Kto jest kim w nowym rządzie? Skład rządu Donalda Tuska

Prezydent Andrzej Duda powołał w środę 13 grudnia 2023 r. w Pałacu Prezydenckim Donalda Tuska na premiera, a także ministrów jego gabinetu. Przedstawiamy skład rządu Donalda Tuska i jego ministrów.

Fot. Jakub SZYMCZUK/KPRP

Skład rządu – kim są nowi ministrowie?

Władysław KOSINIAK-KAMYSZ – wicepremier, szef MON

Władysław Kosiniak-Kamysz, lider PSL i minister pracy i polityki społecznej w latach 2011-2015, objął resort obrony narodowej w trzecim gabinecie Donalda Tuska; został również wicepremierem.

Władysław Kosiniak-Kamysz urodził się w 1981 r. w Krakowie. W 2006 r. ukończył medycynę w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Do 2011 r. był lekarzem w uniwersyteckiej Klinice Chorób Wewnętrznych i Medycyny Wsi. Badania naukowe do pracy doktorskiej prowadził w Emory University School of Medicine w Atlancie w USA.

W latach 2010–2011 r. był krakowskim radnym, zajmował się problematyką polityki społecznej i ochrony zdrowia. Od 2000 r. związany z PSL, był jednym z założycieli Stowarzyszenia Forum Młodych Ludowców.

Jak sam podkreśla, został wychowany w tradycjach ruchu ludowego. Jego ojciec Andrzej Kosiniak-Kamysz jest szefem ludowców w Małopolsce, był ministrem zdrowia i opieki społecznej w rządzie Tadeusza Mazowieckiego.

Władysław Kosiniak Kamysz był najmłodszym ministrem w rządzie PO-PSL. Gdy obejmował resort w listopadzie 2011 r., miał zaledwie 30 lat. Choć kierował resortem pracy, z wykształcenia jest lekarzem internistą, doktorem nauk medycznych. Jako szef MPiPS musiał bronić trudnych reform, np. podniesienia wieku emerytalnego, ale wprowadzał też oczekiwane zmiany, np. roczne urlopy dla rodziców.

Od grudnia 2012 r. Władysław Kosiniak-Kamysz był wiceprezesem PSL, wcześniej, w latach 2008-2012, pełnił funkcję sekretarza Naczelnego Komitetu Wykonawczego. Od listopada 2015 r. Kosiniak-Kamysz pełni funkcję lidera Polskiego Stronnictwa Ludowego. Zastąpił na tym stanowisku Janusza Piechocińskiego.

Propozycję objęcia resortu pracy usłyszał od ówczesnego lidera PSL Waldemara Pawlaka już w 2007 r., ale wówczas odmówił. „Brakowało mi jeszcze doświadczenia zawodowego. Chciałem zrobić doktorat” – mówił wówczas. Miał wtedy 26 lat. Po czterech latach propozycję przyjął, tym razem tłumacząc, że takiej propozycji dwa razy się nie odrzuca, jeśli traktuje się politykę poważnie. Na stanowisku ministra zastąpił Jolantą Fedak, również związaną z PSL.

Jedną z pierwszych ważnych reform, której musiał bronić, było podniesienie wieku emerytalnego do 67 lat i zrównanie go dla kobiet i mężczyzn. Była to sztandarowa reforma rządu, ale przeprowadzał ją jego resort. Przekonując do poparcia reformy, wskazywał na zmiany demograficzne, których nie da się zatrzymać, mówił, że ustawa jest wyrazem odpowiedzialności za bezpieczeństwo finansowe obywateli i gospodarki, obiecywał też, że rząd będzie pracował nad programem wspierającym aktywność zawodową osób starszych.

MPiPS pod jego kierownictwem powołało Departament Polityki Senioralnej i Radę ds. Polityki Senioralnej, przygotowało założenia Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata 2014–2020, Program Solidarność Pokoleń i Program na rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych.

Kolejnym zadaniem ministra była polityka rodzinna. To jego resort odpowiedzialny był za wydłużenie urlopów rodzicielskich do roku. Choć zmiana była oczekiwana przez większość młodych rodziców, towarzyszyły jej duże kontrowersje. Pierwotnie planowano, że zmiany obejmą rodziców dzieci urodzonych po 17 marca 2013 r., co spowodowało protesty tzw. matek pierwszego kwartału. Władysław Kosiniak-Kamysz bronił tej decyzji, tłumacząc, że przygotowując ustawę, rząd poszedł bardzo daleko i rozszerzył przepisy tak, aby wszyscy, którzy w momencie wejścia zmian w życie będą mieć prawo do urlopu, mogli skorzystać z niego w wersji wydłużonej, choć koszty dla budżetu są bardzo wysokie. Ostatecznie premier uległ jednak „matkom pierwszego kwartału” i wygospodarowano środki na to, by zmianami objąć rodziców wszystkich dzieci urodzonych w 2013 r.

Oprócz wydłużenia urlopów MPiPS pod kierownictwem Władysława Kosiniaka-Kamysza wprowadziło m.in. urlopy wychowawcze dla samozatrudnionych, pracujących na umowach cywilnoprawnych, rolników i bezrobotnych. Minister był także wielkim orędownikiem wprowadzenia Karty Dużej Rodziny, dzięki której wielodzietne rodziny zyskały różnego rodzaju ulgi i zniżki. Jego resort przygotowywał też ustawę o Karcie Dużej Rodziny.

Od 2015 r. jako lider PSL Władysław Kosiniak-Kamysz stał się jednym z liderów opozycji parlamentarnej. Kierowane przez niego PSL wprowadziło wtedy do Sejmu 16 posłów. W wyborach parlamentarnych w 2019 r. uzyskał reelekcję. PSL startowało wtedy w formule Koalicji Polskiej, w której skład oprócz ludowców weszły także m.in. Kukiz’15, Unia Europejskich Demokratów – łącznie te ugrupowania wprowadziły do Sejmu 30 posłów.

Rok później Władysław Kosiniak-Kamysz wystartował jako kandydat w wyborach prezydenckich. W pierwszej turze otrzymał 459 365 głosów (2,36 proc.), zajmując piąte miejsce spośród 11 kandydatów. W drugiej turze zadeklarował poparcie dla kandydata ze środowiska Koalicji Obywatelskiej Rafała Trzaskowskiego.

