Filary Stworzenia – nowa wizualizacja Hubble’a i Webba
Rozsławione w 1995 roku przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a NASA, Filary Stworzenia w sercu Mgławicy Orzeł przyciągają astronomów swoim niezwykłym pięknem.
NASA opublikowała nową wizualizację 3D tych kosmicznych struktur, wykorzystując dane z należących do NASA teleskopów kosmicznych Hubble’a i Webba. Jest to, zdaniem naukowców, jak dotąd najbardziej kompleksowy i szczegółowy obraz o wielu długościach fal przedstawiający te słupy gazu i pyłu.
„Struktury te wyglądają inaczej w świetle widzialnym Hubble’a niż w świetle podczerwonym Webba. Kontrast pomaga zrozumieć, dlaczego mamy więcej niż jeden teleskop kosmiczny do obserwacji różnych aspektów tego samego obiektu” – wyjaśnia Frank Summers z Space Telescope Science Institute (STScI).
Jak tłumaczą astronomowie, cztery Filary Stworzenia, zbudowane głównie z chłodnego wodoru molekularnego i pyłu, są niszczone przez gwałtowne wiatry i karzące światło ultrafioletowe pobliskich gorących, młodych gwiazd. Z wierzchołków filarów wystają struktury przypominające palce, większe niż Układ Słoneczny. Wewnątrz nich mogą być osadzone rodzące się gwiazdy. Najwyższy filar rozciąga się na trzy lata świetlne (trzy czwarte odległości między Słońcem a najbliższą gwiazdą).
Wizualizacja opiera się na danych obserwacyjnych z pracy naukowej prowadzonej przez Annę McLeod, profesora na University of Durham w Wielkiej Brytanii.
Nowe obrazowanie pomaga obserwatorom doświadczyć, jak dwa najpotężniejsze na świecie teleskopy kosmiczne współpracowały ze sobą, aby zapewnić bardziej złożony i całościowy portret kosmicznej struktury. Jak tłumaczą astronomowie, Hubble widzi obiekty, które świecą w świetle widzialnym, w tysiącach stopni. Zdolności obserwacyjne w podczerwieni Webba, które jest wrażliwe na chłodniejsze obiekty o temperaturze zaledwie setek stopni, umożliwia uchwycenie za przesłaniającym pyłem, gwiazd osadzonych w filarach.
„Kiedy łączymy obserwacje z teleskopów kosmicznych na różnych długościach fal świetlnych, poszerzamy nasze zrozumienie Wszechświata. Region Filarów Stworzenia nadal oferuje nam nowe spostrzeżenia, które pogłębiają naszą wiedzę na temat formowania się gwiazd. Teraz, dzięki nowej wizualizacji, każdy może doświadczyć tego bogatego, urzekającego krajobrazu w nowy sposób” – mówi Mark Clampin z NASA.
Wizualizacja przedstawia kilka etapów formowania się gwiazd. Obserwator może lepiej znać kosmiczną strukturę, jak na przykład młodą protogwiazdę migoczącą jasnoczerwonym światłem w podczerwieni, na szczycie środkowego filaru. Lub w pobliżu szczytu lewego filaru ukośny strumień materiału wyrzuconego z nowo narodzonej gwiazdy. Chociaż jest on dowodem powstania tego typu obiektu, samej gwiazdy nie astronomom nie udało się uchwycić.
Emil Gołoś
