Dziewiąta planeta w Układzie Słonecznym – naprawdę istnieje?
Astronomowie twierdzą, że odkryli teoretyczne dowody na to, że dziewiąta planeta w Układzie Słonecznym naprawdę istnieje.
W 2015 roku astronomowie z Caltech odkryli kilka obiektów skupionych razem poza orbitą Neptuna, w pobliżu krawędzi Układu Słonecznego. Teoria, którą wysnuli, obserwując zachowanie obiektów była związana z przyciąganiem grawitacyjnym nieznanego ciała niebieskiego, które dziś jest znane jako teoretyczna dziewiąta planeta.
Od tego czasu naukowcy zaobserwowali więcej dowodów na teoretyczne istnienie dziewiątej planety, jednak wszystkie okazały się jedynie poszlakami. W nowym badaniu astronomowie z California Institute of Technology, Université Côte d’Azur i Southwest Research Institute przedstawili to, co opisują jako dodatkowe dowody potwierdzające to, że dziewiąta planeta istnieje w Układzie Słonecznym.
W czasie najnowszego badania astronomowie skupili się na śledzeniu ruchów obiektów długookresowych, które przecinają orbitę Neptuna i wykazują nieregularne ruchy podczas swojej podróży przy krańcach Układu Słonecznego. Naukowcy wykorzystali te obserwacje do stworzenia wielu symulacji komputerowych, z których każda przedstawiała różne scenariusze, tego czy dziewiąta planeta może wpływać grawitacyjnie na Neptuna i obiekty w lub za Pasem Kuipera.
Pas Kuipera jest dyskiem okołogwiazdowym w zewnętrznym Układzie Słonecznym, rozciągającym się od orbity Neptuna w odległości 30 jednostek astronomicznych (AU) do około 50 AU od Słońca. Jest on podobny do pasa asteroid, ale jest znacznie większy – 20 razy szerszy i 20-200 razy masywniejszy. Podobnie jak pas asteroid, składa się on głównie z małych ciał lub pozostałości po uformowaniu się Układu Słonecznego. Podczas gdy wiele asteroid składa się głównie ze skał i metalu, większość obiektów pasa Kuipera składa się głównie z zamrożonych substancji lotnych – zwanych „lodami”, w których skład wchodzą metan, amoniak i woda. W Pasie Kuipera znajduje się większości obiektów, które astronomowie uznają za planety karłowate, takie jak Orcus, Pluton, Haumea, Quaoar i Makemake. Możliwe, że to tam lub z nim znajduje się teoretyczna dziewiąta planeta.
W nowym badaniu, oprócz uwzględnienia wpływu przyciągania grawitacyjnego Neptuna, zespół dodał również dane, aby wziąć pod uwagę to, co znane jest jako przypływ galaktyczny – połączenie sił wywieranych przez obiekty Drogi Mlecznej poza Układem Słonecznym.
Astronomowie stwierdzili, że najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem zachowania obiektów była ingerencja grawitacji wywieranej przez dużą odległą planetę. Niestety przeprowadzone symulacje nie pozwoliły na zidentyfikowanie lokalizacji teoretycznej kolejnej planety.
Naukowcy podkreślają jednak, że w grę mogą wchodzić inne siły, które mogłyby wyjaśnić symulowane przez nich zachowanie obiektów w okolicy Pasa Kuipera, ale sugerują, że są one mniej prawdopodobne. Badacze mają nadzieję, że w miarę rozwoju możliwości obserwacyjnych kosmosu, wykrycie dziewiątej planety stanie się możliwe, o ile naprawdę istnieje.
Emil Gołoś