W 2023 r. razem z liderem Polski 2050 Szymonem Hołownią współtworzył Trzecią Drogę, która razem poszła do wyborów. Sojusz zdobył 14,4 proc. głosów i wprowadził do Sejmu 65 posłów, którzy podzielili się na dwa kluby – PSL i Polski 2050, deklarujące jednak ścisłą współpracę. Oba kluby, razem z Koalicją Obywatelską i Lewicą, stworzyły koalicję, która poparła utworzenie rządu Donalda Tuska.

Krzysztof GAWKOWSKI – wicepremier, minister cyfryzacji

Krzysztof Gawkowski urodził się 11 kwietnia 1980 roku w Warszawie. Był posłem poprzedniej kadencji, a w ostatnich wyborach kandydował z listy Nowej Lewicy w okręgu nr 4 – Bydgoszcz i uzyskał prawie 21,8 tys. głosów. Pracował m.in. w komisji cyfryzacji, innowacyjności i nowoczesnych technologii.

Jest nauczycielem akademickim, ma stopień naukowy doktora. Skończył studia wyższe z politologii na Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych w Warszawie, a doktorat z nauk humanistycznych na Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku. Jest autorem książek, popularyzatorem nauki, publikował m.in. na łamach „Wszystko co Najważniejsze”.

Dariusz WIECZOREK – minister nauki

Dariusz Krzysztof Wieczorek urodził się 23 maja 1965 r. w Szczecinie. Jest absolwentem Wydziału Elektrycznego Politechniki Szczecińskiej.

Kształcił się podyplomowo na kierunkach organizacja i zarządzanie gospodarką turystyczną oraz prawo administracyjne i samorządowe. Pracował w różnych instytucjach turystycznych, m.in. jako dyrektor oddziału w fundacji „Almatur” i Centralnym Ośrodku Informacji Turystycznej, a także jako dyrektor generalny Regionalnej Agencji Promocji Turystyki. Był prezesem zarządu Energetyki Szczecińskiej, członkiem zarządu spółki akcyjnej Enea, a także dyrektorem oddziału przedsiębiorstwa ENEA Operator.

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Sojuszu Lewicy Demokratycznej – w 2016 wiceprzewodniczącego krajowego partii. Od 1994 do 2002 zasiadał w radzie miejskiej Szczecina. W latach 1998–2001 sprawował funkcję wiceprezydenta tego miasta, odpowiedzialnego za kwestie rozwoju gospodarczego miasta i gospodarki terenami.

Dariusz Wieczorek uzyskiwał mandat radnego sejmiku zachodniopomorskiego w 2002, 2010 i 2014 r. W 2011 i 2015 bez powodzenia kandydował do Sejmu.

W wyborach parlamentarnych w 2019 został wybrany na posła na Sejm RP IX kadencji w okręgu szczecińskim (zdobył 24 924 głosy). W Sejmie został członkiem Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz Komisji do Spraw Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych, a także sekretarzem klubu parlamentarnego Lewicy. W październiku 2021 r. został wybrany na wiceprzewodniczącego powstałej z przekształcenia SLD Nowej Lewicy.

W wyborach w 2023 r. został ponownie wybrany do Sejmu, uzyskując 15 378 głosów. 

Prof. Adam BODNAR – minister sprawiedliwości, Prokurator Generalny

Prof. Adam Bodnar urodził się 6 stycznia 1977 w Trzebiatowie. Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył również studia LL.M. (łac. Legum Magister) z zakresu prawa konstytucyjnego porównawczego w Central European University w Budapeszcie. W 2006 roku uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim stopień naukowy doktora nauk prawnych z zakresu prawa konstytucyjnego. W 2019 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 2004-15 był związany z Helsińską Fundacją Praw Człowieka, najpierw jako współtwórca i koordynator Programu Spraw Precedensowych, a następnie jako szef działu prawnego i wiceprezes zarządu.

Był członkiem rady ekspertów Europejskiego Instytutu na rzecz Równości Kobiet i Mężczyzn oraz rady dyrektorów Funduszu ONZ na rzecz Ofiar Tortur, a także ekspertem Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Współpracował z licznymi organizacjami pozarządowymi, m.in. Fundacją „Panoptykon” i Stowarzyszeniem im. prof. Zbigniewa Hołdy.

W latach 2015-2021 prof. Adam Bodnar był Rzecznikiem Praw Obywatelskich.

W latach 2006–2020 wykładał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, a od 2019 do 2020 r. był profesorem Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych.

Od 2021 r. pełni funkcję dziekana Wydziału Prawa Uniwersytetu SWPS. Jest profesorem wizytującym na Uniwersytecie w Kolonii i senior fellow w Democracy Institute Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego w Budapeszcie.

Prof. Adam Bodnar jest członkiem rad programowych i doradczych krajowych i międzynarodowych organizacji, m.in. Fundacji „Kongres Obywatelskich Ruchów Demokratycznych”, World Organization Against Torture, International IDEA, World Justice Project, Civil Liberties Union for Europe. Założył i jest prezesem Fundacji „Kongres Praw Obywatelskich”.

W 2023 r. uzyskał mandat senatora startując w ramach Paktu Senackiego z okręgu w Warszawie obejmującego dzielnice: Białołęka, Bielany, Śródmieście i Żoliborz, w którym głosują również obywatele polscy przebywający za granicą. Startował jako bezpartyjny kandydat z ramienia KO. Zdobył 628 442 głosy.

Czesław SIEKIERSKI – minister rolnictwa i rozwoju wsi

Czesław Siekierski urodził się 8 października 1952 r. w Stopnicy. W 1976 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera na Wydziale Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. W 1986 r. uzyskał tytuł doktora na tym samym wydziale. Z zawodu jest nauczycielem akademickim.

W latach 1994-1998 Czesław Siekierski pracował jako dyrektor Fundacji Programów Pomocy dla Rolnictwa. W latach 1997-2004 był posłem na Sejm RP. W latach 2001-2003 był wiceministrem rolnictwa. Był także członkiem m.in. Komisji Integracji Europejskiej Sejmu (1997-2004), Parlamentarnej Komisji Wspólnej Parlamentu Polskiego i Parlamentu Europejskiego (1997-2001), wiceprzewodniczącym Komisji Gospodarki (1997-2001). W latach 2003-2004 sprawował funkcję obserwatora Sejmu RP w Parlamencie Europejskim.

W 2004 r. został posłem V kadencji Parlamentu Europejskiego. Uzyskał mandat europosła również w VI, VII i VIII kadencji PE. W 2014 r. został wybrany przewodniczącym komisji rolnictwa PE.

