Kontrolowana rywalizacja USA i Chin to czarny scenariusz dla Putina
Polska musi zainwestować w obronność oraz transformacje energetyczną i infrastrukturę (np. CPK), żeby z jednej strony być silnym elementem architektury bezpieczeństwa na wschodniej flance i strategicznym partnerem USA w Europie, a z drugiej maksymalizować korzyści wynikające ze skracania łańcuchów dostaw.
Uważam, że spotkanie Biden – Xi Jinping jest niesamowicie ważne i to czarny scenariusz dla Putina Widać, że te dwa dominujące obecnie mocarstwa postawiły na kontrolowaną rywalizację, zamiast ostrego konfliktu. To byłaby dobra informacja dla bezpieczeństwa międzynarodowego.
Oba kraje mogłby skutecznie przeciwdziałać poważnym konfliktom zbrojnym oraz wypchnąć Rosję z roli Państwa podpalającego różne części świata. Stało się to już w Górskim Karabachu przy poparciu Turcji. Wydaje się, że także Bliski Wschód jest obecnie dużym testem takiej nowej geopolityki – Chiny pilnują niektórych krajów arabskich żeby nie angażowały się w wojnę, a USA pilnują Izraela, żeby nie eskalował konfliktu poza Strefę Gazy.
Obie strony popierają likwidację Hamasu, niestety przy strasznych konsekwencjach dla ludności cywilnej. Lotniskowce Chin i USA pilnują obu stron, a wpływy Rosji na Bliskim Wschodzie gwałtownie spadają. Światowe rynki to zaczynają rozumieć i dlatego ceny ropy są bardzo stabilne. To tworzy dobre perspektywy dla gospodarki na kolejne lata. Choć proces regionalizacji (decoupling) będzie kontynuowany. Taka cieplejsza odmiana Zimnej Wojny.
To otwiera możliwość pokoju na Ukrainie i usunięcia Rosji z Mołdawii, ale nie oznacza, że poważne zagrożenia znikają. Rosja będzie jak tygrys w klatce robić wszystko, żeby zdestabilizować taki układ geopolityczny. Niestety przy tym stoliku nie ma EU, a USA coraz bardziej będą też poświęcać uwagę problemom wewnętrznym.
Dlatego Polska musi zainwestować w obronność oraz transformacje energetyczną i infrastrukturę (np. CPK), żeby z jednej strony być silnym elementem architektury bezpieczeństwa na wschodniej flance i strategicznym partnerem USA w Europie, a z drugiej maksymalizować korzyści wynikające ze skracania łańcuchów dostaw (nearshoring).
Paweł Borys
