Florencja to miasto, w którym oddycha się pięknem. Jest jednym z tych miejsc na mapie Europy, które każdy powinien odwiedzić przynajmniej raz. Pośród niezliczonych dzieł sztuki, czarujących ulic oraz imponujących placów i obiektów, kilka wysuwa się na pierwszy plan.  Przedstawiamy 10 miejsc we Florencji, które trzeba zobaczyć, będąc w stolicy Toskanii. 

10 miejsc we Florencji, które koniecznie trzeba zobaczyć

Florencja to miasto, w którym oddycha się pięknem. Jest jednym z tych miejsc na mapie Europy, które każdy powinien odwiedzić przynajmniej raz. Pośród niezliczonych dzieł sztuki, czarujących ulic oraz imponujących placów i obiektów, kilka wysuwa się na pierwszy plan.  Oto nasze subiektywne zestawienie 10 miejsc we Florencji, które koniecznie trzeba zobaczyć, będąc w stolicy Toskanii. 

1. Katedra Santa Maria del Fiore (Duomo)

Żaden obraz ani zdjęcie nie odda tego, jakie wrażenie robi z bliska katedra Santa Maria del Fiore. Kolejne pokolenia wznosiły ją, a następnie wykańczały z przerwami przez niemal 600 lat. Ogrom i piękno tej budowli wspólnie tworzą kompozycję wprawiającą w osłupienie. Zachwyt wzbudza już sama elewacja wykuta w białym, zielonym i różowym marmurze, a przecież to zaledwie element całej konstrukcji, który w połączeniu z charakterystyczną czerwoną kopułą projektu Brunelleshiego – największą na świecie zbudowaną z cegieł – oraz fasadą, której widok odbiera mowę, współtworzy kolosalne dzieło sztuki o wymiarach: 153 m (długość), 38 m (szerokość), 90 m (szerokość na skrzyżowaniu), 114,5 m (wysokość kopuły). 

Duomo jest symbolem i dumą Florencji oraz jednym z najpiękniejszych budynków świata. To również manifestacja wielkich możliwości człowieka oraz jego nieskończonej wrażliwości. Dowód na to, że ludzki talent i pomysłowość nie mają granic. Każdy kto tylko może, powinien zobaczyć tę budowlę na własne oczy. 

Fot. Patryk Palka, fasada katedry Santa Maria del Fiore.

2. Florencja i Palazzo Pitti

Palazzo Pitti to największy kompleks muzealny we Florencji. Potężny renesansowy pałac usytuowany na wzniesieniu w pobliżu rzeki Arno, początkowo należał do rodu Pittich, jednego z najbardziej wpływowych w mieście. W połowie XVI w. posiadłość wykupili Medyceusze. Od tamtej pory pełnił rolę oficjalnej rezydencji wielkich książąt Toskanii. Na przełomie XVIII i XIX pałac był centrum władzy Napoleona w północnych Włoszech. Po zjednoczeniu kraju został przemianowany na główną posiadłość króla włoskiego. W okresie międzywojennym pałac wraz z zawartością został przekazany narodowi przez Wiktora Emmanuela III.

Dziś Palazzo Pitti jest domem dla dzieł sztuki zgromadzonych tam przez kolejne generacje znamienitych właścicieli. Ogromny kompleks muzealny liczy ćwierć miliona skatalogowanych eksponatów rozlokowanych na przestrzeni kilku tysięcy metrów kwadratowych. Na wizytę w tym miejscu warto zarezerwować cały dzień. Klimat panujący w środku sprawia, że odwiedzający nie czuje się jak turysta w muzeum, ale gość zaproszony do prywatnej rezydencji, żeby obejrzeć zbiory zgromadzone przez właścicieli. 

Będąc na miejscu, wkracza się w świat sztuki i bogactwa o skali trudnej do wyobrażenia, nieznajdującej odpowiednika nawet w pałacach z bajek. Także dla osób niezainteresowanych zwiedzaniem muzeów czy galerii sztuki, wizyta w Palazzo Pitti będzie wyjątkowym przeżyciem emocjonalnym – choćby z uwagi na sam wystrój wnętrz. Sufity ze złota ozdabiane wysokiej klasy rzeźbami i pięknymi malowidłami sprawiają, że poszczególne pomieszczenia w pałacu przypominają dziesiątki mini Kaplic Sykstyńskich. 

