Odzyskiwanie złota – recykling z pomocą białka serwatkowego

Odzyskiwanie złota za pomocą zastosowania białka serwatkowego, które przez wieki było uznawane za odpad w produkcji sera.

Odkrycie naukowców z ETH Zurich, polegające na odzyskiwaniu złota z odpadów elektronicznych za pomocą produktu ubocznego przemysłu spożywczego, jest nie tylko nietypowe, ale również ma potencjalnie rewolucyjne znaczenie dla przemysłu recyklingowego. Proces ten rozpoczyna się od zastosowania serwatki, która jest bogata w białka. Te białka poddawane są denaturacji – procesowi, w którym, pod wpływem kwaśnego środowiska i wysokiej temperatury, zmieniają swoją strukturę, rozkładając się na koniec w włókna. Te włókna białkowe agregują, tworząc żel, który po wysuszeniu przekształca się w gąbkę. To właśnie ta gąbka odgrywa kluczową rolę w całym procesie, dzięki swojej zdolności do selektywnego adsorbowania jonów złota z roztworu, w którym znajdują się jony różnych metali.

Po umieszczeniu gąbki w roztworze z jonami metali, jony złota przyciągane są do włókien białkowych i selektywnie przywierają do nich. Jest to możliwe dzięki specyficznym właściwościom chemicznym białek serwatkowych, które umożliwiają selektywne wiązanie złota. Po adsorpcji jonów złota, gąbka jest podgrzewana, co prowadzi do ich redukcji do postaci czystych płatków złota. Następnie złoto jest oddzielane i przetapiane, by uzyskać bryłki o wysokiej czystości.

Kluczową zaletą tego procesu jest nie tylko jego efektywność w odzyskiwaniu cennego metalu, ale również fakt, że jest on znacznie bardziej zrównoważony niż tradycyjne metody. Dotychczasowe techniki odzyskiwania złota często polegały na użyciu toksycznych chemikaliów i były energochłonne. Metoda opracowana przez zespół z ETH Zurich stanowi zatem krok naprzód w kierunku bardziej ekologicznego przetwarzania odpadów elektronicznych.

Co więcej, ten proces nie tylko rozwiązuje problem odpadów elektronicznych, ale również wykorzystuje odpady spożywcze, przekształcając je w coś wartościowego. Dzięki temu, metoda ta nie tylko zmniejsza ilość odpadów trafiających na wysypiska, ale również przyczynia się do ekonomicznej opłacalności procesu recyklingu. Analizy kosztów wykonane przez zespół badawczy wskazują, że koszty zakupu materiałów źródłowych i zużycia energii są znacznie niższe niż wartość odzyskanego złota, co czyni cały proces atrakcyjnym z ekonomicznego punktu widzenia.

Rozwinięcie tej technologii może otworzyć nowe możliwości dla przemysłu recyklingowego, nie tylko w zakresie odzyskiwania złota, ale i innych cennych metali z odpadów elektronicznych. Naukowcy planują dalsze badania, mające na celu optymalizację i komercjalizację tej metody, co może przynieść znaczące korzyści dla środowiska i gospodarki. Dzięki takim inicjatywom, możemy zmierzać w kierunku bardziej zrównoważonej przyszłości, w której odpady są traktowane jako cenne zasoby, a recykling staje się kluczowym elementem gospodarki obiegu zamkniętego.

Szymon Ślubowski