W starożytnym mieście Side odkryto mozaikę przedstawiającą Kaliope

Podczas wykopalisk prowadzonych w starożytnym mieście Side archeolodzy odkryli mozaikową podłogę z II wieku p.n.e. Na antycznej dekoracji znajduje się wizerunek Kaliope, która w mitologii greckiej była znana jako muza pieśni bohaterskiej.  

Starożytne miasto Side jest położone w odległości 80 km na wschód od najbardziej popularnego kurortu wypoczynkowego w Turcji Antalyi. Ten miejski ośrodek został zbudowany na półwyspie o powierzchni około 400 kilometrów kwadratowych. W czasach starożytnych Side było najważniejszym miastem portowym Pamfilii – krainy położonej w południowej Anatolii.

W źródłach pisanych nazwa tego portu pojawia się po raz pierwszy w VIII wieku p.n.e. i w języku luwijskim oznaczało ona „granat”. Indoeuropejscy Luwijczycy byli jednym z najstarszych ludów zamieszkujących Azję Mniejszą oraz wchodzili w skład państwa Hetytów. Ich język po okresie rozkwitu w III i II tysiącleciu p.n.e. wymarł całkowicie w połowie I tysiąclecia p.n.e., około 600 r. p.n.e., informuje portal „Arkeonews„.

Nad Side od VII wieku p.n.e. panowali odpowiednio Lidyjczycy, Persowie, Grecy (królestwa hellenistyczne), Rzymianie, Turcy Seldżuccy, a w końcu Osmanowie. W XII wieku w wyniku grabieży i ataków sąsiednich państw mieszkańcy portowego miasta zaczęli masowo je opuszczać, wybierając jako nowe miejsce zamieszkania bezpieczniejszą Antalyię.

Chociaż wykopaliska archeologiczne w starożytnym mieście trwają od lat czterdziestych XX wieku, to pod ziemią w Side wciąż znajduje się wiele skarbów i artefaktów do odkrycia. Udowadnia to chociażby ostatnie odkrycie niezwykłej starożytnej mozaiki, która została znaleziona w trakcie realizacji projektu renowacyjnego „starożytne Side”.

W ramach tego projektu wyburzeniu podlegają nielegalne budynki i ich przybudówki, jakie znajdowały się w Side, z kolei wiekowe historyczne budowle mają zostać odnowione. W trakcie jednych z takich prac została odkryta mozaika przedstawiająca Kaliope – grecką muzę poezji epickiej, muzyki, pieśni i tańca, której imię dosłownie oznacza „piękny głos”. Była ona czczona przez greckich i rzymskich poetów, taki jak Hezjod i Owidiusz, jako „głowa wszystkich muz”. Była także boginią elokwencji, która obdarzała swoim darem królów i książąt. Najczęściej była przedstawiana z tabliczką i rysikiem lub zwojem, a w starszej sztuce także często z lirą.

Marcin Jarzębski