W bajkowej formie zamknięta jest również wyjątkowa treść. Pokoje Palazzo Pitti zdobią dzieła największych artystów: Rafaela, Tycjana, van Dycka, Filippo Lippiego, Caravaggia i wielu innych. Kompleks muzealny jest bardzo zróżnicowany, zarówno pod kątem rodzajów eksponatów, jak i epok, w których powstały – od sztuki i rzemiosła starożytnego, po dzieła stworzone w XX wieku. Znajdują się tam fascynujące rzeźby, obrazy, kolekcje rozmaitych przedmiotów wykonanych ze srebra, złota i porcelany, a nawet wydzielona galeria poświęcona historii mody włoskiej od XVI w. do współczesności. Poza tym odwiedzający mogą zobaczyć wyposażone sale królewskie oraz skarbiec wielkich książąt. Pozycja obowiązkowa nie tylko dla miłośników sztuki. 

Fot. Patryk Palka, wnętrze Palazzo Pitti.

3. Ogród Boboli

Na wzgórzu tuż za Palazzo Pitti rozciąga się Ogród Boboli. To nie tylko największy park we Florencji o powierzchni niemal 11 ha, ale również miejsce, gdzie natura spotyka się ze sztuką. Ogród założony w 1. połowie XVI w. przez Kosmę Medyceusza dla swojej żony Eleonory Toledańskiej, jest świetnym punktem widokowym. Z jednej strony wzgórza widoczna jest panorama miasta, z drugiej urokliwa toskańska prowincja pełna winnic, gajów oliwnych, starych willi i zameczków. W ogrodzie znajdują się tarasy widokowe oraz wiele starannie zaplanowanych ścieżek między wysokimi drzewami i krzewami, zazwyczaj zbiegających się w okolicach jednej z tamtejszych fontann lub innych instalacji wodnych. Ponadto podczas przechadzki co około kilkadziesiąt metrów można natknąć się na jedną z wielu rzeźb nawiązujących do stylistyki starożytnej. Wyjątkowość Ogrodu Boboli doceniono w 2013 r., wpisując go na listę światowego dziedzictwa UNESCO. 

Fot. Patryk Palka, Ogród Boboli.

4. Galeria Uffizi

Jedno z najsłynniejszych i najstarszych muzeów na świecie. Miejsce, w którym jest tak wiele bezcennych i sławnych eksponatów, że trzeba poświęcić więcej niż dobę, żeby dokładnie się z nimi zapoznać. Znajdują się tam dzieła znane z podręczników szkolnych, stworzone przez największych artystów: Leonarda da Vinci, Michała Anioła, Rafaela, Giotta, Fra Filippo Lippiego, Sandra Boticellego, Albrechta Dürera, Tycjana, Rubensa, Rembranta, Antoona van Dycka, Caravaggia, Williama Hogartha czy Eugèna Delacroix. Uffizi słynie również ze swojej bogatej kolekcji rzeźb antycznych zdobiących niekończące się korytarze oraz zbiorów bibliotecznych, wśród których znajdują się tysiące książek i różnego rodzaju woluminów wydawanych od XV do XIX wieku. Pobyt we Florencji bez wizyty w Uffizi to niemalże zbrodnia. 

Fot. Patryk Palka, Galeria Uffizi.

5. Piazza della Signoria i Palazzo Vecchio

Niegdyś najważniejsze miejsce we Florencji – siedziba władz republiki. Duży plac otoczony doskonale zachowanymi kamienicami, z olbrzymią fontanną, pięknymi rzeźbami i majestatycznym pałacem, liczącym ponad 700 lat – czy turysta może oczekiwać więcej? Nie trzeba kupować biletu do Palazzo Vecchio, żeby poczuć się w tym miejscu wyjątkowo oraz uzmysłowić sobie potęgę i bogactwo dawnej Florencji. Ci, którzy zdecydują się na wejście do pałacu, z pewnością się nie zawiodą. Obecnie znajduje się tam wyjątkowe muzeum – jedno z najlepszych w mieście. Podobnie jak w przypadku Palazzo Pitti, wrażenie robią nie tylko zgromadzone tam kolekcje, ale już samo wnętrze i wystrój, do którego rękę przykładali najwięksi artyści: Donatello, Michelozzo, Verrocchio, Botticelli czy Michał Anioł. Freski na ścianach najbardziej reprezentatywnych pomieszczeń przedstawiają ważne momenty w historii Florencji. W pałacu znajduje się również m.in. dawne biuro Niccola Machiavellego, pełniącego niegdyś rolę sekretarza republiki. Wśród tamtejszych zbiorów wyróżniają się  kapitalne mapy malowane na skórze, przedstawiające wyobrażenie o świecie, jakim dysponowały minione pokolenia. Częścią Palazzo Vecchio jest ponadto 95-metrowa Wieża Arnolfa, na którą można się wspiąć po schodach i podziwiać panoramę miasta. Zdecydowanie warto odwiedzić to miejsce. 