W wyborach w 2019 r. Czesław Siekierski został posłem do Sejmu z listy PSL z okręgu 33. Był członkiem komisji finansów publicznych, komisji spraw zagranicznych oraz podkomisji stałej do kontroli realizacji budżetu. W wyborach do Sejmu w 2023 r. otrzymał reelekcję z komitetu KKW Trzecia Droga PSL-PL2050 Szymona Hołowni.

Czesław Siekierski pełni funkcję wiceprzewodniczącego Rady Naczelnej PSL.

Prof. Marzena CZARNECKA – minister przemysłu

Prof. Marzena Czarnecka będzie kierować nowo tworzonym w Katowicach Ministerstwem Przemysłu w rządzie Donalda Tuska. Jest profesorem Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, szefową Katedry Transformacji Energetycznej tej uczelni, ekonomistką i prawniczką wyspecjalizowaną m.in. w prawie energetycznym i konsumenckim.

Prof. Marzena Czarnecka była współautorką zaprezentowanej przez Koalicję Obywatelską jesienią tego roku Strategii Transformacji Energetyki, przygotowanej przez specjalistów Instytutu Obywatelskiego – think tanku, będącego eksperckim zapleczem PO.

Katedra Transformacji Energetycznej, którą kieruje prof. Marzena Czarnecka, powstała wiosną tego roku wraz z powołaniem w katowickim Uniwersytecie Ekonomicznym nowego wydziału – Gospodarki Przestrzennej i Transformacji Regionów. Adiunktem w katedrze prof. Czarneckiej jest przyszły minister aktywów państwowych, szef klubu parlamentarnego KO dr Borys Budka.

Przed utworzeniem Katedry Transformacji Energetycznej prof. Marzena Czarnecka pracowała w Katedrze Prawa i Ubezpieczeń katowickiej uczelni, z którą jest związana od 1994 roku. Oprócz kwestii prawnych dotyczących energetyki, specjalizuje się w m.in. w prawie konsumenckim i prawie konkurencji. Jest autorką i współautorką kilkudziesięciu krajowych i zagranicznych publikacji z zakresu energetyki, prawa energetycznego oraz ochrony konsumentów. Wśród jej naukowych zainteresowań jest także m.in. ekonomia współdzielenia i ekonomia prawa.

Prof. Marzena Czarnecka jest absolwentką Wydziały Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, zaś doktorat obroniła na katowickim Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach. W 2019 r. uzyskała tam stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych, a od trzech lat jest profesorem Uniwersytetu Ekonomicznego, a także wykładowcą licznych uniwersytetów w Europie, m.in. w niemieckim Saarbrucken i hiszpańskiej Granadzie. Kierowała kilkoma krajowymi i międzynarodowymi projektami badawczymi.

W latach 2012-17 prof. Marzena Czarnecka była dyrektorem departamentu prawnego w grupie energetycznej Tauron, a wcześniej koordynatorem w Polsce BGCE BU Sales w firmie Vattenfall Sales Poland (2010-12). Jako dyrektor departamentu prawnego zarządzała 147 prawnikami. W 1999 r. współtworzyła kancelarię radców prawnych Tomasz Ogłódek & Marzena Czarnecka, działającą do czerwca tego roku. Do grudnia br. była radcą prawnym w Kancelarii CzarneckaLegal. Jako partner w tej kancelarii koordynowała ponad 30 tys. postępowań oraz zarządzała 30-osobowym zespołem.

Ponadto prof. Marzena Czarnecka od 2007 r. jest Sędzią Sądu Dyscyplinarnego Okręgowej Izby Radców Prawnych w Katowicach, a od 2013 r. członkiem Towarzystwa Obrotu Energią oraz Koordynatorem Sekcji Energetycznej w Centrum Studiów Antymonopolowych i Regulacyjnych CARS. Do niedawna była też przewodniczącą Rady Nadzorczej Szpitala Specjalistycznego w Zabrzu.

W Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach prof. Marzena Czarnecka jest pełnomocnikiem rektora ds. równego traktowania, przeciwdziałania mobbingowi i dyskryminacji, a także przewodniczącą komisji dyscyplinarnej ds. studentów. Prowadzi seminaria magisterskie i dyplomowe oraz wykłada następujące przedmioty: Prawo konsumenckie i ochrona konsumentów, Międzynarodowe prawo ochrony własności intelektualnej, Prawo ochrony własności intelektualnej, Zakładanie firmy, Ramy prawne i etyka, Międzynarodowe prawo gospodarcze, Prawo cyfrowe, Wprowadzenie do prawa gospodarczego oraz Europejskie prawo gospodarcze.

Wśród publikacji prof. Marzeny Czarneckiej są m.in. monografie i komentarze poświęcone prawu energetycznemu oraz regulacjom dotyczącym odnawialnych źródeł energii, rynku mocy, inwestycji w zakresie elektrowni wiatrowych, zachowań konsumentów na rynku energii elektrycznej, prawu konsumenckiemu w praktyce czy przepisom chroniącym konsumentów na rynku energii elektrycznej. Profesor zajmowała się też sprawami konkurencji na rynku energii czy regulacjami dotyczącymi nowych produktów dla konsumentów na rynku energii oraz kwestiami dotyczącymi tzw. odbiorców wrażliwych.

Krzysztof HETMAN – minister rozwoju i technologii

Absolwent Wydziału Politologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS) w Lublinie. W 2002 r. ukończył studia podyplomowe w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Administracji w Lublinie.

Krzysztof Hetman swoją karierę zawodową rozpoczął w 1999 r. od pracy w Otwartym Funduszu Emerytalnym. Od lipca 2002 r. do sierpnia 2005 r. zastępca dyrektora, a do maja 2007 r. dyrektor Departamentu Rozwoju Regionalnego Urzędu Marszałkowskiego w Lublinie. Był odpowiedzialny m.in. za wdrażanie unijnych programów i kwestie związane z planowaniem przestrzennym.

Następnie został powołany na stanowisko wiceministra rozwoju regionalnego. Pełnił tę funkcję od grudnia 2007 r. do grudnia 2010 r. Nadzorował sprawy związane z wdrażaniem w Polsce Programu Rozwój Polski Wschodniej, unijnych programów regionalnych (RPO) oraz programów Europejskiej Współpracy Terytorialnej (EWT) i Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa w latach 2007-2013.

Od czerwca 2010 r. prezes Zarządu Wojewódzkiego PSL w Lublinie. 1 grudnia 2010 r. został wybrany na stanowisko Marszałka Województwa Lubelskiego. 30 czerwca 2014 r. został posłem do Parlamentu Europejskiego. Był członkiem Komisji ds. Rozwoju Regionalnego, Komisji ds. Zatrudnienia i Spraw Społecznych oraz Komisji Ochrony Środowiska naturalnego, zdrowia publicznego i bezpieczeństwa żywności.

