Starożytny lód może nadal być obecny na odległych obiektach kosmicznych takich jak 486958 Arrokoth

Naukowcy zbadali obiekt Pasa Kuipera – 486958 Arrokoth, chcąc potwierdzić zachowanie substancji lotnych, takich jak tlenek węgla (CO) w tak odległych ciałach niebieskich.

W badaniu „Retention of CO Ice and Gas Within 486958 Arrokoth”, opublikowanym w czasopiśmie Icarus, którego autorami byli dr Samuel Birch z Brown University i starszy naukowiec SETI Institute dr Orkan Umurhan, wykorzystano obiekt Arrokoth jako studium przypadku, aby potwierdzić, że wiele obiektów Pasa Kuipera (KBO) – pozostałości z początków naszego Układu Słonecznego – może nadal posiadać pierwotne lotne lody, podważając wcześniejsze wyobrażenia o ścieżce ewolucji tych starożytnych ciał kosmicznych.

Jak tłumaczą astronomowie, poprzednie modele ewolucji obiektów obecnych w Pasie Kuipera wymagały pomocy w przewidywaniu losu substancji lotnych w tych zimnych, odległych ciałach niebieskich. Wiele z nich opierało się na uciążliwych symulacjach lub błędnych założeniach, niedoszacowując, jak długo te substancje mogą przetrwać. Nowe badanie przedstawiło prostsze i skuteczniejsze podejście, porównując ten proces do tego, jak gaz ucieka przez porowatą skałę obiektów. Zdaniem naukowców sugeruje to, że KBO takie jak Arrokoth mogą utrzymywać swoje lotne lody przez miliardy lat, tworząc rodzaj podpowierzchniowej atmosfery, która spowalnia dalszą utratę lodu.

„Udało nam się poprawić głęboki błąd w modelu fizycznym, który naukowcy wykorzystywali przez dziesięciolecia wobec tych bardzo zimnych i starych obiektów. To badanie może być początkowym impulsem do ponownej oceny teorii ewolucji i aktywności wnętrza komety” –stwierdza Umurhan.

Zdaniem astronomów badanie to podważa istniejące przewidywania i otwiera nowe drogi do zrozumienia natury komet i ich pochodzenia. Obecność tak lotnego lodu w KBO wspiera narrację o tych obiektach jako „bombach lodowych”, które aktywują się i wykazują zachowanie kometarne po zmianie ich orbity bliżej Słońca.

Hipoteza ta może pomóc wyjaśnić zjawiska takie jak intensywny wybuch komety 29P/Schwassmann-Wachmann, potencjalnie zmieniając sposób rozumienia tych obiektów kosmicznych. Badanie to ma wpływ na przyszłe odkrycia i przypomina o nieprzemijających tajemnicach naszego Układu Słonecznego, które czekają na odkrycie.

Emil Gołoś