Jeżeli Rosji uda się ostatecznie pokonać Ukrainę, Chiny zyskają argument do inwazji na Tajwan i dalszej ekspansji.

Nie ulega wątpliwości, że była osobą heroiczną, która wywarła niezwykle ważne i cenne piętno na Kościele Powszechnym. Wystarczy popatrzeć, jak kobiety były traktowane w Kościele jeszcze zaraz po II wojnie światowej.

Rosnąca liczba obserwatorów twierdzi, że rozpoczęła się epoka polikryzysów: częstych, licznych i rozproszonych kryzysów, które powodują dezorientację poznawczą, destabilizują wzorce działań i grożą skumulowanymi, negatywnymi konsekwencjami. Ich podłoże może być naturalne lub społeczne czy kulturowe.

Rosja ma swoje korzenie w dominacji mongolskiej, ma wiekowe doświadczenie caratu, komunizmu i putinizmu. Czy jest na wiek wieków skazana na bycie złym duchem Europy? W tej chwili nie widzę perspektyw na zmianę. I nie nazwałbym tego rusofobią, lecz rusorealizmem.

Wszyscy stoimy jako „my, naród” „nad morzem mgły” i pragniemy wreszcie rozpocząć wyprawę, w którą nie dane nam było wyruszyć przed dwustu laty.

Wojna 1939–1945 dziś rysowana jest (coraz grubszą kreską) z pełną świadomością zatracania prawdy historycznej. Z obsadzaniem w roli antysemitów, kolaborantów, faszystów i nazistów, słowem: sprawców tej wojny, takich nacji, jakie będą zbieżne z aktualnymi potrzebami.

Konserwatyzm wyrasta z naturalnego porządku rzeczy. Nie zaniknie i będzie cechował ludzi nadal, także w kolejnych dekadach XXI wieku.

Dzisiejsza Polska ze swoim niezwykłym antyimperialnym, wolnościowym dziedzictwem przypomina, że najwyższy czas, żeby Europa zaczęła korzystać z doświadczeń i wiedzy zgromadzonych także w Europie Środkowo-Wschodniej.

W momencie globalnego przesilenia Unia staje się podmiotem coraz bardziej pozbawionym znaczenia.