W wyborach do Sejmu RP w październiku 2023 r. wybrany na posła X kadencji.

Dariusz KLIMCZAK – minister infrastruktury

Dariusz Klimczak urodził się w 1980 r. w Rawie Mazowieckiej. Jest absolwentem historii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz ukończył studia doktoranckie z zakresu politologii na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. 

Dariusz Klimczak, to polityk i samorządowiec. Od 2009 do 2018 był członkiem zarządu województwa łódzkiego, w tym od 2014 w randze wicemarszałka. Jest wiceprezesem Polskiego Stronnictwa Ludowego oraz posłem od 2019 r.

W 2002 wstąpił do PSL w Krakowie oraz do Forum Młodych Ludowców (FML). Od stycznia 2005 do marca 2006 byłem prezesem zarządu wojewódzkiego FML w Małopolsce. Od września 2005 do lutego 2013 r. pełnił funkcję prezesa zarządu krajowego FML, następnie otrzymał tytuł honorowego prezesa tej organizacji. W lutym 2009 r. został powołany do składu zarządu województwa łódzkiego. Powierzono mu wtedy nadzór merytoryczny nad Departamentem Polityki Zdrowotnej, szpitalami wojewódzkimi, Regionalnym Centrum Polityki Społecznej oraz Departamentem Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki.

W wyborach do sejmiku łódzkiego w 2010 r. uzyskał mandat radnego IV kadencji i ponownie został wybrany na członka zarządu województwa. W grudniu 2014 r. został wicemarszałkiem w nowym zarządzie województwa łódzkiego, pełniąc tę funkcję do końca kadencji. W 2015 objął kierownictwo regionalnych struktur PSL. W 2018 r. został radnym województwa łódzkiego na okres VI kadencji. 

Radosław SIKORSKI – szef polskiej dyplomacji

Radosław Sikorski, poseł do Parlamentu Europejskiego, były szef MSZ w latach 2007-2014, został ministrem spraw zagranicznych w trzecim gabinecie Donalda Tuska.

Urodził się 23 lutego 1963 r. w Bydgoszczy. Ukończył filozofię, nauki polityczne i ekonomię na Uniwersytecie Oksfordzkim. Od 1986 do 1989 r. był reporterem podczas wojen w Afganistanie i Angoli. Laureat nagrody World Press Photo w kategorii zdjęć reporterskich za zdjęcie z Afganistanu.

W 2005 r. Radosław Sikorski został wybrany na senatora ziemi bydgoskiej VI kadencji Senatu RP. Startował jako kandydat bezpartyjny z Komitetu Wyborczego PiS. W latach 2005–2007 pełnił funkcję ministra obrony narodowej w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego. W lutym 2007 r. podał się do dymisji.

W wyborach w 2007 r. otrzymał mandat posła startując do Sejmu z listy Platformy Obywatelskiej i w listopadzie tego roku został ministrem spraw zagranicznych w pierwszym rządzie Donalda Tuska. Wstąpił też do PO. Był wiceszefem partii od 2010 do 2016 r.

W 2010 roku przegrał z Bronisławem Komorowskim rywalizację w partyjnych prawyborach o nominację na kandydata w wyborach prezydenckich z ramienia PO. Zasiadał też w Sejmie VII kadencji (2011-2015).

We wrześniu 2014 roku, po tym, jak premierem została Ewa Kopacz, Radosław Sikorski objął stanowisko marszałka Sejmu – pełnił je do czerwca 2015 r. Nie ubiegał się ponownie o mandat poselski w wyborach parlamentarnych w 2015 r.

W 2019 r. Radosław Sikorski został wybrany z list Koalicji Europejskiej do Parlamentu Europejskiego.

Radosław Sikorski jest wykładowcą Centrum Studiów Europejskich Uniwersytetu Harvardzkiego i ekspertem Center for Strategic and International Studies w Waszyngtonie.

Autor książek: „Prochy świętych – podróż do Heratu w czas wojny”, „Full circle. A homecoming to free Poland”, „The Polish House – an Intimate History of Poland”, „Strefa zdekomunizowana – wywiad rzeka”, „Polska może być lepsza. Kulisy polskiej dyplomacji” oraz „Polska. Stan Państwa”.

Andrzej DOMAŃSKI – minister finansów

Andrzej Domański jest ekonomistą, absolwentem Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Zawodowo był przez 14 lat związany z polskim rynkiem kapitałowym. Jest współtwórcą programu gospodarczego Platformy Obywatelskiej oraz pomysłodawcą programu aktywizacji zawodowej dla kobiet po urlopie macierzyńskim – tzw. babciowe.

Był głównym ekonomistą Instytutu Obywatelskiego, think tanku Platformy Obywatelskiej, opublikował szereg analiz i raportów m.in. o wyzwaniach klimatycznych dla polskich miast oraz sektora energetycznego, o finansowaniu programu rozwoju obronności oraz zagrożeniach płynących z tworzenia państwowych monopoli i centralizacji gospodarki. W wolnym czasie jeździ na rowerze, biega i gra w szachy.

Borys BUDKA – minister aktywów państwowych

Borys Budka urodził się 11 marca 1978 roku. Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Po studiach odbył aplikację radcowską w Okręgowej Izbie Radców w Katowicach, którą ukończył z wyróżnieniem w 2007 r. Równolegle podjął pracę zawodową w Katedrze Prawa Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, na początku jako asystent, obecnie jako adiunkt.

W latach 2005-2009 był uczestnikiem międzynarodowych seminariów z zakresu prawa pracy i zabezpieczenia społecznego w Bordeaux. Jest wykładowcą wielu europejskich uczelni m.in. w Portugalii, Hiszpanii, Francji, Rumunii i Belgii. W 2011 r. na podstawie dysertacji „Kwalifikacje zawodowe w stosunku pracy” uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych. Jest autorem licznych publikacji z zakresu prawa pracy, prawa spółek oraz prawa cywilnego.

Równolegle z pracą zawodową oraz rozwojem naukowym, podejmował działalność społeczną i samorządową. Przez dziewięć lat był radnym rady miejskiej w Zabrzu, pełnił funkcje jej wiceprzewodniczącego, a potem przewodniczącego.

