Woda w znacznie większej ilości była obecna na Księżycu
Najnowsze badania potwierdzają, że woda była obecna w znacznie większej ilości w skorupie księżycowej ponad cztery miliardy lat temu. Jest to sprzeczne z wcześniejszym rozumieniem powierzchni naturalnego satelity Ziemi.
Pracując z meteorytem, który sklasyfikowała jako pochodzący z Księżyca, Tara Hayden po raz pierwszy zidentyfikowała minerał apatyt (najczęściej spotykany fosforan) w próbce z wczesnej skorupy księżycowej.
Nowe badania opisane w czasopiśmie Nature Astronomy, oferują dowody na to, że wczesna skorupa Księżyca zawierała więcej wody niż pierwotnie sądzono, otwierając nowe drzwi do badania historii Srebrnego Globu.
„Odkrycie pierwszy raz apatytu we wczesnej skorupie Księżyca jest niezwykle ekscytujące, ponieważ w końcu możemy zacząć składać ten nieznany etap historii Księżyca. Odkryliśmy, że woda była obecna w większej ilości we wczesnej skorupie księżycowej, niż się spodziewaliśmy, a jej lotne stabilne izotopy ujawniają jeszcze bardziej złożoną historię, niż była znana wcześniej” – mówi Hayden, obecnie pracująca jako kosmochemik ze znanym geologiem planetarnym Gordonem „Ozem” Osińskim na Wydziale Nauk o Ziemi Western University.
„Meteoryty księżycowe ujawniają nowe, ekscytujące części ewolucji Księżyca i poszerzają naszą wiedzę poza próbki zebrane podczas misji Apollo” – dodaje.
Początkowo zakładano, że próbki z misji Apollo były „ubogie w substancje lotne” po powrocie z Księżyca, co doprowadziło do powszechnie znanego opisu Księżyca jako suchego.
W 2008 roku Alberto Saal odkrł obecność znacznych ilości wody i innych substancji lotnych w próbkach z misji Apollo. Zapoczątkowało to piętnaście lat ponownej analizy pozyskanego materiału badawczego. A nowo znalezione meteoryty księżycowe ujawniły, że woda na naturalnym satelicie Ziemi była obecna w znacznie większej ilości.
„Wiemy najwięcej o historii wody na Księżycu z próbek Apollo, ale uważa się, że próbki te reprezentują tylko około pięciu procent całej powierzchni Księżyca. Dopóki nie otrzymamy więcej próbek w nadchodzących misjach Artemis, jedynymi innymi próbkami z powierzchni księżyca są meteoryty” – twierdzi Tara Hayden.
Hayden dokonała odkrycia swojego odkrycia w czasie studiów doktoranckich, potwierdzając próbkę skały jako meteoryt księżycowy, dla kolekcjonera. Oprócz identyfikacji, naukowiec stwierdził, że próbka zawiera informacje na temat wody na Księżycu.
„Miałam wielkie szczęście, że meteoryt nie tylko pochodził z Księżyca, ale co niezwykłe, zawierał również chemię tak istotną dla naszego zrozumienia księżycowych minerałów przenoszących wodę” – mówi Hayden.
Naukowiec skupił się głównie na apatycie, który zawierał lotne pierwiastki w swojej strukturze mineralnej. Apatyt został znaleziony we wszystkich typach skał księżycowych z wyjątkiem „szklanych koralików” i żelaznych anortozytów, które reprezentują wczesną skorupę księżyca. Grupa anortozytów ferroanowych jest niezwykle stara (4,5-4,3 miliarda lat) i jest jedynym rodzajem skał, o których wiadomo, że powstały bezpośrednio z księżycowego oceanu magmy, kiedy powierzchnia Księżyca była prawie całkowicie stopiona.
Odkrycie apatytu w tym typie skał pozwoliło po raz pierwszy na bezpośrednie zbadanie tego nieznanego etapu ewolucji Księżyca.
„Odkrycie historii wody w najwcześniej uformowanej skorupie księżycowej sprzed około 4,5 miliarda lat, jest ważne dla lepszego zrozumienia pochodzenia wody w Układzie Słonecznym. Starożytne próbki skał z naturalnego satelity Ziemi w postaci księżycowych meteorytów stanowią doskonałą okazję do podjęcia takich badań” – powiedział Mahesh Anand, profesor nauk planetarnych i eksploracji na The Open University.
Emil Gołoś
