Autonomiczne roboty z potrzebą bliskiej współpracy z ludźmi

Autonomiczne roboty potrzebują współpracy z ludźmi, która jest kluczowa do efektywnej pracy w środowiskach miejskich.

Badania przeprowadzone przez zespół współpracujący z University of Nottingham, Linköping University w Szwecji i University of York zwraca uwagę na często pomijaną „ludzką pracę” wymaganą do integracji robotów z naszymi codziennymi doświadczeniami. Odkrycia, które zostały niedawno uhonorowane na Międzynarodowej Konferencji ACM/IEEE 2024 na temat interakcji człowiek-robot, podkreślają potrzebę podejścia skoncentrowanego na człowieku podczas wdrażania i planowania tras autonomicznych robotów.

Wraz ze wzrostem obecności robotów dostawczych w brytyjskich miastach, takich jak Milton Keynes, Manchester, Cambridge i Northampton, zrozumienie interakcji człowiek-robot staje się coraz bardziej istotne. Roboty te, zaprojektowane do realizacji krótkodystansowych dostaw dla różnych firm, polegają na zaawansowanej sztucznej inteligencji i technologii GPS do poruszania się w przestrzeni miejskiej. Badanie pokazuje jednak, że ich udana integracja z tymi środowiskami zależy w znacznym stopniu od subtelnych dostosowań dokonywanych przez pieszych i pracowników, aby uniknąć blokowania ich ścieżek.

Badania, które obejmowały obserwację i nagrywanie podróży robotów przez Milton Keynes i Northampton, zidentyfikowały liczne przypadki, w których ludzie zmieniali swoje zachowanie, aby pomóc robotom w przejściu. Od schodzenia na bok, aby umożliwić robotowi przejazd, po chwilowe przerwanie pracy przez osobę myjącą okna, a nawet delikatne szturchanie robota, który utknął w martwym punkcie, aby wznowić podróż, działania te podkreślają rolę społeczności w dostosowywaniu się do tych autonomicznych maszyn.

Dr Stuart Reeves z University of Nottingham i jego koledzy, Hannah Pelikan z Linköping University i Marina Cantarutti z University of York, którzy przyczynili się do tego badania, twierdzą, że te odkrycia powinny informować o przyszłym projektowaniu i wdrażaniu zrobotyzowanych systemów dostarczania. Według dr Reevesa, podczas gdy roboty są często postrzegane jako centralne postacie w swoich domenach operacyjnych, ich skuteczność w dużej mierze zależy od chęci ludzi do ułatwienia im poruszania się. To spostrzeżenie stanowi wyzwanie dla projektantów, aby ponownie wyobrazić sobie rolę robotów we wspólnych przestrzeniach, zapewniając harmonijne i wzajemnie korzystne współistnienie ludzi i robotów.

Badania te nie tylko otrzymały nagrodę za najlepszy referat na konferencji, ale także stanowią cenne źródło informacji dla urbanistów i projektantów robotyki. Wzywa do ponownego rozważenia sposobu, w jaki strukturyzowane są przestrzenie publiczne i systemy technologiczne, opowiadając się za filozofią projektowania, która uznaje dynamiczną interakcję między ludźmi i maszynami. Ponieważ stoimy u progu nowej ery mobilności w miastach, spostrzeżenia zebrane w tym badaniu podkreślają znaczenie wspierania symbiotycznej relacji między społeczeństwem a technologiami robotycznymi, które mają na nowo zdefiniować nasze przestrzenie publiczne.

Szymon Ślubowski