Skarb sprzed 2 tys. lat z wyspy Anglesey. Został ukryty w czasie rzymskiej inwazji

Na terenie największej walijskiej wyspy Anglesey, która jest położona na Morzu Irlandzkim, archeolog-amator za pomocą wykrywacza metali na podmokłym polu odkrył szesnaście historycznych artefaktów. Wśród znalezionych przedmiotów znalazło się wyposażenie rydwanów z epoki żelaza, metalowa głowa barana oraz rzymska sztabka miedzi. Zdaniem naukowców, skarby te dają szczególny wgląd w bogatą przeszłość Anglesey w okresie epoki żelaza i w czasach rzymskich.

Niezwykłe odkrycie zostało dokonane przez zapalonego miłośnika archeologii Iana Portera, który 4 marca 2020 r. na obszarze cymunedu (walijskiego odpowiednika polskiej jednostki pomocniczej gminy) Llanfair-Mathafarn-Eithaf przy użyciu wykrywacza metali odkrył starożytną kolekcję skarbów. Badacze uważają, iż znalezione niezwykłe artefakty z brązu, miedzi i ołowiu zostały złożone w ramach ofiar religijnych. W czasach późnej epoki żelaza i w okresie romańsko-brytyjskim takie ofiary miały być regularnie składane przez mieszkańców Anglesey w miejscu starożytnego świętego źródła.

Poszukiwania archeologa-amatora na wyspie Anglesey ujawniły kolekcję cennych zabytków, która obejmuje nie tylko przedmioty wojskowe i domowe, takie jak fragmenty rydwanów, elementu uzbrojenia kawalerii oraz broszki, ale także symbole władzy i religii. W zbiorze tych interesujących przedmiotów znalazła się zdobiona broszka, cztery monety, naprawiony ołowiany garnek oraz szczególnie cenna, ważąca 20 kg rzymska sztabka miedzi. Najprawdopodobniej została ona wytopiona w pobliskiej rzymskiej kopalni miedzi w Parys Mountain, informuje portal „Medriva”.

Rozmaitość i stan tych przedmiotów wskazują, że zostały one zdeponowane między 50 a 120 rokiem n.e., czyli już w okresie panowania Imperium Rzymskiego na tym terenie. W późniejszych wiekach do kolekcji tej były dodawane kolejne monety – ostatnie znalezione w tym miejscu monety zostały wybite między 364 a 378 rokiem n.e.

Główny kurator prehistorii w Muzeum Walii (wal. Amgueddfa Cymru), Adam Gwilt, opisuje tę kolekcję starożytnych przedmiotów jako „ważne nowe znalezisko dla wyspy”, które naświetla okres rzymskiego podboju Anglesey około 60 lub 61 roku n.e. Specjaliści przypuszczają, iż znalezione w pobliżu świętego celtyckiego źródła przedmioty zostały zakopane w ramach ceremonii religijnej, która odbywając się w czasach wojny i dużych zmian musiała mieć szczególne znaczenie. Ich zdaniem znaleziska te podkreślają istotne znaczenie wyspy Anglesey zarazem w epoce żelaza, jak i w czasach panowania rzymskiego nad Brytanią.

Odkryta kolekcja uwydatnia również istotne znaczenie dla religijnych celtyckich obrzędów miejsc nadwodny, takich jak źródła. Znalezisko to jest kolejnym dowodem, iż często służyły one jako miejsca do składania ofiar w czasach przewrotów dziejowych. Artefakty zostały uznane za skarb przez starszego koronera północno-zachodniej Walii. Zapewniają one unikalny wgląd w praktyki kulturowe i religijne wyspy Anglesey, która miała duże znaczenie historyczne podczas rzymskiej inwazji na Brytanię.

Marcin Jarzębski