Robot Robopteryx pomoże zgłębić tajemnice drapieżnych dinozaurów

Niezwykłe badanie naukowców z Uniwersytetu Narodowego w Seulu przenosi nas w czasie, otwierając drzwi do tajemniczego świata dinozaurów. W pracy, opublikowanej w „Scientific Reports”, prezentują oni nowatorskie zastosowanie robotyki w badaniu zachowań drapieżnych dinozaurów, wykorzystując do tego celu robota Robopteryx. Inspiracją jest tu Caudipteryx – dinozaur z okresu kredy.

Projekt badań, z wykorzystaniem „Robopteryx”, otwiera nowe ścieżki w rozumieniu prehistorycznego świata dinozaurów. Robot, zaprojektowany na wzór Caudipteryx, nie tylko imituje jego fizyczną strukturę, ale również symuluje możliwe zachowania łowieckie tego dinozaura. Naukowcy koncentrują się na hipotezie, że pierwotne skrzydła pokryte piórami mogły służyć nie tylko do termoregulacji, ale również jako narzędzie do płoszenia ofiar.

W ramach eksperymentu „Robopteryx” został wyposażony w filcowe skrzydła, które symulowały pierzaste posiadane przez dinozaura. Badacze skupili się na obserwacji reakcji koników polnych, które współistniały z Caudipteryx. Wyniki zafascynowały naukowców – koniki polne częściej uciekały, gdy robot wykonywał dynamiczne ruchy skrzydeł, sugerując, że takie zachowania mogły mieć kluczowe znaczenie w strategiach łowieckich dinozaurów.

Naukowcy zastosowali kontrastowe barwy na skrzydłach „Robopteryx”, co jeszcze bardziej zwiększało prawdopodobieństwo ucieczki owadów. To odkrycie podkreśla możliwość, że zróżnicowane barwy mogły pełnić ważną rolę w ekosystemie dinozaurów, pełniąc funkcję nie tylko dekoracyjną, ale również praktyczną w procesie polowania.

Badanie poszerza również granice wiedzy, analizując reakcje neuronów koników polnych na animacje Caudipteryx. Okazało się, że wzory i ruchy skrzydeł aktywowały neurony owadów, wywołując instynktowny odruch ucieczki. To odkrycie nie tylko potwierdza hipotezę o funkcjonalności pierzastych skrzydeł w aktach tych drapieżników, ale również rzuca nowe światło na złożoność interakcji międzygatunkowych w prehistorycznych ekosystemach.

Badanie to ma również głębsze implikacje dotyczące ewolucji skrzydeł dinozaurów. Wyniki sugerują, że ewolucja pierzastych skrzydeł mogła być napędzana nie tylko przez potrzebę lotu, ale również jako mechanizm zwiększający efektywność polowania. To z kolei prowadzi do nowych przemyśleń na temat ewolucji ptaków, wskazując, że kontrastowe barwy na skrzydłach mogły się rozwinąć w odpowiedzi na interakcje z owadami.

To badanie to nie tylko krok w rozumieniu reakcji drapieżnych dinozaurów i ewolucji ptaków, ale także świadectwo, jak technologia i kreatywne podejście do badań mogą odkrywać sekrety przeszłości. Wykorzystanie robotyki do eksploracji prehistorycznych światów otwiera nowe możliwości dla naukowców, pozwalając zgłębiać tajemnice zachowania, które do tej pory były jedynie przedmiotem spekulacji. To pasjonujące, jak technologia może zbliżyć do zrozumienia skomplikowanych ścieżek ewolucji, które ukształtowały dzisiejszy świat.

Szymon Ślubowski