Fot. Patryk Palka, Palazzo Vecchio.

6. Florencja to też mosty nad Arno: Ponte Vecchcio, Ponte Santa Trinita, Ponte alla Carraia

Ponte Vecchio jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc we Florencji. Warto odwiedzić to miejsce, żeby poczuć jego specyficzny klimat. Most jest niemal całkowicie zabudowany i z zewnątrz przypomina podłużny budynek mieszkalny przerzucony przez rzekę. W środku znajdują się stoiska handlowe, głównie złotników i jubilerów, co jest współczesną formą tradycji sięgającej przełomu średniowiecza i nowożytności, kiedy na Ponte Vecchio rozstawiali się przedstawiciele lokalnych cechów. Ponad sklepikami biegnie zadaszony korytarz – niegdysiejsza droga na skróty do pobliskiego Palazzo Pitti, wybudowana na polecenie Medyceuszy. Idąc mostem w stronę centrum miasta, na wprost widać szczyt kopuły Duomo, wybijający się ponad inne zabudowania. To piękny kadr, wart uchwycenia na fotografii. 

Moim zdaniem jeszcze bardziej wyjątkowy jest widok z Ponte Santa Trinita, mostu znajdującego się nieopodal Ponte Vecchio – pomiędzy nim a Ponte alla Carraia. Stamtąd, z perspektywy zewnętrznego obserwatora, Ponte Vecchio robi największe wrażenie. Jednocześnie Ponte Santa Trinita nie jest mostem zabudowanym, dzięki czemu daje szerszą perspektywę na Arno i przylegające do rzeki kolorowe kamienice Florencji. To wyjątkowy widok szczególnie nocą, kiedy oświetlone budowle odbijają się w tafli wody, a jednocześnie wyróżniają na tle ciemnego nieba. Podobną perspektywę można uchwycić na pobliskim Ponte alla Carraia. Wieczorami zarówno miejscowi, jak i turyści siadają na szerokich, kamiennych balustradach mostu i popijając wino, przyglądają się miastu odbitemu w rzece. Atmosfera iście magiczna – warta doświadczenia. 

Fot. Patryk Palka, Ponte Vecchio widziane z perspektywy Ponte Santa Trinita.

7. Galleria dell’Accademia

Ostatnie muzeum na tej liście, a zarazem jedno z pierwszych, które trzeba wziąć pod uwagę, planując wizytę we Florencji. To właśnie tam znajduje się „Dawid” Michała Anioła – jedna z najsłynniejszych i najwspanialszych rzeźb stworzonych ręką człowieka. Wrażenie jakie robi na żywo widok tego ponad 5-metrowego kolosa, jest jedyne w swoim rodzaju. Możliwość zobaczenia „Dawida” z bliska, to przywilej, dla którego warto pojechać do Florencji i odstać swoje w kolejce. Mimo, że w pobliżu rzeźby trzeba się spodziewać tłumu ludzi, jest tam zaskakująco cicho. Rozmowy samoistnie milkną, kiedy Michał Anioł daje lekcję piękna. 

Poza „Dawidem” w muzeum można zobaczyć szereg innych znakomitych rzeźb i obrazów. Jak to zwykle bywa we Florencji, tworzyli je najwięksi: wspomniany Michał Anioł, Rafael Santi, Sandro Botticelli, Lorenzo di Credi, Agnolo Bronzino, Domenico Ghirlandaio, Paolo Uccello, Filippino Lippi, Benozzo Gozzoli, Pietro Perugino i inni, których dzieła w większości muzeów świata byłyby najważniejszymi punktami wystawy, a tutaj sprawiają wrażenie standardowych elementów bogatej kolekcji. 

Fot. Patryk Palka, Galeria dell’Accademia.

8. Florencja – Piazzale Michelangelo

Obraz lub pocztówka z panoramą miasta? Najprawdopodobniej utrwalono na nich widok z Placu Michała Anioła. To najlepszy punkt widokowy we Florencji. Znajduje się tuż nad starym miastem, około pół godziny pieszo spod Duomo. Widok stamtąd jest niepowtarzalny. Miasto staje się jeszcze piękniejsze – szczególnie o zachodzie słońca. To jeden z tych krajobrazów, których się nie zapomina. Oczywiście w pobliżu placu znajdują się świetnie usytuowane bary i restauracje – dowody na to, że Florencja leży we Włoszech. Podziwiając panoramę, można skorzystać z ich usług lub wybrać bardziej ekonomiczny wariant, czyli własne zaopatrzenie i jedną z ławek tuż przy kamiennej balustradzie tarasu widokowego. Na Plac Michała Anioła kursują również autobusy, dzięki czemu jest dostępny dla mniej mobilnych osób. Jeśli tylko pogoda dopisze, a o to we Florencji nie trudno, wizyta w tym miejscu bez wątpienia będzie warta poświęconego czasu.