W 2011 r. został wybrany do Sejmu VII kadencji z okręgu gliwickiego. Kandydując z 11 miejsca otrzymał 10 260 głosów. Był wiceprzewodniczącym Komisji Ustawodawczej, członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrywania projektów ustaw z zakresu prawa spółdzielczego oraz Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Był reprezentantem sejmu w kilkudziesięciu postępowaniach przed Trybunałem Konstytucyjnym. W maju 2015 roku objął stanowisko ministra sprawiedliwości.

Z powodzeniem kandydował w wyborach do Sejmu VIII kadencji otrzymując 37 761 głosów. W Sejmie VIII kadencji został członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Ustawodawczej, a ponadto został zastępcą przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Został również powołany przez Sejm w skład Krajowej Rady Sądownictwa. 26 lutego 2016 wybrany na wiceprzewodniczącego Platformy Obywatelskiej.

W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując w okręgu katowickim 99 550 głosów. Był to drugi wynik spośród wszystkich kandydatów Koalicji Obywatelskiej w Polsce. 12 listopada 2019 został nowym przewodniczącym klubu parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej. W wyborach na przewodniczącego Platformy Obywatelskiej uzyskał poparacie 78,49% głosujących członków PO i został wybrany nowym przewodniczącym na 4 letnią kadencję z dniem 29.01.2020 r.  

W 2023 skutecznie kandydował do Sejmu. Jest pasjonatem biegów długodystansowych. Rekord życiowy w maratonie – 2 godziny 39 minut 3 sekundy – osiągnął w 2009 w pierwszej edycji Silesia Marathon.

Bartłomiej SIENKIEWICZ – minister kultury i dziedzictwa narodowego

Bartłomiej Sienkiewicz jest polskim politykiem, publicystą, działaczem opozycji, współtwórcą instytucji państwowych.

Urodził się 29 lipca 1961 r. w Kielcach. Jest absolwentem Wydziału Filozoficzno-Historycznego na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 80. był aktywnym uczestnikiem krakowskiej opozycji. W 1990 r. współtworzył Urząd Ochrony Państwa. Był współtwórcą Ośrodka Studiów Wschodnich i jego wicedyrektorem ds. programowych (1991-1993, 1996-2001). Po odejściu z administracji państwowej (2000 r.) założył firmę analityczną zajmującą się szacowaniem ryzyka inwestycji oraz badaniem otoczenia konkurencyjnego (ASBS OTHAGO, potem „Sienkiewicz i Wspólnicy”).

W latach 2003-2005 pełnił funkcję doradcy przy marszałku Sejmu Macieju Płażyńskim. Pełnił również funkcję członka Rady Programowej Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych i Przewodniczącego Rady Ośrodka Studiów Wschodnich oraz członka Rady Centralnego Ośrodka Szkolenia ABW.

Wykładowca Akademii Obrony Narodowej, komentator zajmujący się problematyką wschodnią i bezpieczeństwa. Wieloletni publicysta Tygodnika Powszechnego, publikował również w Kulturze Liberalnej i innych pismach.

W 2012 nominowany do nagrody Grand Press w kategorii „publicystyka”. Autor czterech książek: „Onegdaj w Krakowie” (2010), „Sienkiewicz z nami” (2019), „Państwa Teoretyczne” (2020), „Imć posła Sienkiewicza z diariusza fragmenta” (2023).

W latach 2013-2014 minister spraw wewnętrznych i koordynator służb specjalnych. Od 2019 roku poseł na Sejm RP IX i X kadencji.

Adam SZŁAPKA – minister ds. Unii Europejskiej

Lider Nowoczesnej Adam Szłapka został ministrem do spraw Unii Europejskiej w rządzie Donalda Tuska. „Dzisiaj potrzebujemy Polski nowoczesnej, która będzie imponowała całej Europie i pan Adam Szłapka podjął się zadania” – mówił we wtorek premier Tusk w sejmowym expose.

Adam Szłapka urodził się 6 grudnia 1984 r. w Kościanie w woj. wielkopolskim. W 2008 r. uzyskał tytuł magistra politologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a w 2012 r. ukończył podyplomowe Studium Polityki Zagranicznej w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych.

Od 2006 r. do 2010 r. był radnym i wiceprzewodniczącym rady miejskiej w Kościanie. Nie uzyskawszy reelekcji, rozpoczął pracę w Kancelarii Prezydenta, gdzie do 2015 r. odpowiadał m.in. za organizację wizyt międzynarodowych prezydenta Bronisława Komorowskiego. Tworzył również wielkopolskie struktury Stowarzyszenia Projekt: Polska. Był dyrektorem i członkiem rady Fundacji Projekt: Polska. Odpowiadał m.in. za ogólnopolskie przedsięwzięcia: Razem 89, czy Pokolenie Solidarności.

W 2015 r. został sekretarzem generalnym Nowoczesnej. W tym samym roku wystartował w wyborach parlamentarnych z pierwszego miejsca w okręgu kaliskim i uzyskał mandat posła. Uczestniczył w pracach sejmowych Komisji do Spraw Służb Specjalnych i Komisji Spraw Zagranicznych.

W październiku 2019 r. ponownie wszedł do Sejmu. Tym razem startował z trzeciego miejsca z listy Koalicji Obywatelskiej w okręgu poznańskim. Zagłosowało na niego blisko 52 tys. osób. Miesiąc później został przewodniczącym Nowoczesnej.

W wyborach 2023 r. był „jedynką” poznańskiej listy Koalicji Obywatelskiej do Sejmu i po raz trzeci z rzędu uzyskał mandat poselski. Otrzymał 149 064 głosów, co było trzecim najwyższym wynikiem w kraju. Wyprzedzili go jedynie Donald Tusk, na którego oddano 538 634 głosów i Jarosław Kaczyński, którego poparło 177 228 osób.

Marcin KIERWIŃSKI – minister spraw wewnętrznych i administracji

Marcin Kierwiński ma 47 lat, urodził się 22 sierpnia 1976 r. w Warszawie. Jest posłem PO czwartą kadencję – od 2011 r. Pracował m.in. w sejmowej komisji do spraw służb specjalnych, komisji finansów publicznych i komisji obrony narodowej. W ostatnich wyborach kandydował w okręgu nr 16 w Płocku i uzyskał 51,8 tys. głosów. Należy do klubu parlamentarnego Koalicja Obywatelska (Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni).

Marcin Kierwiński wyższe wykształcenie – ukończył Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych oraz Wydział Inżynierii Produkcji Politechniki Warszawskiej a także studia podyplomowe w Instytucie Organizacji i Zarządzania w Przemyśle „Orgmasz”.

