Wampiryczny grób z Neolitu

Brytyjscy archeologowie natrafili na intrygujący grób sprzed ponad 4 tysięcy lat. Ciało pochowanego mężczyzny zostało dodatkowo przykryte głazem, ale dlaczego? Czy prehistoryczni ludzie bali się powracania do życia po śmierci, rodem z filmów o wampirach?

Badacze sugerują, że tak właśnie mogło być. Naukowcy, badający te znalezisko zaznaczają, że jest to pierwszy tak stary przykład „upewniania się”, że zmarli nie będą próbowali wstać z grobu. Wiek przygniecionego głazem mężczyznę został oceniony na 40 do 60 lat. Archeologów nie zaciekawił jednak sam zmarły, a sposób w jaki został pochowany. Oprócz głazu, służącego za gwarancje, że martwy pozostanie martwy, naukowców zaciekawił także brak przedmiotów pochowanych wraz z mężczyzną.

 Jest to o tyle intrygujące, że przez tysiące lat zmarli byli chowani z przedmiotami należącymi do nich za życia. Neolityczny „wampir” był jednak sam, a archeologowie przypuszczają, że mógł być pochowany w pośpiechu, jakby osoby zajmujące jego pochówkiem obawiały się tracić czas.

Naukowcy zaznaczają, że taka praktyka pochówku nie była rzadka w prehistorycznych czasach. Wśród innych metoda upewnienia się, że zmarli nie będą nawiedzali żyjących, było chociażby zakopywanie ciał brzuchem do ziemi. Wierzono wtedy, że przebudzone ciało nie będą w stanie same wykopać się na powierzchnie. 

Zespół, który odkrył przykrytego głazem człowieka już raz natrafił na podobny sposób pochówku. W niemieckim regionie Oppin odnaleziono grób bogatego mężczyzny oraz towarzyszącej mu kobiety. W tym przypadku również użyto kamieni, które miały powstrzymać przed powstaniem zza grobu. Nogi zmarłego zostały pokryte trzema dużymi kamieniami, prawdopodobnie w celu unieruchomienia prehistorycznego wampirem.

Należy pamiętać, że takie praktyki były obecnie jeszcze przez bardzo długi czas. Średniowieczne cmentarze pełne są grobów, w których archeologowie mogą znajdywać szczątki z widocznymi śladami antymagicznych praktyk. Popularnymi sposobami na radzenie sobie z potencjalnymi „wampirem” było przykładowo wiązanie kończyn powrozem, umieszczanie sierpa na szyi, ale także odcinanie głów zmarłych osób, by utrudnić im atakowanie żywych.

Maciej Bzura