego we Włoszech, pod kierownictwem Camilli Giusti zbadali populację gwiazd NGC 1835 w ramach trwającego programu badającego właściwości starych gromad LMC. W tym celu wykorzystano obrazy optyczne i w bliskim ultrafiolecie uzyskane za pomocą Teleskopu Hubble’a. Badanie zostało opisane w serwisie arXiv.
„W ramach projektu mającego na celu przeprowadzenie nowej charakterystyki najstarszych i najbardziej zwartych układów gwiezdnych w Wielkim Obłoku Magellana, przedstawiliśmy szczegółowe badanie fotometryczne gromady NGC 1835 w wielu długościach fali” – tłumaczą naukowcy.
Analizując zebrane dane, badacze zidentyfikowali obecność bardzo wydłużonego niebieskiego ogona gałęzi horyzontalnej (HB). HB to grupa gwiazd na diagramie Hertzsprunga-Russella (H-R – wykres klasyfikujący gwiazdy), która tworzy poziomą linię na tym diagramie, prowadzącą z dala od gałęzi czerwonych olbrzymów (RGB). Gwiazdy te przeszły przez gałąź RGB i rozpoczęły syntezę helu w jądrze, z otaczającą powłoką syntezy wodoru.
Rozszerzona gałąź horyzontalna w NGC 1835 wydaje się obejmować szeroki zakres w bliskim ultrafiolecie jak i pasmach optycznych. Efektywna temperatura struktury wynosi od ponad 5 tysięcy do ponad 30 tysięcy stopni Celsjusza. Astronomowie stwierdzili, że HB w tej gromadzie obejmuje populację gwiazd typu RR Lyrae (typ pulsujących gwiazd zmiennych) – 67 potwierdzonych i 52 kandydatów.
Emil Gołoś