W 2006 został wybrany do rady Warszawy i został szefem klubu radnych PO, a w 2010 radnym wojewódzkim i został wicemarszałkiem województwa mazowieckiego.

W latach 2010–11 był wicemarszałkiem województwa mazowieckiego.

W od lutego do listopada 2015 był sekretarzem stanu w KPRM i szefem gabinetu politycznego premier Ewy Kopacz. Od 2020 r. jest sekretarzem generalnym Platformy Obywatelskiej.

Pracował w PZL Warszawa-Okęcie, był też m.in. wiceprezesem IF Max-Film i Portu Lotniczego Warszawa-Modlin. Pasjonuje się historią.

Paulina HENNIG-KLOSKA – minister klimatu i środowiska

Paulina Hennig-Kloska urodziła się w Gnieźnie w 1977 roku. Ma licencjat z politologii w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowca w Płocku, oraz tytuł magistra politologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Skończyła również studia podyplomowe dot. analizy finansowej i controllingu w Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

W Sejmie zasiada od 2015 roku, gdy otrzymała mandat startując z lity Nowoczesnej Ryszarda Petru. W wyborach w 2019 r. dostała się do Sejmu startując z listy Koalicji Obywatelskiej PO .N iPL Zielonych. W lutym 2021 r. przystąpiła do Polski 2050. W obecnej X kadencji Sejmu została wybrana z list Trzeciej Drogi (stworzonej przez Polskę 2050 i PSL) zdobywając 30 334 głosy w Koninie. W Sejmie zasiadała w Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji do Spraw Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych.

Zgodnie z informacjami zamieszczonymi na stronie Polski 2050 na temat doświadczenia zawodowego Hennig-Kloski wynika, że była dziennikarką radiową w Gnieźnie, dyrektorem oddziału banku oraz dyrektorką generalną spółki prawa handlowego. 

Katarzyna PEŁCZYŃSKA-NAŁĘCZ – minister ds. funduszy i polityki regionalnej

Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz jest socjologiem i specjalistą w sprawach polityki międzynarodowej. W roku 1994 ukończyła studia w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, w którym obroniła pracę doktorską. Następnie podjęła pracę w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. W latach 1992–1995 oraz 1999–2012 była związana z Ośrodkiem Studiów Wschodnich w Warszawie, w którym pełniła m.in. funkcję kierownika działu rosyjskiego oraz zastępcy dyrektora.

W latach 2011-2012 była przedstawicielem OSW w Brukseli oraz koordynatorem wspólnego projektu badawczego OSW i Francuskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. W latach 2012–2014 była podsekretarzem stanu w resorcie spraw zagranicznych, a w latach 2014–2016 ambasadorem Polski w Federacji Rosyjskiej.

Po zakończeniu służby dyplomatycznej objęła stanowisko dyrektora programu Otwarta Europa Fundacji im. Stefana Batorego, a następnie funkcję dyrektora think tanku Forum Idei.

Pełczyńska-Nałęcz urodziła się 26 października 1970 roku w Warszawie. Zna język angielski i rosyjski. Ma troje dzieci.

Agnieszka BUCZYŃSKA – minister ds. społeczeństwa obywatelskiego, przewodnicząca Komitetu do spraw Pożytku Publicznego

Agnieszka Buczyńska działa w organizacjach pozarządowych. Jest specjalistką ds. wolontariatu. W latach 2008-2014 była wiceprezesem, a w okresie 2015-2019 prezesem Regionalnego Centrum Wolontariatu w Gdańsku. Wchodziła w skład Gdańskiej Rady Organizacji Pozarządowych, Gdańskiej Rady Pożytku Publicznego oraz Gdańskiej Rady ds. Seniorów, była pomysłodawczynią starań Gdańska o tytuł Europejskiej Stolicy Wolontariatu, który miasto otrzymało na rok 2022.

Od 27 marca 2022 r. jest członkiem zarządu partii Polska 2050 Szymona Hołowni, w której pełni funkcję wiceprzewodniczącej i sekretarz generalnej. W Polsce 2050 była od samego początku.

Była członkiem Komitetu Wyborczego Wyborców Szymona Hołowni na stanowisko Prezydenta Polski. Koordynowała wolontariat w trakcie kampani. Następnie była członkiem założycielem stowarzyszenia Polska 2050.

Barbara NOWACKA – minister edukacji

Barbara Nowacka urodziła się 10 maja 1975 r. w Warszawie. Z wykształcenia jest informatykiem, ale ukończyła również studia z zakresu zarządzania na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego oraz MBA we Francuskim Instytucie Zarządzania. W latach 2004-2009 pełniła funkcję dyrektora marketingu, a od 2009 do 2019 roku była kanclerzem Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych.

Przewodnicząca partii Inicjatywa Polska, która od 2018 roku współtworzy Koalicję Obywatelską. Poseł na Sejm RP IX i X kadencji wybrana w okręgu gdyńsko-słupskim. W IX kadencji Sejmu pracowała między innymi w Komisji Edukacji i Młodzieży oraz była wiceprzewodnicząca Podkomisji ds. Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Wiceprezes Fundacji im. Izabeli Jarugi-Nowackiej. Pracowała także jako wolontariusz w Telefonie Zaufania dla Kobiet założonym przez Federację na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny. Członek Rady Programowej Kongresu Kobiet. Dwukrotnie przewodniczyła Obywatelskiemu Komitetowi Inicjatywy Ustawodawczej „Ratujmy Kobiety” liberalizującej ustawę antyaborcyjną. Była również członkiem Obywatelskiego Komitetu „Tak dla in vitro”. Jest współtwórcą Campusu Polska Przyszłości – największego w Europie festiwalu społeczno-politycznego dla młodych aktywistów.

W 2016 roku znalazła się na corocznej liście FP Top 100 Global Thinkers „Foreign Policy”, a w roku 2017 otrzymała wraz z komitetem „Ratujmy Kobiety” międzynarodową nagrodę „Dla wolności kobiet” im. Simone de Beauvoir. W 2020 roku została uhonorowana francuskim odznaczeniem Narodowy Order Zasługi – czwartym odznaczeniem w hierarchii starszeństwa państwa.

Sławomir NITRAS – minister sportu i turystyki

Sławomir Nitras został powołany na ministra sportu i turystyki.

Urodzony 26 kwietnia 1973 r. Poseł na Sejm RP w latach 2005-2009, poseł do Parlamentu Europejskiego w latach 2009-2014. W latach 2014-2015 doradca premier Ewy Kopacz.

