Jak świętuje się Wielkanoc we Francji?

Wielkanoc we Francji opierają się przede wszystkim na specjałach kulinarnych z różnych regionów, a w całym kraju – na czekoladzie w różnej formie.

We Francji nie kultywuje się wielkanocnych tradycji ludowych, wspólnych dla całego kraju. W niektórych regionach wciąż przygotowywane są jednak tradycyjne, regionalne dania wielkanocne.

W większości kraju, oprócz niektórych regionów, tradycje wielkanocne ograniczają się do wyrobów z czekolady. Najbardziej popularne są czekoladowe jajka, jako symbol życia i odrodzenia. Ich tradycja sięga XVIII wieku – wówczas w wyższych sferach niektóre skorupki jajka napełniane były płynną czekoladą. Od połowy XIX wieku z okazji Wielkanocy powstawały wyroby czekoladowe w formie jajek i figurek nawiązujących do symboli święta.

Obecnie, w całej Francji z okazji Wielkanocy organizuje się chasse aux œufs – polowanie na jajka. Dzieci poszukują wówczas jajek czekoladowych lub kolorowych pisanek. Oprócz urządzania tej gry przez bliskich w domowych ogródkach chasse aux œufs organizowane są również przez gminy na skwerach miejskich, a także w miejscach zabytkowych, jak niektóre zamki nad Loarą, gdzie dzieci zaproszone są na poszukiwanie jajek w ogrodach zamkowych. Zgodnie z tradycją jajka znajdujące się w ogrodzie zostały rozrzucone przez dzwonki, wracające z Rzymu, gdzie odleciały po Wielkim Czwartku na czas, kiedy milkną dzwony w kościele. W Alzacji, graniczącej z Niemcami, zgodnie z tamtejszą tradycją jajka przynosi zając, który zostawia je w gnieździe przygotowanym przez dzieci.

Popularne są również czekoladowe figurki w formie ryby. Nawiązują one do połowu ryb nad Jeziorem Tyberiadzkim, podczas którego apostołom ukazał się Jezus.

Dla Francuzów, którzy nie biorą udziału w uroczystej liturgii w kościele, świętowanie Wielkanocy obecnie ogranicza się w większości kraju do jedzenia czekoladowych jajek i innych figurek z czekolady. W Paryżu Wielkanoc nie różni się zbytnio od zwykłej niedzieli, wiele osób nie wie nawet, kiedy święto przypada. Tym bardziej że szkolne „ferie wielkanocne” są, podobnie jak zimowe, podzielone na strefy. W strefie, do której należy Paryż, rozpoczynają się w tym roku dopiero tydzień po Wielkanocy.

W niektórych francuskich regionach zachowały się jednak lokalne tradycje związane z Wielkanocą.

W Alzacji z okazji Wielkanocy odbywa się świąteczny posiłek. Często serwowany jest wówczas udziec jagnięcy lub baeckeoffe – zapiekanka z jagnięciny, ziemniaków i cebuli, a także sałatki lub quiche z dodatkiem jajek na miękko. Przygotowywane są również ciasta wielkanocne, jak lammele – ciasto w formie baranka – czy Oschterbrot – chlebek wielkanocny z dodatkiem rodzynków i miodu. Alzackie miasteczka udekorowane są gałązkami, na których powieszone są pisanki, kwiaty lub figurki zajęcy. W okolicach Wielkanocy w alzackich miejscowościach organizowane targi wielkanocne, podczas których prezentowane są alzackie wyroby rzemieślnicze, produkty regionalne czy lokalna muzyka.

W Prowansji tradycje wielkanocne związane są z lokalną kuchnią. W niedzielę wielkanocną rodziny jedzą jagnięcinę z wiosennymi warzywami oraz dania z dodatkiem jajek. W poniedziałek wielkanocny organizuje się pikniki, podczas których je się danie i deser, których głównym składnikiem jest jajko.

Również w innych miejscach we Francji z okazji Wielkanocy przygotowywane są specjały kulinarne: w Alpach przygotowywana jest soupe dorée – smażone na maśle kromki chleba namoczone w mleku i jajku, w Lotaryngii pieczywo przypominające chałkę, w Burgundii niflettes – tartaletki ze słodkim twarogiem, a w Reims, w Szampanii, darioles – ciastko z nadzieniem. W Wandei z okazji Wielkanocy przygotowywana jest natomiast alise pacaude, czyli ciasto drożdżowe z dodatkiem aromatu kwiatu pomarańczy.

Na Korsyce tradycją wielkanocną są wypieki z dodatkiem jajek, jak cacavelli – słodka bułka, wewnątrz której znajduje się jajko na twardo, campanili – podłużna słodka bułka, czy canistrelli – kruche, twarde ciastka, z dodatkiem migdałów lub anyżu.

Swoje tradycje wielkanocne mają również francuskie terytoria zamorskie. W Gwadelupie i na Martynice w niedzielę wielkanocną mieszkańcy jedzą na plaży potrawy z krabów, głównie kraby faszerowane. W Gujanie Francuskiej w poniedziałek wielkanocny rodziny jedzą bulion z awary – owoców z tamtejszych palm, z dodatkiem ryb, mięsa lub owoców morza. W Polinezji Francuskiej tradycyjnym daniem wielkanocnym jest natomiast pieczone prosię z dodatkiem manioku.

Julia Mistewicz