Fot. Patryk Palka, widok z Placu Michała Anioła.

9. Kościół Santa Croce 

Drugi obok katedry Santa Maria del Fiore najsłynniejszy kościół we Florencji, a zarazem jedna z najbardziej rozpoznawalnych budowli sakralnych we Włoszech. Już z zewnątrz kościół Santa Croce robi ogromne wrażenie. Jego fasada to wysokiej klasy dzieło sztuki, a znajdująca się obok sporych rozmiarów rzeźba Dantego, dodatkowo wzbogaca tamtejszy krajobraz. To, co najważniejsze, znajduje się jednak w środku. Kościół Santa Croce bywa nazywany Panteonem. Pochowano tam największe osobistości związane z Florencją, będące zarazem symbolami europejskiej myśli i kultury. Pośród nich znajdują się m.in.: Dante Alighieri, Michał Anioł, Galileusz, Niccolò Machiavelli, Leon Battista Alberti, Lorenzo Ghiberti, Leonardo Bruni czy Gioachino Rossini. 

Poza imponującymi nagrobkami wielkich osobistości uwagę zwracają kaplice i elementy wystroju zdobione dziełami wybitnych artystów, w tym freskami Giotta, Giovanniego da Milano, Taddea Gaddiego i Agnolo Gaddiego, obrazami Giorgio Vasariego i Domenica Veneziano czy płaskorzeźbą Donatella. 

Z perspektywy polskiego turysty warte uwagi są również grobowce osób związanych z Polską: malarza Michała Bogoria-Skotnickiego, księcia Michała Kleofasa Ogińskiego, Zofii Zamoyskiej z Czartoryskich, Zofii Cieszkowskiej z Kickich oraz Aleksandry Moszczeńskiej, ukochanej Juliusza Słowackiego.  

Kościół Santa Croce to również jedna z najważniejszych świątyń franciszkańskich we Włoszech. Znajdują się tam m.in. relikwie św. Franciszka z Asyżu. Wizyta w tym miejscu to przeżycie zarówno duchowe, jak i intelektualne. Będąc we Florencji tej świątyni po prostu nie można pominąć. 

Fot. Fasada kościóła Santa Croce, Pixabay.

10. Florencja i Sant’Andrea in Percussina

Co prawda to miejsce nie znajduje się w samej Florencji, a w odległości kilkunastu kilometrów od miasta, ale jest obecne na naszej liście nie bez powodu. To właśnie tam mieści się podmiejska posiadłość Niccola Machiavellego, w której żył i tworzył swoje nieśmiertelne dzieła, w tym „Księcia” i „Rozważania”.

Dojazd tam jest bardzo prosty i zajmuje ok. 20 minut lokalnym autokarem. Posiadłość Machiavellego usytuowana jest na wzgórzu, podobnie jak cała miejscowość – niecałe 100 m od przystanku. Tamtejsze muzeum przypomina zwykły dom, zachowany mniej więcej w takim kształcie, jak Machiavelli opisywał go w swojej korespondencji. Odwiedzający mogą zobaczyć jego kuchnię, jadalnię, piwniczkę, pokój dzienny oraz gabinet wyposażone w meble z epoki.

Wizyta w Sant’Andrea in Percussina to nie tylko szansa na poznanie miejsca, w którym powstało jedno z najsłynniejszych dzieł literackich w historii, ale również możliwość zwiedzenia toskańskiej prowincji. Miejscowość usytuowana jest wyjątkowo korzystnie, w pobliżu rozległych, dobrze nasłonecznionych łąk, z widokiem na piękną dolinę u stóp gór, lokalne winnice oraz majaczącą w oddali kopułę katedry Santa Maria del Fiore. Droga do Florencji jest natomiast jedną z najbardziej malowniczych w całej Toskanii. Jeśli już przebywać na wygnaniu, co spotkało Machiavellego, to tylko w takim miejscu.  

Fot. Patryk Palka, ulica obok domu Niccola Machiavellego w Sant’Andrea in Percussina.

Patryk Palka

SUBSKRYBUJ „GAZETĘ NA NIEDZIELĘ” Oferta ograniczona: subskrypcja bezpłatna do 31.08.2024.

Strona wykorzystuje pliki cookie w celach użytkowych oraz do monitorowania ruchu. Przeczytaj regulamin serwisu.

Zgadzam się