Sławomir Nitras w 1998 r. ukończył studia w zakresie politologii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Szczecińskiego. W latach 1997-1998 pracował jako asystent w Instytucie Politologii i Filozofii US. Od 1998 do 1999 był dyrektorem gabinetu wojewody koszalińskiego. W latach 1999-2002 zasiadał w zarządzie Koszalińskich Kopalni Surowców Mineralnych „Kruszywa Koszalin” S.A. Kolejne trzy lata zajmował się prowadzeniem prywatnej działalności gospodarczej.

W latach 1998-2002 był radnym sejmiku zachodniopomorskiego. W wyborach parlamentarnych w 2005 i 2007 uzyskiwał mandat poselski w okręgu szczecińskim na Sejm V i VI kadencji jako kandydat PO. Od 2008 roku był posłem do Parlamentu Europejskiego.

Od 2001 jest członkiem Platformy Obywatelskiej.

Izabela LESZCZYNA – minister zdrowia

Izabela Leszczyna urodziła się 3 września 1962 r. w Częstochowie. Ukończyła studia z filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz liczne studia podyplomowe, w tym audyt wewnętrzny i kontrolę zarządczą w jednostkach sektora finansów publicznych na Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.

W latach 1990-1996 była nauczycielką języka polskiego oraz opiekunką Samorządu Uczniowskiego.

W latach 1996 – 2007 była konsultantką ds. organizacji i zarządzania oraz pomiaru dydaktycznego i ewaluacji w Regionalnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli „WOM” w Częstochowie.

Izabela Leszczyna od 2007 roku jest posłanką na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 2013 -2015 pełniła urząd wiceminister w Ministerstwie Finansów i Pełnomocnik Rządu do spraw Informacji i Edukacji Finansowej w zakresie Budżetu, Finansów Publicznych i Instytucji Finansowych oraz Ochrony Finansów Publicznych. Do jej obowiązków należała między innymi identyfikacja ryzyk występujących w systemie finansów publicznych, promowanie problematyki dotyczącej ochrony finansów publicznych czy zagadnień ekonomiczno-społecznych w zakresie objętym działaniami administracji rządowej. W MF nadzorowała Departament Prawny, Departament Bezpieczeństwa i Ochrony Informacji, Departament Rozwoju Rynku Finansowego oraz Biuro Edukacji Finansowej).

W Sejmie IX kadencji została wybrana na stanowisko zastępcy przewodniczącego Komisji Finansów Publicznych.

W 2021 r. została wybrana na wiceprzewodniczącą Platformy Obywatelskiej. W 2023 roku wybrana na kolejną kadencję w Sejmie RP.

Marzena OKŁA-DREWNOWICZ – minister ds. polityki senioralnej

Marzena Okła-Drewnowicz urodziła się 20 maja 1972 roku w Skarżysku-Kamiennej. Ukończyła studia z zakresu socjologii na Wydziale Nauk Społecznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1996) oraz studia podyplomowe z organizacji pomocy społecznej w Wyższej Szkole Handlowej w Kielcach (2002).

Początkowo pracowała w rejonowym urzędzie pracy, następnie w latach 1998–2007 była zastępcą dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Skarżysku-Kamiennej.

Pracowała także jako nauczyciel m.in. w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego oraz wykładowca w Centrum Kształcenia Pracowników Służb Społecznych. Kierowała miejskimi strukturami Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, zakładała też lokalne organizacje. W 2006 r. z ramienia Platformy Obywatelskiej została wybrana do sejmiku świętokrzyskiego.

W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskała mandat poselski z listy PO. W Sejmie zasiadała w Komisji Polityki Społecznej.

W czerwcu 2009 r., po rozwiązaniu świętokrzyskich struktur Platformy Obywatelskiej, kierowanych od września 2008 przez senatora Michała Okłę, została komisarzem tego regionu. Funkcję tę pełniła do maja 2010 r., kiedy to została wybrana na przewodniczącą regionu świętokrzyskiego PO. W wyborach w 2011 r. z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję.

W 2015 r. została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 13 019 głosów. W Sejmie VIII kadencji została zastępcą przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz członkiem Komisji Polityki Senioralnej. W gabinecie cieni Platformy Obywatelskiej objęła stanowisko wiceszefowej gabinetu do spraw polityki senioralnej.

W maju 2017 r. zrezygnowała z funkcji przewodniczącej regionu świętokrzyskiego PO. Została wówczas liderem programu polityki senioralnej „Polska Seniora”. W wyborach w 2019 r. z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej.

W grudniu 2021 r. została wiceprzewodniczącą Platformy Obywatelskiej. W 2023 roku wybrana na kolejną kadencję w Sejmie RP.

Agnieszka DZIEMIANOWICZ-BĄK – minister rodziny, pracy i polityki społecznej

Agnieszka Dziemianowicz-Bąk ma 39 lat, urodziła się 20 stycznia 1984 r. we Wrocławiu. Jest posłanką Lewicy.

W latach 2015-2019 była członkinią Zarządu Krajowego Partii Razem. W 2019 r. wystąpiła z partii. W 2020 r. była współprzewodniczącą sztabu Roberta Biedronia podczas kampanii przed wyborami prezydenckimi. W 2021 r. przystąpiła do Nowej Lewicy, dołączając do frakcji SLD. Posłanka na Sejm od 2019 r. (IX-X kadencja), w Sejmie IX kadencji była członkinią Komisji ds. Unii Europejskiej, Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży, Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.

W ostatnich wyborach kandydowała w okręgu nr 26 w województwie pomorskim i uzyskała 30,6 tys. głosów. Należy do klubu parlamentarnego Lewicy (Nowa Lewica, PPS, Razem).

Ma wyższe wykształcenie – ukończyła pedagogikę i filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim.

W latach 2010-2016 pracowała w Instytucie Badań Edukacyjnych, wykładała na Uniwersytecie Wrocławskim i w Dolnośląskiej Szkole Wyższej we Wrocławiu.

W 2019 r. w trakcie strajku generalnego w oświacie założyła inicjatywę Wrocław Wspiera Nauczycieli, która m. in. organizowała wiece poparcia dla postulatów strajkujących.

Działa na rzecz równouprawnienia osób LGBT+ i dostępu kobiet do aborcji. 

Katarzyna KOTULA – minister ds. równości

Posłanka Lewicy Katarzyna Kotula została ministrem do spraw równego traktowania w rządzie Donalda Tuska.

