NGC 4951
Fot. NASA, ESA, and D. Thilker (The Johns Hopkins University); Gladys Kober (NASA/Catholic University of America)

Teleskop Hubble’a uchwycił galaktykę NGC 4951

Należący do NASA Kosmiczny Teleskop Hubble’a, sfotografował jasne, rozgwieżdżone ramiona spiralne otaczają aktywne centrum galaktyki NGC 4951.

Jak tłumaczą astronomowie, znajdująca się w gwiazdozbiorze Panny, galaktyka NGC 4951 oddalona jest od Ziemi o około 50 milionów lat świetlnych. Jest ona sklasyfikowana jako galaktyka Seyferta, co oznacza, że jest to niezwykle energetyczny typ skupiska gwiazd z aktywnym jądrem galaktycznym (AGN). Galaktyki Seyferta jednak zdaniem naukowców, różnią się od innych rodzajów AGN, ponieważ sama galaktyka może być nadal wyraźnie widoczna – inne rodzaje galaktyk z aktywnym jądrem galaktycznym są tak jasne, że prawie niemożliwe jest zaobserwowanie galaktyki, w której się znajdują.

Panna to jeden z gwiazdozbiorów zodiakalnych. Jej nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „Virgo” oznaczającego „pannę”. Znajduje się pomiędzy konstelacją Lwa na zachodzie i konstelacją Wagi na wschodzie, jest to drugi co do wielkości gwiazdozbiór na niebie (po Hydrze) i największy gwiazdozbiór zodiakalny.

NGC 4951
Fot. NASA, ESA, and D. Thilker (The Johns Hopkins University); Gladys Kober (NASA/Catholic University of America)

AGN takie jak NGC 4951, jak tłumaczą badacze, są zasilane przez supermasywne czarne dziury. Gdy materia wpada do tych niezwykle gęstych obiektów, generuje promieniowanie w całym spektrum elektromagnetycznym, dzięki czemu aktywne jądra galaktyk świecą niezwykle jasno.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a, jak twierdzą astronomowie, pomógł udowodnić, że supermasywne czarne dziury istnieją w jądrze prawie każdej galaktyki w obserwowalnym Wszechświecie. Przed wystrzeleniem teleskopu na niską orbitę okołoziemską w 1990 roku, naukowcy jedynie teoretyzowali na temat ich istnienia. Misja zweryfikowała ich obecność, obserwując niezaprzeczalne efekty jakie wywołują te obiekty, takie jak strumienie materii wyrzucane z nich oraz dyski gazu i pyłu obracające się wokół czarnych dziur z bardzo dużymi prędkościami.

Jak tłumaczą badacze, obserwacje NGC 4951 zostały wykonane w celu dostarczenia cennych danych dla astronomów badających ewolucję galaktyk, ze szczególnym uwzględnieniem procesu formowania się gwiazd. Hubble zebrał te dane, które są obecnie łączone z obserwacjami za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba (JWST) w celu wsparcia programu JWST Treasury. Program ten gromadzi obserwacje, które koncentrują się na potencjale rozwiązywania wielu problemów naukowych za pomocą pojedynczego, spójnego zbioru danych i umożliwiają szybsze i dokładniejsze zgłębianie tajemnic Wszechświata.

Emil Gołoś

SUBSKRYBUJ „GAZETĘ NA NIEDZIELĘ” Oferta ograniczona: subskrypcja bezpłatna do 31.08.2024.

Strona wykorzystuje pliki cookie w celach użytkowych oraz do monitorowania ruchu. Przeczytaj regulamin serwisu.

Zgadzam się