Alain Finkielkraut twierdzi, że nowe formy antysemityzmu obecne są pod przykrywką walki z rasizmem. 

Miinął rok od kiedy Włochami rządzi pierwsza kobieta: Giorgia Meloni. Mimo tego, że jest szefową europejskiej prawicy, sprawnie załatwia w Brukseli wszystkie najważniejsze dla Italii sprawy. 

W ostatnich dniach Europą obiegła informacja, że Hiszpania lokuje nielegalnych migrantów w czterogwiazdkowych hotelach i luksusowych SPA. Jest to informacja prawdziwa. Ale wyjaśnijmy, skąd się ten problem wziął i co za tym stoi.

Jesteśmy w fazie przebudowy równowagi światowej. Jest to ostatnia wielka gra imperialna Stanów Zjednoczonych. Ich strategia ma jasno zdefiniowane globalne cele, które tej chwili znajdują się w dosyć dużej kolizji z układem rodzących się interesów Chin.

Harvey Mansfield, długoletni profesor filozofii na Harvardzie, wskazuje na rosnącą autocenzurę studentów na uniwersytecie. Filozof krytykuje również dyskryminację pozytywną, promowaną na prestiżowych amerykańskich uczelniach. Jego zdaniem jedną z przyczyn jest "aktywizm woke na uniwersytetach".

Dominique Reynié, dyrektor generalny think tanku Fondapol, wskazuje na zagrożenie dla demokracji, jakim jest nietolerancyjna i niepoddająca się debacie publicznej forma ekologii wykorzystująca wyzwania klimatyczne do walki z kapitalizmem.

„Państwo musi narzucić swoje zasady muzułmanom. To nie do muzułmanów należy wymyślenie islamu Francji, ale to do Francji należy ukształtowanie francuskiego islamu” – pisze w „Journal du Dimanche” Éric Zemmour.

„Zaślepieni naszą arogancją, zajęci naszymi absurdalnymi debatami o wokizmie czy negacji płci, mający obsesję na punkcie przeszacowanego zagrożenia rosyjskiego zapomnieliśmy o najważniejszym: stałym postępie radykalnego islamu".

To nie jest wojna na przechytrzenie, usidlenie i zniechęcenie przeciwnika do walki. Ta wojna ma wyzerować przeciwnika, odciąć go od sojuszników i zadeptać jak pustynną żmiję.