Katarzyna Kotula ma 46 lat, urodziła się w 1977 w Gryfinie. Była działaczką partii Wiosna Roberta Biedronia. W 2021 r. po rozwiązaniu Wiosny, została członkiem Nowej Lewicy.

Była posłanką minionej kadencji Sejmu; w wyborach parlamentarnych 2019 r. startowała z czwartego miejsca listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej w okręgu nr 41 w województwie szczecińskim, otrzymując 7557 głosów. Wcześniej – w maju 2019 r. ubiegała się bezskutecznie o mandat posła do Parlamentu Europejskiego. W tegorocznych wyborach z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z okręgu gdańskiego, gdzie otrzymała 33 122 głosy.

Katarzyna Kotula ma wyższe wykształcenie – uzyskała magisterium z filologii angielskiej na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Współpracuje z najważniejszymi środowiskami prokobiecymi w Polsce. Liderka grupy ds. aborcji w ramach Wielkiej Koalicji za Równością i Wyborem. Jedna z liderek Ogólnopolskiego Strajku Kobiet oraz Gryfińskiego Strajku Kobiet. Organizatorka protestów, happeningów, debat związanych z obroną praw człowieka, praw kobiet i ofiar pedofilii w Kościele.

Współzałożycielka Komitetu Społecznego „Jesteśmy”, zabiegającego o wprowadzenie i stosowanie w Polsce Konwencji ONZ dotyczącej Osób z Niepełnosprawnościami.

Specjalistka prawa polskiego i międzynarodowego z zakresu praw reprodukcyjnych, interesuje się sposobami działania ruchów anty-choice oraz aborcją z przyczyn medycznych. Uczestniczka Ogólnopolskich i Regionalnych Kongresów Kobiet oraz warsztatów i szkoleń dotyczących praw kobiet i praw człowieka.

W Sejmie za cztery priorytetowe obszary swojego działania uznaje nowoczesną edukację, politykę społeczną (w tym wsparcie dla rodzin, osób z niepełnosprawnościami oraz rodzin osób z niepełnosprawnościami), prawa kobiet oraz świeckie państwo. 

Członkowie Rady Ministrów

Jana GRABIEC – pokieruje kancelarią premiera

Urodził się 2 listopada 1972 r. w Legionowie. Studiował na wydziale filozofii KUL i ATK w Warszawie. W ostatnich latach studiów pracował jako nauczyciel filozofii, etyki i religii w liceach warszawskich i legionowskich. W 1996 r. został magistrem filozofii ze specjalnością etyka broniąc pracy magisterskiej na temat myśli społeczno-politycznej Stefana Kisielewskiego.

Rozpoczął pracę naukową jako asystent w tworzącym się Instytucie Politologii Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych UKSW. W instytucie uczestniczył w projektach badawczych dotyczących transformacji ustrojowej w Polsce, koncepcji społecznej gospodarki rynkowej i procesu integracji europejskiej. W 1998 r. został najmłodszym radnym Rady Miasta Legionowo, obejmując w trakcie kadencji funkcję przewodniczącego komisji oświaty, a następnie przewodniczącego rady miasta.

W 2002 r. został zastępcą prezydenta Legionowa, odpowiedzialnym między innymi za edukację, kulturę, promocję i sport. W 2006 roku został radnym Rady Powiatu Legionowskiego i Starostą Legionowskim. 4 sierpnia 2015 r. został powołany przez premier Ewę Kopacz na stanowisko Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji. Poseł na Sejm RP VIII, IX i X kadencji. W wyborach parlamentarnych 25 października 2015 r. został wybrany na posła na Sejm RP z list Platformy Obywatelskiej. 16 lutego 2016 wybrany przez Zarząd Krajowy na rzecznika Platformy Obywatelskiej. Od października 2021 jest przewodniczącym regionu Mazowieckiego. Od 2022 r. jest skarbnikem Platformy Obywatelskiej. 

Tomasz SIEMONIAK – odpowiedzialny za służby specjalne

Tomasz Siemoniak urodził się 2 lipca 1967 roku w Wałbrzychu. Od listopada 2007 w rządzie Donalda Tuska był wiceministrem spraw wewnętrznych i administracji, a potem – od sierpnia 2011 do listopada 2015 roku ministrem obrony narodowej. Był też od września 2014 do listopada 2015 r. wicepremierem w rządzie Ewy Kopacz.

Tomasz Siemoniak od 2015 r. jest posłem – w ostatnich wyborach kandydując z okręgu 21 – Opole uzyskał 46,2 tys. głosów. Należy do Klubu Parlamentarnego Koalicji Obywatelskiej (Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni). Pracował m.in. w komisji obrony narodowej.

Ma wyższe wykształcenie. Uczył się w II Liceum Ogólnokształcącym im. Hugona Kołłątaja w Wałbrzychu, a potem studiował na wydziale handlu zagranicznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Działał w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów.

Od 1994 do 1996 roku był zatrudniony w Telewizji Polskiej, między innymi na stanowisku dyrektora Programu 1 – miał wówczas 29 lat, odpowiadał też za oddziały terenowe TVP. W 1997 roku koordynował program „Media i Demokracja” w Instytucie Spraw Publicznych.

W latach 1998-2000 był radnym gminy Warszawa-Centrum. Od grudnia 2000 do lipca 2002 roku był wiceprezydentem Warszawy. W latach 1998-2000 pełnił funkcję dyrektora Biura Prasy i Informacji w Ministerstwie Obrony Narodowej, gdy resortem kierował Janusz Onyszkiewicz. Od grudnia 2000 r. do lipca 2002 r. był wiceprezydentem Warszawy. Również w tym czasie – 1998 – 2002 był wiceprzewodniczącym Rady Nadzorczej Polskiej Agencji Prasowej, a 2002-06 – zasiadał w zarządzie Polskiego Radia. Od 2006 do 2007 roku z rekomendacji PO był wicemarszałkiem województwa mazowieckiego.

W latach 90. działał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym i Unii Wolności.

Maciej BEREK – odpowiedzialny za sprawy legislacyjne

Maciej Berek ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego a tytuł doktora nauk prawnych uzyskał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. 

Maciej Berek posiada uprawnienia radcy prawnego oraz wieloletnie doświadczenie zawodowe zdobyte m.in w Najwyższej Izbie Kontroli, Rządowym Centrum Legislacji oraz Kancelarii Senatu.

Od 1 grudnia 2022 r. do 10 grudnia 2023 r. pełnił funkcję głównego koordynatora do spraw rozwoju strategicznego Biura RPO.

PAP/ Gazeta na Niedzielę/ Laura WIECZOREK